Miau.PL

O rany, kciuki trzymam za odchowanie kolejnych kociąt!!

Trzymaj się.
To zawsze jest takie "skomasowane".

Ja kilka dni urządziłam ryki pod blokiem wpierw opierdoliwszy tłumek "ludzi".
Koci żal straszny. Nie miała łatwego życia. Nie radziła sobie. Biedne dzieciaczki.
Cholerny świat.

Przywiozłam dzieci, spią w pudle-nawet go wynieść nie zdążyłam po poprzednich, ogólnie wyglądają o niebo lepiej niż wczoraj. Ich mama była młoda około 2-2,5 roku określił Adam, jej życie to najprawdopodobniej porody co 3 miesiące, zero opieki i litości ze strony człowieka. Muszę złapać oddech i znowu się zacznie, zrobie im później jaką fotkę, to możecie podziwiać i może która się zakocha i przygarnie....chętnie oddam, bardzo chętnie. Zła jestem okropnie, przede wszystkim na tego "kogoś" w sensie pseudowłaściciela, pewnie teraz jak wiem jak wyglądała to jest duża szansa że dowiem się, który to taki skur.... tylko czy coś to zmieni że będę wiedziała...

Zmienić może o tyle, że jeśli ten pseudowłaściciel weźmie sobie drugiego kota, to może uda Ci się go wypatrzyć i ciachnąć, nim podzieli los tamtej koteczki...

Kciuki za maluchy, żeby zdrowo rosły i nie było problemów z odchowaniem i wyadoptowaniem ich.

eweli77 pisze:Przywiozłam dzieci, spią w pudle-nawet go wynieść nie zdążyłam po poprzednich, ogólnie wyglądają o niebo lepiej niż wczoraj. Ich mama była młoda około 2-2,5 roku określił Adam, jej życie to najprawdopodobniej porody co 3 miesiące, zero opieki i litości ze strony człowieka. Muszę złapać oddech i znowu się zacznie, zrobie im później jaką fotkę, to możecie podziwiać i może która się zakocha i przygarnie....chętnie oddam, bardzo chętnie. Zła jestem okropnie, przede wszystkim na tego "kogoś" w sensie pseudowłaściciela, pewnie teraz jak wiem jak wyglądała to jest duża szansa że dowiem się, który to taki skur.... tylko czy coś to zmieni że będę wiedziała...

co u maluchów?

Jeju Eweli strasznie Ci wspolczuje, rzeczywiscie chyba za duzo sie dzieje. Choc moze jest to tez sposob na to by zajac sie dzialaniem, a nie mysleniem. Brzydko mowiac ciesze sie, ze nie mieszkam na wsi...

Wow eweli77 widzę, że u ciebie coś takiego jak pusty przebieg nie istnieje ta historia z Małym a teraz kolejne maleństwa, do tego sprawy prywatne, przesyłam dużo ciepłych myśli i pozytywnych fluidów

U nas zmiany, Nalcia i Timon mieszkają już z nami są przecudowne i przekochane, Timi CODZIENNIE, z zegarkiem w ręku przychodzi o 4 rano na mizianki i tulinki do łóżka, domaga się ich bardzo stanowczo zresztą razem z Nalutką często z nami śpią, to takie cudowne, wymarzone kociaki, uważam, że mamy dużo szczęścia. Moli zamieszkała jednak z moja siostrą cioteczna i jej rodziną jako rozpieszczana jedynaczka, balismy się dac ja na dokocenie ze względu na to, że ona musi mieć swoja kuwetkę, nie załatwi się do takiej gdzie zrobi ktoś inny, i wiecie co? Od pierwszej sekundy w nowym domku poczuła sie jak u siebie, nie miała ani jednej wpadki kuwetkowej, wszyscy są w niej po uszy zakochani Mama kociaków, nazwa Blackie na dniach będzie badana bo zapewne nigdy nie była i jak wszystko wyjdzie dobrze to zostanie wykastrowana. Dziękuję wam wszystkim po stokroć za wsparcie i bezcenne rady, to była niezwykła podróż ale tez i ciężka praca okraszona stresem żeby wszystko było dobrze, nie sądziłam, że aż tak się w to wszyscy zaangażujemy, tzn. wiedziałam, że ja tak, ale naprawdę każdemu, kto się zetkną z kociętami zależało na ich dobru i zdrowiu, to niesamowite, magiczne stworzenia są. No właśnie...magiczne, powiedzcie mi, czy wy naprawdę wierzycie w powroty w innych futerkach waszych ukochanych kotów? Bo nam to się chybna przytrafiło, dałabym sobie rękę uciąć, że Nalutka to nasza Mikunia zachowuje się tak jak ona gdy była kociakiem, poza tym mruczy tak samo, pachnie tak samo, futerko w dotyku ma takie samo tylko kolor inny, ma coś takiego w spojrzeniu czego nie potrafię wytłumaczyć ale po prostu coś mi mówi, że to ona Poza tym, to jak się zachowuje od pierwszego postawienia łapki w naszym mieszkaniu, tak jakby tu już wcześniej była i to jak zareagowała na psa rodziców, który mieszkał z Mikunia przez wiele lat, wyobraźcie sobie, że Luna (ogromny, mało sympatyczny miks wilczura) przy pierwszym kontakcie z Nalutką, która jak gdyby nigdy nic pomaszerowała w jej stronę (Luna miała kaganiec i była trzymana na smyczy) i zaczęła ja wąchać i ocierać się o nią! Nalutka o Lune znaczy się, a Luna tylko pomerdała ogonem, nachyliła się i odwzajemniła wąchnięcie, wszyscy byliśmy w szoku! No nie wiem, może sobie to tylko wmawiam bo jednocześnie widzę Nalutkę jako odrębna jednostkę, może po prostu jest bardzo podobna do Mikunia a może to coś więcej?

