Miau.PL

Dzień w dzień to samo. Po 5 do najpóźniej 5.30 kot (5-mc brytyjczyk) zaczyna miauczeć przed drzwiami pokoju w ktorym śpię. Po pewnym czasie (max 10min) mąż nie wytrzymuje i otwiera drzwi. Wtedy on przychodzi, cały zadowolony i mruczący. Łasi się a potem szuka zaczepki do zabawy. Na początku wstawalam w tygodniu po 6. Ze względu na to że budzi dużo wczesniej wstaje po 5, bo już zasnąć nie potrafie (także w weekend ) Pewnie się przyzwyczail że się go tu wpuszcza (przed snem wynosze go z pokoju). Czy jest jeszcze szansa żeby go oduczyc tych krzykow czy juz nigdy się nie wyśpie?

Ps. Dzis eksperymentalnie zostawilam otwarte drzwi. Do godziny.1 budzilam sie przez niego z 4 razy bo mruczal lub się bawił, a niedawno go wyrzucilam bo zaczął się ostro bawić.

Chciałam kota to mam... wybralam brytka bo podobno takie spokojne :/

Decydując się na kota, trzeba było to wziąć pod uwagę.
To jeszcze dziecko i chce sie po prostu bawić.
Są na to rozwiązania:
- drugi kot w podobnym wieku
albo:
- cierpliwie przeczekać młodzieńczy wiek
i:
- wybawiać wieczorem kotka do upadłego
I moja prośba: nie zamykajcie przed kotkiem drzwi.

I jak kolejne noce?

anonima pisze: wybralam brytka bo podobno takie spokojne :/

Brytki są spokojne, ale dopiero jak dorosną . Póki co masz kociaka. Poczekaj parę lat, to się uspokoi. I jeszcze jedno na "pocieszenie": Brytki długo dorastają. Dłużej, niż koty nierasowe. Mam kota pół-brytyjczyka i on długo wyglądał kocięco, nawet jak miał rok. Pamiętam, że się zastanawiałam, kiedy on wreszcie będzie miał pyszczek dorosłego kota. Trochę to trwało .

Codziennie to samo, a w zasadzie nawst gorzej. Zaczyna miauczec coraz wcześniej. Tak dlugo nie pociągne z uwagi na ciężki tydzień

Przeczytałaś co napisano? Nie! To kocie dziecko i tak jak ludzkie ma swoje prawa i wymagania. Czy mogę zapytać po co ci był koci dzieciak? Czytałaś że brytki są spokojne ale czy czytałaś jak zachowują się kocie dzieci? Uważam, że nie.
Wiesz, nie będę miła. Twój wątek to wątek o twoich potrzebach i pretensjach. Zero o kicich. Jak chciałaś grzecznego kota to trzeba było wziąć starszego od roku wzwyż lub zakupić...pluszaka.
Masz z nim się bawić, wymyślać co i raz inne zabawki, poświęcać mu wiele czasu. Jest sam to się nudzi śmiertelnie. Potrzebuje maksimum uwagi i miłości. To dziecko jeszcze. A ty jesteś dorosła a płaczesz jak dwulatka.
Czy hodowca nie uprzedził jakie są kociaki?

anonima na start głęboki oddech i podejście: jestem sfrustrowana, bo się nie wysypiam i wyolbrzymiam wiele rzeczy, pomaga
Nie będzie lepiej jeszcze przez długi czas, bo po okresie kociaka następuje okres nastolatka i wtedy to dopiero jest bunt i afera w domu. No to skoro Cię nie pocieszyłam to trzeba sprawę załatwić.
Pierwsza rzecz: koty nienawidzą zamkniętych drzwi. Szczególnie pomieszczeń takich jak sypialnia, bo tam są wasze najmocniejsze ślady zapachowe i on chce by jego zapach także się tam znalazł. Otwieranie drzwi kiedy się do nich dobija to największy błąd - uświadamiacie go, że dobrze robi, bo przecież cel osiąga - jest w środku. Albo ignorujcie go kompletnie (tak, to wzmaga frustrację, bo będzie na początku gorzej) i nie wpuszczajcie konsekwentnie albo drzwi przed nim nie zamykajcie.
Jak mniemam po Twoim stanie to kotek jest świeżo przyjęty do domu Jesteście do siebie nieprzyzwyczajeni, a on jest szkrabem. Koty są zwierzętami szczególnie aktywnymi w nocy i... zabrzmi to banalnie, ale do hałasów w nocy naprawdę się przyzwyczaisz.
Mogę powiedzieć co zrobiłam ja, bo jeszcze 1,5 roku temu byłam na Twoim miejscu. Przestałam się przed moim zamykać. Trudno, budził mnie, ale mózg po jakimś czasie te szelesty i skoki nocne zaczyna ignorować. Mocno hałasujące zabawki chowałam na noc i w ich miejsce dawałam to, co jestem w stanie przeżyć - kulkę papieru, maskotki, coś, co nie będzie dzwoniło i waliło w podłogę.

Nie przejmuj się, to jest kompletnie normalne, że czujesz się zagubiona i sfrustrowana. To nowa sytuacja a Tobie brakuje snu i będziesz teraz bardziej nerwowa. To mija, zapewniam. Z kociakiem wszystko w porządku, jest zdrowy i pełen energii, więc zadbaj o siebie - wyjście do kina, kieliszek wina przed snem, randka z mężem. Musisz się zrelaksować i to zacznie wyglądać inaczej, myślę, że na tym forum jest masa osób, które na początku czuły to samo i myślały "Co ja zrobiłam? Po co był mi ten kot?!", trzymaj się!
P.S. Rok po adopcji pierwszego łobuza wzięłam do domu drugiego, więc na załączonym obrazku widać, że z perspektywy czasu to wszystko zaczyna wyglądać lepiej.

Ja kota mam bardzo krótko ale przyznaję, że całkiem dużo przydatnych informacji wyczytałam:
https://agiliscattus.pl/kot-brytyjski-t ... akter.html

Wspomniano, że brytyjczyki długo dojrzewają (czytałam, ze nawet w wieku 2/3 lata).