Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Nic nie mówię, pokazuję

Kocio dzisiaj rano (zależy co ten termin dla kogo oznacza) w pościeli, na ręczniczku, zadowolony wielce.

Wygląda ładnie! :ok:

Prawda?

Bez uśmiechów żeby czegoś nie zapeszyć

Katarzynka01 pisze:Nic nie mówię, pokazuję
Kocio dzisiaj rano (zależy co ten termin dla kogo oznacza) w pościeli, na ręczniczku, zadowolony wielce.

rano to tak ok 8.00

Jakoś udało mi się przegapić wpisy :oops:

U nas... sama nie wiem. Tzn w sprawie Kocia i mamy czy też mamy i Kocia. Jest ciężko.

Wspolczuje. Trudna wiosna tego roku.

Potrzymam kciuki, żeby się nie pogarszało :ok:

Ano trudna wiosna

Gosiagosia pisze:

Dziękujemy Godiu :1luvu:

i wzajemnie

Nie śpimy od 4 rano, czekamy na pana doktora.
Nie wiemy czy to kolejny kryzys, które już przecież bywały, czy to jednak zbliża się pożegnanie

Rany.... trzymajcie się. Oby to był kolejny kryzys, ktory opanujecie. :ok:

Kocio ['] ? - 30.04.2024
Pobiegł za Tęczowy Most, dzisiaj po godz. 13.
Już nie cierpi, a niestety gwałtowny rozrost nowotworu spowodował, że tak raczej było.
Ostatnie dni miał znakomite, jadł, bawił się, domagał pieszczot, byłyśmy z mamą pełne optymizmu. Ale jednocześnie miałyśmy z tyłu głowy okropną myśl, że to taka przedśmiertna poprawa samopoczucia co się zdarza i u zwierząt, i u ludzi. I niestety tak było.
Jeszcze wczoraj nic nie wskazywało, że przyjdzie to najgorsze - pięknie zjadł śniadanie, przyjął lek, załatwił się. A później, w ciągu dnia zaczął się stawać apatyczny. Już niczego nie zjadł i unikał fizycznego kontaktu, tak, jakby dotykanie łebka było bolesne. I zapewne było :cry:

Oczywiście to pogorszenie nastąpiło wieczorem, gdy nie bardzo wiadomo co robić, gdy przyjmują obcy weci, nie znający pacjenta. Kocio spał rozciągnięty na łóżku mamy więc ona, żeby go nie ruszać, nie sprawiać dyskomfortu przeniosła się do innego pokoju. Rano Kocio spał na parapecie, na swoim drugim ulubionym miejscu. Niczym już nie zainteresowany. Czekałyśmy na weta, nie chciałyśmy żeby opuścił dom w tej ostatniej drodze, którego opuszczać nie znosił. Poza tym, wbrew wszystkiemu, jeszcze kołatała się w nas nadzieja, że to będzie tak samo jak przy kilku ostatnich kryzysach. We mnie się kołatała, bo mama była jakoś przekonana, że nadszedł koniec jego ziemskiej drogi.
Najważniejsze, że Kocio już nie cierpi.
Została okropna pustka

To ostatnie zdjęcie szczęśliwego Kocia, podobne do poprzedniego, ale na ulubionym łóżeczku i zadowolonego.

Żegnaj kochany

Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Kto przegląda forum