Miau.PL

To dobrze, że się wyjaśniło

Piotr mówił że był pod wrażeniem Twoich kotów nie wiedzieć czemu
On kocha koty, to dobry człowiek

A wiesz, że to dziwne.
Ja też od 9 lat jestem pod ich wielkim wrażeniem.

Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

Dyktatura pisze:Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

. Dla tego pana. Bezdomny a tak dba o psa. Ludzie maja piękne domy, mieszkania i kasę i nie dbają o zwierzęta a tu taki paradoks

Dyktatura pisze:Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

Też niedawno gdzieś tego pana widziałam (nie pamiętam gdzie ), tyle że z tramwaju. Aż mi się gębusia zaśmiała

MaryLux pisze:

Dyktatura pisze:Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

Też niedawno gdzieś tego pana widziałam (nie pamiętam gdzie ), tyle że z tramwaju. Aż mi się gębusia zaśmiała

Ja go spotkałam niedaleko pętli Gaj. Szedł w stronę Borowskiej.

Dyktatura pisze:Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

padlam, swietna historia ale jak to czytalam to morda mi sie zasmiala. az M. zawolalam i przreczytalam
Tez sie usmial

Swietna historia. Jak widac, jak sie chce to mozna, samemu majac niewiele:) super!

lubię to

Dyktatura pisze:

MaryLux pisze:

Dyktatura pisze:Wyszłam z pracy i idę na tramwaj. Wcinam sobie jabłuszko, a że pogoda ładna to i humor znakomity.
Idę i oczom nie wierzę.
Idzie bezdomny (z wyboru-sam to powiedział) i pcha wózek.
No niby nic nadzwyczajnego, bo oni czeto pchają wózki ze złomem czy innym śmieciem.
Ale ten pchał zupełnie co innego.
Na wózku decha, na tej desze kołdra a na kołdrze psina.
Duża, zadbana psina. Owczarek niemiecki dokładnie. Leży w pełni wyluzowana, zadowolona, a za obrożą wetknięty ma kawałek fioletowego bzu.
Ukłoniłam się panu w pas. Podziękowałam, że tak troszczy się o psinę. Chciałam poratować groszem, żeby kupił swej przyjaciółce (tak nazwał psinę) paczkę chrupek czy inny przysmak. Pan zachował się jednak honorowo. Podziękował za pieniądze. Powiedział, że psina ma co jeść. Że właśnie jej kupił 2 puchy i mortadelę. Tylko palić mu się chce i czy ewentualnie jednym papieroskiem bym go nie wspomogła...

Nadal przed oczyma mam tę wyluzowaną, pełną błogości mordę a do tego na samo wspomnienie tego spotkania uśmiech od ucha do ucha.

Też niedawno gdzieś tego pana widziałam (nie pamiętam gdzie ), tyle że z tramwaju. Aż mi się gębusia zaśmiała

Ja go spotkałam niedaleko pętli Gaj. Szedł w stronę Borowskiej.

A ja nie pamiętam, gdzie go widziałam: sporo jeżdżę po mieście. Ale chyba w rejonie Borowskiej właśnie

Przedstawiam Państwu zagracony salon i podłogę w kuchni.

Cudna podłoga piękna

Sobota. Wieczór. Dzwoni telefon. Okazuje się, że nie ma paneli które zamawialiśmy. Przestali je produkować.
Dziś musieliśmy jechać i wybierać inne panele. Całe szczęście, że udało nam się dobrać pasujące do gresów.
Niech to wszystko się już skończy, bo jak na razie to co weekend dopada nas zew urządzania mieszkania. A w tygodniu bombardowanie telefonami. Brakuje czasu na wszystko.
Całe szczęście, że w tym galimatiasie znaleźliśmy czas na wykąpanie kotków.
Siedzą teraz całe szczęśliwe i schną.