Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']

[czitka]

Ale tu się tematycznie poprzeplatało, no to i coś dołożę.
Stareńka Czitusia mi choruje i zdarza się, że brzusio boli i wymiotuje, przeważnie nocą. To są dramatyczne przeżycia, tak na granicy jechania do całodobowej kliniki czasem . Boję się każdej nocy, ja nie mogę być niewyspana, bo mi się cały dzień potem nogi plączą, wystarczy i tak codzienny budzik na Pasia insulinę. I co dzisiaj w nocy? Dwukrotnie się zrywam, bo ktoś (cztery koty w sypialni ze mną, ale wymiotuje tylko Czitka) bardzo płacze i jeszcze bardziej wymiotuje . I co? Nikt . Zasypiam, ale to nie jest proste po takim epizodzie. I powtórka, trzecia nad ranem. Wszyscy śpią jak zabici. Czitkę nawet budziłam i sprawdzałam czy wszystko w porządku, bardzo była niezadowolona.
Obłęd. Sen potrafi być tak realistyczny, że staje się jawą, ale ostatecznie to nieprawda, Lifter o podobnym przeżyciu pisał też.
Może wieczorem trzeba się krewetek najeść, albo co ?

[Katarzynka01]

Ale tu się tematycznie poprzeplatało, no to i coś dołożę.
Stareńka Czitusia mi choruje i zdarza się, że brzusio boli i wymiotuje, przeważnie nocą. To są dramatyczne przeżycia, tak na granicy jechania do całodobowej kliniki czasem . Boję się każdej nocy, ja nie mogę być niewyspana, bo mi się cały dzień potem nogi plączą, wystarczy i tak codzienny budzik na Pasia insulinę. I co dzisiaj w nocy? Dwukrotnie się zrywam, bo ktoś (cztery koty w sypialni ze mną, ale wymiotuje tylko Czitka) bardzo płacze i jeszcze bardziej wymiotuje . I co? Nikt . Zasypiam, ale to nie jest proste po takim epizodzie. I powtórka, trzecia nad ranem. Wszyscy śpią jak zabici. Czitkę nawet budziłam i sprawdzałam czy wszystko w porządku, bardzo była niezadowolona.
Obłęd. Sen potrafi być tak realistyczny, że staje się jawą, ale ostatecznie to nieprawda, Lifter o podobnym przeżyciu pisał też.
Może wieczorem trzeba się krewetek najeść, albo co ?

Okropny sen. Koszmar senny w zasadzie.
Też takie miałam w czasie choroby Dżygita. I właśnie m.in. z rzyganiem, kiedy mi się wydawało. że znowu zarzygał łóżko, zrywałam się i nic nie było.
Psycholog ze mnie jak z koziej d... trąbka, ale takie sny to jakieś projekcje lęku, który towarzyszy człowiekowi codziennie i co noc
A Czitusia rozczulająca, wszystkie stare koty takie są, malutka
Współczuję, po takim śnie człowiek wstaje bardziej zmęczony niż się położył

[czitka]

Zapisy podświadomości są wielką tajemnicą. Może nie sen, ale z innej trochę bajki, z wczesnej młodości.
Kiedyś miałam okres fascynacji takimi różnymi eksperymentami, w stronę okultyzmu to szło chyba .
I bardzo chciałam się dowiedzieć, którym bytem jestem, kim byłam w odległej przeszłości, jak umarłam, itd. Metodą było dostrzec te swoje wcielenia w lustrze, należało wieczorem albo nocą usiąść przed lustrem ,światło z tyłu i długo wpatrywać się w jeden punkt swojego odbicia. Obrazy miały nadejść po jakimś czasie. I nadeszły, słowo honoru, że nadeszły. Samurajem byłam, a moje życie samuraja zakończyło się ścięciem głowy
Dowiedziałam się i ok. Ale...od tamtego czasu nie ubiorę nigdy niczego co ma golf, nie zawiążę żadnego szalika, nie powieszę żadnej biżuterii na szyi. Tak mam do dzisiaj, nie i koniec, bo się duszę .
Mam coś chyba nie tyle z szyją co z głową .

