Miau.PL

To zdjęcie mojego kotta na na umowie adopcyjnej. Dokładnie tak wyglądał, gdy go adoptowałam.

Mój kociamber - teraz. Urósł co nie? Czas leci

Nie znam historii mojego kotka. Wiem tylko, że trafił do DT/fundacji i nie zdążył się zsocjalizować ani z opiekunem DT ani z innymi kotami. Teraz jest panem i władcą na włościach Naszych wspólnych włościach
Skoro to wątek nasze koty - to chcę przedstawić Bila Bil poznaj forumowiczów
EDIT
Posta edytowałam dziś tzn 10.08.2017 r. bo dopiero teraz wpadłam na to, że mogłam dać większe zdjęcia Cała ja

Piękny i bardzo męski Ja mam same dziewczyny, wiem co mówię.

Jarka on jest tragicznie męski znaczy zawsze stawia na swoim
Od dnia adopcji, jak opiekun DT przywiózł mi go, kociak był przerażony. Jak pisałam w inny wątku, nie wiedziałam że mam kota ponad miesiąc, tak bardzo się chował Teraz kociamber włada

Gratuluję koteła. Widać, że dobrze mu się u Ciebie rośnie

Dziękuję a.m. I niech kotel rośnie

Chciałabym coś powiedzieć osobom, które chcą zaadoptować kotka. Mój przy adopcji był osłabiony i pewnie niezbyt ładny i absolutnie nie był miziasty (zresztą nadal miziasty nie jest). Przy adopcji wyglądał jak 1,5 nieszczęścia - co widać na 1 zdjęciu. Ale dziś jest niesamowity, wskakuje mi na ramię jakbym była czarownicą Nie jest może szczególnym przytulasem, ale uwielbia być blisko. To jest po prostu Bil

Witaj Bil
Piekny czarnuszek z Ciebie

Wspaniały, a jaki dostojny

Sama słodycz

Dziękuję w imieniu Bila
Ma teraz może 10 a może 11 miesięcy. Adoptowany z Fundacji. Pierwsze półtorej miesiąca chował się u mnie we wszystkie kąty. Nie podchodził do mnie Wychodził tylko na jedzenie. Dzisiaj ma formalne ADHD, włazi na wszystko byleby wysoko, biega z zabawkami, skacze po ścianach. Może nie jest z niego wielki miziak, ale zawsze jest blisko mnie: ja na kanapę on na kanapę, ja na balkon on na balkon, ja do komputera on na klawiaturę komputera, O 5 rano cyklicznie ładuje mi się pod pierzynę, łazi po głowie i domaga się śniadania. Już się nie boi, wszelkich gości wita z wielkim zainteresowaniem. Jest bardzo ciekawski. A i uwielbia też siedzieć w zlewie
Wiecie, gdy go adoptowałam bardzo się bałam, czy dam radę. Nigdy nie miałam wcześniej kotka.Teraz, właśnie dzięki radom temu forum, sama obcinam mu pazurki, choć nadal przeżywam przy tym większy stres od niego.
Dziś wiem, że opieka nad kotkiem to duża odpowiedzialność, i mi ta odpowiedzialność odpowiada. I jestem przeszczęśliwa, że mam takiego szalonego rozmiaukanego przyjaciela

Koty to wspaniali przyjaciele
Dobrze, że jesteście razem.

Cudowne to, co piszesz
On jest jeszcze dzieciakiem, wiec musi rozrabiac I dobrze, ze ma okazje
To, ze chce byc obok, blisko to znak, ze lubi z Toba byc

Z małego kociaka, wyrósł na przystojnego kawalera
U nas na szczęście nie ma problemu z obcinaniem pazurów, zawsze obcinam pazurki Lady gdy ta śpi i wszystko przebiega bezstresowo. Jeżeli miałbym jej obcinać na przytomnego, to zajęło by to chyba parę dni, bo by nie usiedziała w miejscu