Mamy trochę problemów kuwetowych, tzn, ja chyba źle coś robię wprowadzając nowe smaki karm, chyba za szybko, bo zdarzają sie budyniowate stolce, nakupiłam tonę puszek Catzfineffod ale boje sie im dawać innych smaków niż wołowina z kaczką bo nie chcę żeby miały sensacje, raz jak dałam kangura to była jakaś masakra :/ więc daje tylko ww. smak CF oraz Grau wołowina kaczka królik oraz wołowinę surową przemrożoną i wtedy jest ok, kupa raz-dwa razy dziennie i zwarta. Poradźcie proszę jak ich przyzwyczajać poprawnie do nowych smaków?

Dziękuję, pozdrawiam, później albo już jutro wkleję nowe zdjęcia.

To nasze cholery małe, z dwoma mam problem przy karmieniu, oporne pyziory odwracają ale o żarcie drzeć się potrafią. Pokazałam je Burej licząc po cichu, że i tymi się zajmie ale się przeliczyłam, ofuczała spojrzała na mnie z wyrazem "chyba cie poj*bało-znowu?" i sobie poszła, więc dupy też mamy do obrobienia no i jeden też oporny bo bardzo, baardzo długo trzeba go masować żeby sie skupkał, gówniany interes to wszystko...
Wczoraj nie robiłam im fotek, bo czasu nie było, uczyłam kuzynkę jak się nimi zajmować a dziś obserwowałam czy dobrze to robi, bo jutro chce a właściwie potrzebuje wyjechać nad zalew, nie daleko bo 60km ale muszę odpocząć a tylko nad wodą to potrafię, niby to tylko od rana do wieczora ale wiem że wrócę w dużo lepszej kondycji psychicznej, dlatego potrzebowałam kogos nauczyć, na szczęście kuzynka zjechała na kilka dni do dziadków...idzie jej świetnie ale ona zapaleniec do zwierząt jest. To ta siostrzenica mojego taty, kiedyś o niej chyba wspominałam.
Tak ogólnie daje radę, nie mam za wiele czasu na myślenie, wczoraj wyskoczyłam posprzątać mamie bo te wszystkie wieńce już padły, to se popłakałam nad jej grobem i zrobiło mi się troszkę lepiej, dziś nie płakałam ani raz jakoś wczorajsze wylanie żalów dało mi ulgę, a na całym cmentarzu byłam tylko ja to dałam upust i nagadałam, przeprosiłam i napłakałam się, widocznie było mi to potrzebne takie sam na sam z mamą, dziś jest mi jakby lżej na sercu.

A właśnie najśmieszniejszy z towarzystwa jest Brojek, zobaczył małe, najpierw oczy jak koła młyńskie a jak jedno pisnęło to dosłownie spierdzielał aż nie wyrobił na zakręcie i pieprznął w ściane, teraz kitra się po kątach a jak słyszy pisk to spieprza przed siebie, nawet jak jest na drugim końcu domu taaki odważniacha a miał być pan i władca

O matko, maleńtasy w chodliwych kolorach Ci się trafiły
Brojek postępuje racjonalnie. Miałam kiedyś przez chwilę 3-dniowego oseska (słynny Pedro, którego przejęła majencja ) i zarówno Bungo, jak i Luśka, spierniczały na każdy jego pisk, a jak im go pokazałam nie wiedziały gdzie wiać. Zapewne dobrze pamiętają czasy "wolności", kiedy kotka mająca małe próbowała im oczy wydrapać. I rozumują logicznie - jest małe, więc jest gdzieś mamuśka z pazurami na wierzchu.
Trzymaj się

Gdzie chodliwych? Mnie już się słabo robi na myśl jak je wyadoptować nie dość bure to jeszcze czarne, jeden tylko jest w miarę bo bury ale ma skarpecioszki i cudny knocik tzn. białą końcówkę ogonka, z krakowa to zapytania miałam tylko o profesora i lalunie cukiereczka bo to pingwinki, burych i czarnych prawie nikt nie chce, wiem że to od regionu też zależy bo Kasia (kropkaxl) mówiła mi że u niej nikt pingwinków nie chce już bardziej bure wolą, ale tu u nas w krakowskim to masakra.

Jak wrócę jutro z nad sosiny to zrobię zdjęcie tego super ekstra ogonka, boski jest. Ogólnie wiadomo już kocham brzdące ale nienawidzę ich, że są. Normalnie mówię im jak ich niecierpie całując te słitaśne mordki, cholerniki małe, choćby nie wiem jak się starać to nie da się nie kochać, one to chyba specjalnie robią i są tak milusie, słodziusie itp żeby człowiek musiał mimo woli się zakochać. Tak samo jak z niemowlętami one też są cwaniaki, śliczne słodkie żeby każdy się nad nimi rozpływał, no bo znacie człowieka co mówi "jakie to brzydkie" każdy rozczula się na widok bobaska....ja to tak lubie niemowlęta, że wszystkie z rodziny zwoże sobie żeby się choć dzień zajmować, a chrześniaka to zabierałam bratu w każdym tygodniu na 3 czasem 4 dni teraz chrześnice przywożę na pare godzin a już na dniach bedzie rodzić siostra mojej mamy, mieszka obok mnie to sobie poużywam z malutką co ciekawe nie chce mieć swojego, bardzo nie chce wręcz bym się chyba załamała w razie wpadki, może nawet do przesady się zabezpieczamy ale taki mam lęk (?) przed trzecim dzieckiem....znowu zaczęłam o głupotach pierdzielić, coś chyba ze mną nie tak ostatnio. Chyba lepiej się na dzisiaj przymknę, bo widać ni w pi*de ni w oko mi się tamaty nakręcają. Papa

Ja zrozumiałam post Bungo z chodliwymi kolorami jako ironiczny, ale może nie to miała na myśli
Kociaki słodkie
Odpocznij

A dla kotka z białą końcówką ogona mam imię: Pędzel

Stomachari pisze:Ja zrozumiałam post Bungo z chodliwymi kolorami jako ironiczny
A dla kotka z białą końcówką ogona mam imię: Pędzel

Taa to może było ironiczne tylko mnie już mózgowie nie za dobrze działa, jeszcze nie padam na pysk ale cały czas mi świeci lampka "permanentne niewyspanie" to i czaje z opóźnieniem.

Pędzel to dobre będzie z poprzednich dwa imiona przyjęły się w nowych domkach, dracula został draculą i emka została emką

Pakuje torby i spadamy, mam nadzieję że tyle mojego będzie, mąż ogarnie dzieci a ja materac i wypływam w chu...daleko w samotność przynajmniej na dwie godz, kiedyś padł mi materacyk to musiałam wpław wracać, flaka ze sobą ciągnąc żeby nie "śmiecić" wkurzyłam się, ale przynajmniej reszta "plażowiczów" miała niezły ubaw

Ps. Catwwoman, nie bój się tylko dawaj nowe, co by się wybre.dne bestie nie zrobiły, tylko powoli na zasadzie do tej woło-kaczki dodaj troszke innego i tak stopniowo coraz wiecej, powinno się przyjąć. Moje raz jeden w życiu dostały kangura i było to samo a to dorosłe koty były, gowienko tak cudnie zapierdzielało że w chusteczce na twarzy sprzątałam, nie porównując jak mojego syna po pierwszym w życiu gerberku z łososiem (nigdy wiecej go nie dostał) na samo wspomnienie czuje ten smród

śliczne maleńtasy, niech zdrowo rosną

z kolorami to jest różnie, ja teraz pierwszy telefon o kociaka, miałam o całego burasa

Oczywiście, że "chodliwe kolory" były z przymrużeniem oka
Mi też trafiaja się wyłącznie takie - żeby tak choć raz rudy, w typie rasy lub chociaż z dłuższą sierścią....
Ale na pociechę powiem, że najlepsze domy znalazłam dla niemłodej, obdarzonej dość nienachalną urodą kotki oraz dla pingwinki
Odpocznij i baw się dobrze

Bungo pisze:O matko, maleńtasy w chodliwych kolorach Ci się trafiły
Brojek postępuje racjonalnie. Miałam kiedyś przez chwilę 3-dniowego oseska (słynny Pedro, którego przejęła majencja ) i zarówno Bungo, jak i Luśka, spierniczały na każdy jego pisk, a jak im go pokazałam nie wiedziały gdzie wiać. Zapewne dobrze pamiętają czasy "wolności", kiedy kotka mająca małe próbowała im oczy wydrapać. I rozumują logicznie - jest małe, więc jest gdzieś mamuśka z pazurami na wierzchu.
Trzymaj się

Taaa i pewnie przez to niejaki Pedro vel Bimber wyrósł na największego strachulca Na zboczeńca również. Trauma z kocìęctwa