[MaryLux]

Ja golfa nie nałożę i bez takich snów

[jozefina1970]

Zapisy podświadomości są wielką tajemnicą. Może nie sen, ale z innej trochę bajki, z wczesnej młodości.
Kiedyś miałam okres fascynacji takimi różnymi eksperymentami, w stronę okultyzmu to szło chyba .
I bardzo chciałam się dowiedzieć, którym bytem jestem, kim byłam w odległej przeszłości, jak umarłam, itd. Metodą było dostrzec te swoje wcielenia w lustrze, należało wieczorem albo nocą usiąść przed lustrem ,światło z tyłu i długo wpatrywać się w jeden punkt swojego odbicia. Obrazy miały nadejść po jakimś czasie. I nadeszły, słowo honoru, że nadeszły. Samurajem byłam, a moje życie samuraja zakończyło się ścięciem głowy
Dowiedziałam się i ok. Ale...od tamtego czasu nie ubiorę nigdy niczego co ma golf, nie zawiążę żadnego szalika, nie powieszę żadnej biżuterii na szyi. Tak mam do dzisiaj, nie i koniec, bo się duszę .
Mam coś chyba nie tyle z szyją co z głową .

O kurde, to nieźle się zafiksowałaś

[Katarzynka01]

Zapisy podświadomości są wielką tajemnicą. Może nie sen, ale z innej trochę bajki, z wczesnej młodości.
Kiedyś miałam okres fascynacji takimi różnymi eksperymentami, w stronę okultyzmu to szło chyba .
I bardzo chciałam się dowiedzieć, którym bytem jestem, kim byłam w odległej przeszłości, jak umarłam, itd. Metodą było dostrzec te swoje wcielenia w lustrze, należało wieczorem albo nocą usiąść przed lustrem ,światło z tyłu i długo wpatrywać się w jeden punkt swojego odbicia. Obrazy miały nadejść po jakimś czasie. I nadeszły, słowo honoru, że nadeszły. Samurajem byłam, a moje życie samuraja zakończyło się ścięciem głowy
Dowiedziałam się i ok. Ale...od tamtego czasu nie ubiorę nigdy niczego co ma golf, nie zawiążę żadnego szalika, nie powieszę żadnej biżuterii na szyi. Tak mam do dzisiaj, nie i koniec, bo się duszę .
Mam coś chyba nie tyle z szyją co z głową .

O kurde, to nieźle się zafiksowałaś

Tak, podświadomość dziwnymi się kieruje meandrami i na przedziwne manowce może nas prowadzić.
Ja jestem głęboko przekonana, że jeśli wierzysz w duchy i chcesz je widzieć, to zobaczysz. I moim zdaniem ta opowieść to potwierdza. Nigdy nie miałam takich doświadczeń, bo ja jednak stanowczo "szkiełko i oko". Nie dotknę, nie uwierzę.
Ponieważ jestem przekonana, że zagłębiając się w mało poznaną materię mózgu można tam znaleźć rzeczy , których wcale znaleźć nie chcieliśmy, nie zagłębiam się.
To jest trochę tak, jak powiedział Nietzsche - jeśli patrzysz w otchłań, ona patrzy na ciebie.

Ze spirytyzmem przeżyłam oczywiście przygodę, ale idiotyczną, w podstawówce i nic z niej nie wynikło. A później ostatecznie zniechęcił mnie do takich eksperymentów tata. Chadzał na seanse, skrzętnie protokołowane latami (których mistrzem był słynny Andrzej Wilczkowski - taternik, podróżnik, znakomity gawędziarz, znana i kapitalna postać) i nic dobrego z tego nie wynikało. Raczej jakieś koszmarne historie, które na zawsze i ostatecznie zniechęciły mnie do takich eksperymentów.

