Iga[*], Diabeł[*], Miki, Teśka[*] i Furka (2)

Bardzo Ci współczuję straty kotenki.
Mocno przytulam.

Iguszka [°]
Zostaniesz w pamięci Kotenko

A jak Diabeł Miki i Furka?

Dziękuję Wam za krzepiące słowa

Iguszka była jedyna w swoim rodzaju, pani Ósemkowa, i tylko ona potrafiła nastroszyć ogon w jodełkę.
Sekcja potwierdziła FIP.

Diabeł ma problemy z nerkami i 2 x w tygodniu otrzymuje kroplówki. Jest kochany, bardzo łagodny i śmiesznotek.

Miki jest zdrowa, olbrzymia i kiedy ma niedobór bodźców, wpada do Furki na awanturki. W związku z tym Fura ćwiczy szczekanie i osiągnęła już poziom C1.
Ma chroniczne zaparcia, ale w miarę opanowane. Codziennie zażywa lactulozę, więc prawie osiągnęłyśmy poziom kupa na zawołanie.

A stary Ciuciek z jednym kłem, jak tylko spotka mnie w przedpokoju, wykonuje skok do szafki, w locie uchylając drzwiczki.
Czasem ucieka przede mną tak szybko, że mylą mu się kierunki i uderza we mnie całą siłą, prawie przewracając. Taki z niego testosteron.

Myślę o Was bardzo ciepło i pamiętam o Was. :kotek:

Kotimont pisze:Dziewczyny moje kochane
Dziękuję, że pamiętacie o nas i tak pięknie życzycie.
Myślę o Was, pamiętam, choć rzadko tu zaglądam.

Dziś odeszła od nas Iguszka [*]
Umarła prawdopodobnie na FIP.

To była bardzo łagodna koteczka, jedyna, która od pierwszego dnia nie pozwalała brać się na ręce.
Ponad 5 lat temu, zdeterminowani, pojechaliśmy prawie całą rodziną na Paluch. Po raz pierwszy.
Iguszka była sama w kociarni, co niebywałe w maju.
Kręciła ósemki i przekonywała nas, że przyjechaliśmy właśnie po nią.
Decyzja zapadła dość szybko, a Iga rozkosznie mrucząca w wiklinowym koszu, zmierzała po szynach prosto do domu.
Nie powiedziała nam, że jest jedynaczką, a my nie powiedzieliśmy jej, że nowy dom już jest zamieszkany przez czterołapego.

Iguszka postanowiła, że będzie ze mną spała, i że bierze mnie sobie na własność. I że będzie mi śpiewać do późna w nocy i od bladego świtu - prosto do ucha.
A potem obserwowała, jak dom powoli przejmują nowe koty.
Początkowo nie mogła sobie z tym poradzić. Uciekała, warczała. Ostatnio jednak często wygrzewała się na parapecie, leżąc tuż obok czarnego staruszka, który zamieszkał z nami po utracie własnego domu.
Latem, kiedy przyjechał do nas na kolonie mały bury Hultaj, jako jedyna podchodziła do niego najbliżej, nie bojąc się go zupełnie.

Uwielbiała spotkania z furminatorem i czesaniu nie było końca. A przecież początkowo sztywniała z przerażenia, kiedy poczuła jego zęby na swoim futerku.

Iguszka, choć zaakceptowała obecność kotów w swoim domu, wewnętrznie pozostała samotnicą.
Poradziła sobie sama z największymi lękami, przewalczyła je.

Ostatnio podupadła na zdrowiu, choć była pogodna i nie skarżyła się. Stan futra był dla nas wskazówką, że coś jest nie tak.
Pewnego dnia zaplątała się o własne łapki i przewróciła. I w jednej chwili puściły jej wszystkie zwieracze.
USG nie pozostawiło większych złudzeń.

Od dwóch dni jadła znacznie gorzej, dostawała jedzenie strzykawką.

Dziś rano spała zwinięta w kulkę w domku na drapaku. Mruczała, aż drżał domek.
Kilka godzin później przyszło ostre pogorszenie. Przewróciła się i zaczęła odchodzić. Cichutko zapadała w coraz głębszy sen.
Dostała silny lek przeciwbólowy, a potem opuściła schorowane futerko.

Tak ciężko bez Ciebie, Koteczku

O rany jak.ja moglam nie zauwazyc tego posta. Przepraszam ;(
Pisalam jakies buźki a tu taka tragedia :placz:

Bardzo Ci współczuję

Iguszko kochana biegaj szczęśliwie za Tęczowym Mostem (') (') (')

Jesteś cudowną Kocią Mamą Kotimont

Trudny masz teraz czas

przytulam bardzo mocno :201461

Wszystkim kochanym Czytelniczkom i Czytelnikom,
kocia ferajna wraz z wierną służbą dziękuje za odwiedziny i miłe, wspierające słowa.
Życzymy Wam, aby marzenia, które w tym roku nie zdążyły się spełnić, zrobiły to w przyszłym.
A Święta niech trwają i obfitują w radosne, błogie i kojące chwile. :kotek: