Miau.PL

Nel, wrzesień 2006 - 29 czerwiec 2018

https://zapodaj.net/44474966fb64f.jpg.html>Nela.jpg


Tym krótkim wpisem chcę zaznaczyć w eterze, że była wśród nas kotka, która odeszła, ale będzie pamiętana. Nela była najukochańszą kotką, znalezioną dwanaście lat temu przez moją mamę na warszawskim Ursynowie jako jedno z dwojga osieroconego rodzeństwa. Po kilkutygodniowej kwarantannie trafiła do domu tymczasowego u mamy, a stamtąd do mnie. Była bardzo drobna, delikatna i nieśmiała, ale też radosna i zawadiacka, no i była prawdziwą ślicznotką. Miała mądre, jakby ludzkie spojrzenie. Była ostrożnym kotem, który wybiera sobie jedną osobę i przychodzi i łasi się głównie do niej, innym z rzadka tylko okazującym swoje względy. Przez te dwanaście lat była duszą i "panią" mieszkania. Wierzę, że jej życie było szczęśliwe. Jeszcze dzień przed odejściem sprawiała wrażenie okazu zdrowia. Biegała takim charakterystycznym truchtem po mieszkaniu, używała przemyślnych "tortur" żeby skłonić mnie do podania jej bardzo wczesnego śniadania. Po jedzeniu galopem udawała się na swoje ulubione miejsce przy oknie, skąd uwielbiała obserwować świat. Lubiła bawić się pałeczkami do uszu. Była niezwykłą czyścioszką. Wyglądała na młodego kota. Tym bardziej jej choroba była brutalną, nagłą niespodzianką . Cierpiała jedną dobę. Ze względu na jej stan i złe rokowania, przyszło nam podjąć decyzję o skróceniu jej cierpień. Nela - oby Twoje bytowanie po tamtej stronie było zawsze radosne .

Współczuję - szczególnie, że sama w ostatnich latach pożegnałam troje swoich zwierząt. Psinka Nitka cierpiała z powodu raka i ze starości, dwa koty: Groszek i Rudi - Piegus umarły jeden po drugim nagle, wśród cierpienia. Wszystkie zwierzęta, które ze mną żyły, kochałam bardzo i nigdy o nich nie zapomnę.
Nel była śliczną kotunią. Niech bryka szczęśliwa za Tęczowym Mostem, a Ty skup się na pamiętaniu o tym, że zapewniłaś Nel szczęśliwe życie i zrobiłaś wszystko, co mogłaś, gdy przyszła chwila ostatecznej próby.
Przytulam...

Cudo z niej było Wiem, jak to boli, kilku moim musiałam pomóc przekroczyć TM Współczuję bardzo.

Współczuję

Bardzo dziękuję za ciepłe słowa. Dobrze, że jest to forum. Pozdrawiam wszystkich, którzy też cierpią po stracie pupila. Kot jest niezwykłym zjawiskiem i każdy jest unikalną osobowością. Odgłosy Neli, jej "gesty", miny, humory - wszystkiego tego pełne jest i jeszcze długo będzie moje mieszkanie. Jej odejście zamyka pewien etap w życiu.

[*] dla Nel.

Nel [*]

Dziękujemy.

Zostań z nami, opowiadaj swoje wspomnienia o Nel

[*] Współczuję.

Piękna koteczka
Wiem co czujesz i przytulam... w kwietniu tez nagle zachorował nasz Rudi i po krótkiej dramatycznej walce musieliśmy podjąć taką samą decyzję.... też miał ok 12 lat...
Kocinko (*)

Kochani, dziękuję, dziękujemy za współczucie. Gdy emocje nieco opadną, może napiszę trochę więcej o Neli, dodam jeszcze kilka fotek.
Wiem też, że za jakiś czas, ale nie za szybko, już w nowym miejscu zamieszkania (planujemy przeprowadzkę), znowu pojawi się kot. Przecież dom musi mieć duszę.

bluevega2 pisze:Kochani, dziękuję, dziękujemy za współczucie. Gdy emocje nieco opadną, może napiszę trochę więcej o Neli, dodam jeszcze kilka fotek.
Wiem też, że za jakiś czas, ale nie za szybko, już w nowym miejscu zamieszkania (planujemy przeprowadzkę), znowu pojawi się kot. Przecież dom musi mieć duszę.

bluevega2 pisze:Kochani, dziękuję, dziękujemy za współczucie. Gdy emocje nieco opadną, może napiszę trochę więcej o Neli, dodam jeszcze kilka fotek.
Wiem też, że za jakiś czas, ale nie za szybko, już w nowym miejscu zamieszkania (planujemy przeprowadzkę), znowu pojawi się kot. Przecież dom musi mieć duszę.

Dobrze myślisz
Dobra miejscówka nie powinna się marnować. U nas już po kilku dniach pojawił się Lucek, kot w pilnej potrzebie. Tulił trochę nasz ból. Czego i Tobie życzę

shira3 pisze:Dobra miejscówka nie powinna się marnować. U nas już po kilku dniach pojawił się Lucek, kot w pilnej potrzebie. Tulił trochę nasz ból. Czego i Tobie życzę

Shira, tak, zajrzałam dziś rano do Twojej historii - gratuluję Lucjana!