[jozefina1970]

Cóż, ja z duchami też do czynienia nie miałam chociaż różne dziwne rzeczy mi się przytrafiały.
Siostra brała udział w seansie zaproszona przez panią baronową u której rodziny pracowała. Pytana potem o to, jak było powiedziała: wybacz, nikomu o tym nie powiem, nawet Tobie.
I do dzisiaj się nie dowiedziałam, nie to, że bardzo się do tego palę czy coś

[ewkkrem]

Ja też "szkiełko i oko" ale miałam w życiu trzy sytuacje, w których WIEDZIAŁAM co się zdarzy.
Jasnowidztwo, normalnie .
Ktoś napisał (jak się uprę to znajdę kto, ale to było "czytadło", że gdybyśmy poznali prawa rządzące kosmosem to znalibyśmy naszą przeszłość i przyszłość.
Dodam, że dwa z moich trzech "jasnowidzeń" się sprawdziły a trzeciej nie dałam szans.
Jeszcze dodam, że niekoniecznie chciałabym, by taka "wiedza" była dostępna na "pstryk".
Moje szkiełko trochę zmatowiało a pół ślepa jestem od dawna

[Lifter]

Albo najprostsze na maśle z pietruszką i czosnkiem

Mowimy o tym samym zapewne - tyle, ze ja dodaje jeszcze bialego wina jako bazę sosu.

A na swoje 50-te urodziny zjadlem homara grillowanego, siedzac w restauracji otwartej na ocen, na Cabo Verde, Wyspach Zielonego Przyladka.
Oj, chcioaloby sieznowu, to samo i w tym samym miejscu. Tylko nie z ta sama waga, co wtedy
Milo powspominac, bo dzisiaj mnie juz raczej na to nie stac.
Zreszta. zeby bylo zabawniej. to ja te wycieczke dla dwoje wygralem na konkursie fotograficznym, gdzie wrzucilem fotke z innej wycieczki.

[jozefina1970]

Słuchajcie - opisałam siostrze mój sen i popatrzcie, co mi pisze!!!
"Ty chyba wróżka jesteś mamy kolegę który musi się wyprowadzić z gospodarki bo przyjarał skręta i mało domu z dymem nie puścił"

[Annaa]

Słuchajcie - opisałam siostrze mój sen i popatrzcie, co mi pisze!!!
"Ty chyba wróżka jesteś mamy kolegę który musi się wyprowadzić z gospodarki bo przyjarał skręta i mało domu z dymem nie puścił"

Widzę, że wątek z kotów i owoców morza poszedł w niespodziewaną stronę

[Katarzynka01]

Cóż, ja z duchami też do czynienia nie miałam chociaż różne dziwne rzeczy mi się przytrafiały.
Siostra brała udział w seansie zaproszona przez panią baronową u której rodziny pracowała. Pytana potem o to, jak było powiedziała: wybacz, nikomu o tym nie powiem, nawet Tobie.
I do dzisiaj się nie dowiedziałam, nie to, że bardzo się do tego palę czy coś

Jest u nas kilka rodzinnych opowieści, a jedna z nich zawsze robiła na mnie wrażenie. Kiedyś już o tym pisałam.
W 1948 roku miała miejsce tragedia na jeziorze Gardno, łódzkie harcerki były jej nieszczęsnymi bohaterkami. Zginęło tragicznie 21 harcerek (+ 4 opiekunki), wśród których mogła być moja mama. Miała jechać na ten obóz harcerski. Była już przygotowana, spakowana i czekała na przyjaciółkę i jej mamę, które miały po nią przyjść i razem iść na miejsce zbiórki. Przyszły, szykowały się już do wyjścia z domu i nagle, ciocia mamy wstała, walnęła laską w podłogę i powiedziała - NIE! Nie pojedziesz. Wszystkie osoby rzuciły się przekonywać, że dlaczego, że jak to. Mama z przyjaciółką w płacz, a ciocia była nieugięta - nie pojedziesz i już Mama nie pojechała, przyjaciółka już nigdy nie wróciła, utonęła jak wiele mamy koleżanek.
Ciocia pytana później przez wiele zszokowanych tym przebłyskiem jasnowidzenia osób jak to przeczuła, mówiła - nie wiem, nie mam pojęcia. W pewnym momencie poczułam, że Rysia (moja mama - Marysia Rysia) nie może pojechać, był to tak silny jakiś nakaz, że odczuwałam go na zasadzie potwornego bólu w głowie. Nie wiedziałam dlaczego, wiedziałam, że nie może pojechać.
Coś takiego zdarzyło się cioci Marysi raz w życiu.
A kiedyś GW przypomniała te zdarzenia, a OKI na moją prośbę wstawiła tekst
viewtopic.php?p=11815246#p11815246

[Katarzynka01]

Albo najprostsze na maśle z pietruszką i czosnkiem

Mowimy o tym samym zapewne - tyle, ze ja dodaje jeszcze bialego wina jako bazę sosu.

A na swoje 50-te urodziny zjadlem homara grillowanego, siedzac w restauracji otwartej na ocen, na Cabo Verde, Wyspach Zielonego Przyladka.
Oj, chcioaloby sieznowu, to samo i w tym samym miejscu. Tylko nie z ta sama waga, co wtedy
Milo powspominac, bo dzisiaj mnie juz raczej na to nie stac.
Zreszta. zeby bylo zabawniej. to ja te wycieczke dla dwoje wygralem na konkursie fotograficznym, gdzie wrzucilem fotke z innej wycieczki.

Super. Mężczyzna luksusowy to sie nazywa
Życzę Ci albo kolejnej luksusowej kolacji w jakimś fajnym miejscu, albo kolejnej wygranej na koleją okrągłą rocznicę

[Katarzynka01]

Słuchajcie - opisałam siostrze mój sen i popatrzcie, co mi pisze!!!
"Ty chyba wróżka jesteś mamy kolegę który musi się wyprowadzić z gospodarki bo przyjarał skręta i mało domu z dymem nie puścił"

Prorok jaki czy cóś? Aż strach się bać

Widzę, że wątek z kotów i owoców morza poszedł w niespodziewaną stronę

A co sobie będziemy żałować. niech się toczy rozmowa jak chce

[jozefina1970]

Cóż, ja z duchami też do czynienia nie miałam chociaż różne dziwne rzeczy mi się przytrafiały.
Siostra brała udział w seansie zaproszona przez panią baronową u której rodziny pracowała. Pytana potem o to, jak było powiedziała: wybacz, nikomu o tym nie powiem, nawet Tobie.
I do dzisiaj się nie dowiedziałam, nie to, że bardzo się do tego palę czy coś

Jest u nas kilka rodzinnych opowieści, a jedna z nich zawsze robiła na mnie wrażenie. Kiedyś już o tym pisałam.
W 1948 roku miała miejsce tragedia na jeziorze Gardno, łódzkie harcerki były jej nieszczęsnymi bohaterkami. Zginęło tragicznie 21 harcerek (+ 4 opiekunki), wśród których mogła być moja mama. Miała jechać na ten obóz harcerski. Była już przygotowana, spakowana i czekała na przyjaciółkę i jej mamę, które miały po nią przyjść i razem iść na miejsce zbiórki. Przyszły, szykowały się już do wyjścia z domu i nagle, ciocia mamy wstała, walnęła laską w podłogę i powiedziała - NIE! Nie pojedziesz. Wszystkie osoby rzuciły się przekonywać, że dlaczego, że jak to. Mama z przyjaciółką w płacz, a ciocia była nieugięta - nie pojedziesz i już Mama nie pojechała, przyjaciółka już nigdy nie wróciła, utonęła jak wiele mamy koleżanek.
Ciocia pytana później przez wiele zszokowanych tym przebłyskiem jasnowidzenia osób jak to przeczuła, mówiła - nie wiem, nie mam pojęcia. W pewnym momencie poczułam, że Rysia (moja mama - Marysia Rysia) nie może pojechać, był to tak silny jakiś nakaz, że odczuwałam go na zasadzie potwornego bólu w głowie. Nie wiedziałam dlaczego, wiedziałam, że nie może pojechać.
Coś takiego zdarzyło się cioci Marysi raz w życiu.
A kiedyś GW przypomniała te zdarzenia, a OKI na moją prośbę wstawiła tekst
viewtopic.php?p=11815246#p11815246

Niesamowita historia. To znaczy bardzo szkoda tych osób ale Ciocia życie uratowała twojej mamie...
Hm, prorok ok, ale takich wydarzeń nie chciałabym przepowiadać, tylko dobre