WĄTEK ILUSTROWANY. Norman na pokładzie ;-)

JoasiaS pisze:Dziś rano telefon od Pani Barbary:
"Pani Joasiu, tak tylko dzwonię, żeby powiedzieć, że strasznie kochamy tego naszego Lolka!"

Potem dowiedziałam się jeszcze, że bardzo smakuje mu surowe mięso i... trochę przytył

A paś brzuszek, mały. Należy Ci się za te wszystkie głodne lata

chyba trzeba mu to krzesło wymienić na jakis duzy fotel :wink:

mir.ka pisze:chyba trzeba mu to krzesło wymienić na jakis duzy fotel

Mirko, on ma swój fotel, którego mu nikt w domu nie zasiada

To fotka jeszcze z drukarni

Państwo nie są pokoleniem sweet foci i zdają mi słowne relacje, a ja nie chcę naciskać dodatkowo na fotki.
Cieszą mnie te spontaniczne telefony i wiem, że Lolek ma tam dobrze :ok:

Jak byś delikatnie zasugerowała, to jakiś portrecik , na przykład na własnym fotelu właśnie, by mu pacnęli

Pewnie to tylko moje wrażenie ale jak patrzę na wszystkie pingwiny które się pojawiły w wątkach to wydaje mi się, że wszystkie są spokrewnione ze sobą :lol:

cba pisze:Pewnie to tylko moje wrażenie ale jak patrzę na wszystkie pingwiny które się pojawiły w wątkach to wydaje mi się, że wszystkie są spokrewnione ze sobą

No oczywiście :lol:

Ten sam genotyp, jak to trafnie podsumowała kiedyś AYO :ok:

Ale wydaje mi się, że Lolek to już ostatni z tej rodziny, bo od dawna nie widuję tu innych pingwinów.
Teraz w okolicy pojawia się kuzynostwo Pyzy :roll:

Też ładne

Lolek jest grubaskiem

Kocham grubaski :1luvu:

Wszystkiego naj temu Lolku

Niech im sie uklada

To cudowne dostawac takie informacje

JoasiaS pisze:Teraz w okolicy pojawia się kuzynostwo Pyzy
Też ładne

Jak żyję to nieładnego kota jeszcze nie udało mi się zobaczyć

JoasiaS pisze:Dziś rano telefon od Pani Barbary:
"Pani Joasiu, tak tylko dzwonię, żeby powiedzieć, że strasznie kochamy tego naszego Lolka!"

....

Cudowne wieści

mahob pisze:
JoasiaS pisze:Dziś rano telefon od Pani Barbary:
"Pani Joasiu, tak tylko dzwonię, żeby powiedzieć, że strasznie kochamy tego naszego Lolka!"

....

Cudowne wieści

No właśnie. Mnie te dobre wieści uskrzydlały i spałam spokojnie, wiedząc, że powierzyłam Lolka w dobre ręce, a okazało się, że Lolek miał nieco odmienne zdanie na ten temat :roll:

. Gdy już wyleżał się w swoim fotelu i najadł do syta, postanowił pokazać wszystkim, że wystarczy już tej gościny :twisted:

.

Najpierw zafundował sobie przeziębienie, a nowy dom, mający dotąd głównie doświadczenia z psami, chyba nie od razu to zauważył... Dalszym etapem był więc spadek odporności i pojawienie się grzybicy na grzbiecie. To już właściciele dojrzeli i zabrali go do weta. Leczenie zapowiadało się na dwa tygodnie, a ja już po trzech dniach zaczęłam dostawać coraz bardziej bezradne telefony, informujące mnie, że za skarby świata nie da się podać kotu tabletek

. Gdy wyczułam, że sytuacja kompletnie przerasta opiekunów, przed świętami pojechałam po Lolka. Zdecydowałam, że już tam nie wróci, bo to nie ma sensu - nie mogę zabierać go i leczyć, gdy tylko zajdzie taka potrzeba :roll:

.

Lolek przyjął powrót z nieukrywanym entuzjazmem :lol:

. Gdy przyjechaliśmy, obszedł biuro z zadartym ogonem i rozwalił się na dywaniku pod moim biurkiem. Gdy zobaczyłam jak ugniata swoje posłanko, wiedziałam, że spokojnie mogę go zostawić samego na noc, bo nie przeżywa jakiejś specjalnej traumy :wink:

.

Przeziębienie już porządnie wyleczyliśmy. Grzyba lada moment pogonimy w siną dal. Oczywiście kot, który w Kielcach kompletnie nie współpracował przy leczeniu, w drukarni przyjmuje wszelkie zabiegi (z antygrzybiczą kąpielą włącznie) z głośnym mruczeniem :twisted:

.

Wyszło na to, że ja starałam się o miękki fotel dla Lolka, a jemu chwilowo w zupełności wystarcza twardy parapet :wink: