Fatkowe stadko

[maczkowa]

viewtopic.php?f=1&t=217542&view=unread#unread
Może miałabyś jakiś pomysł jak pomóc?

[Fatka]

Nie śpię z kotami. Wypraszam je z sypialni na noc, jak zostawię je to żałuję bo:
- buras wrzeszczy, tratuje mnie żebym wstała, trzaska drzwiami do szafy (żebym wstała) i drze łóżko od spodu (żebym wstała)
- Stefka mnie oblizuje ostrym językiem po twarzy (najlepiej w jednym miejscu jakby mi chciała dziurę zrobić) i pokłada mi się na twarzy wibrując
- Skrobiś jest slodziaczkiem, przy czym ona miłość okazuje również gryzieniem, więc przejście od "przyszłam się przytulić " do "przyszłam cię upolować" jest natychmiastowe. Jeżeli w nogach śpi Miłka, to ją również zaatakuje (celem zabawy) i będą się bić na mnie.

A Miłosza? Z Miłoszem można spać. Ona w nogach się układa i śpi. Raz na jakiś czas jak mi nogi zdrętwieją, zmieniam pozycję a ona błyskawicznie się odnajdzie i też pozycję zmieni. Przespałaby całą noc, nie to co reszta.



Niestety poprzez solidarność kocią i fakt, że w sypialni nie ma kuwety, na noc również ona dostaje nakaz eksmisji.

[aga66]

Ja uwielbiam spać z kotami chociaż budzą mnie co chwila. Ale słodko mruczą poza tym....

[Fatka]

U mnie się niestety nie da. Najgorszy to Burynio właśnie (i też niebezpieczny, bo on i po głowie przebiegnie i po twarzy. Miałam ucho kiedyś rozwalone po tym jak z mojej głowy nocą na parapet skakał). Budzenie bez ryzyka uszkodzenia, po prostu z miłości jeszcze bym zniosła.

Dziś stwierdziłam, że podczas gdy inne koty mają pyszczki, Skrobisia ma twarzyczkę

[ana]

I uśmiech ma, i piękne oczy, i piękny gorsik.

[Fatka]

Tak!
Dziś jej wyznałam, że jest moją 6ką w totka. A tak się bałam wtedy brać kocięta do siebie.

[jolabuk5]

Jest śliczna

[Fatka]

Miłka zrobiła postępy, ale nadal jest mocno płochliwa.

Dziś święto w domu, bo surowa kura. Nałożyłam do misek ku ogólnej radości, zaserwowałam, kapcie ubrałam bo mi zimno w nogi i tyle: Miłka w panice, ona już jeść nie będzie, tylko z brzuchem tuż przy ziemi i wytrzeszczonymi oczami wbiła się do środka wersalki bo ona jak usłyszy moje kroki w kapciach to jej się wydaje, że w domu mamy bandziora.


Tak się cieszyła na mięsko a nie zje.

[maczkowa]

a nie możesz jej porcji odłożyć na pózniej, az strach przejdzie?

[Fatka]

Odłożyłam, ale potem te porcję trzeba dzielić na wszystkie 4 koty znowu - bo jak chcę ją odizolować, żeby sama sobie zjadła to znowu się przestrasza. Z innymi musi jeść, ja nie mogę kapci mieć, nic na zewnątrz nie może huknąć.

[Fatka]

Niemniej to strachajło ma śliczne nóżki i tę cechę, że się lubi nimi bawić - mam pełno zdjęć jak się za nogi trzyma. Tu z szafy:

[maczkowa]

a ona tak przy każdym posiłku? czy tylko dania specjalne w postaci mięsa świeżego tak działają na nią strachogennie ?

[Fatka]

To ogólnie cykor jest. Jak usłyszy kogoś na klatce to warczy i ucieka pod łóżko. Gdy ktoś do mnie przyjdzie to Miłki nie zobaczy bo ona będzie siedzieć w wersalce - no, chyba, że ten ktoś z psem przyjdzie, bo Miłosza jak się okazuje bardzo lubi psy. Wtedy wychodzi zobaczyć pieska.

Gdy leży na drapaku i się chce ją pogłaskać to też panikuje i ucieka.

Kiedyś chciałam ją do weta spakować, odcięłam jej drogę do azylu pod wersalką to jak oszalały ping pong po pokoju się odbijała.

Najsłodsza jest rano i gdy skądś wracam bo naprawdę umie w witanie się i pięknie mruczy.

Zastanawiam się czy to może być tak, że Wredotka przekazuje córkom nieufność w genach (ona sama jest tyle lat karmiona, tyle trwały próby oswajania a ona żadnych postępów nie robi).

Wszystkie kocury od wredoty były wybitnie proludzkie i wręcz namolne - w tym najstarszy z Pawełków czyli Miłoszy miotowy brat. W tamregorocznym (i ostatnim) miocie jedyna kociczka, była też jedyną z rodzeństwa która nie dawała się pogłaskać.

Taka teoria niekoniecznie do potwierdzenia.

Niestety Miłosia to ten typ kota który jakby (tfu, tfu!) uciekł to za nic do mnie nie podejdzie.

[ana]

Po latach styczności z rozmaitymi kotami (domowymi, działkowymi i dzikunami) widzę, że odziedziczalność cech osobowości jest u nich naprawdę niesamowita.

[Fatka]

Ja to widzę u Skrobki i działkowej Kaskówki - w ten sam sposób się poruszają, syczą więcej niż chętnie na byle co i identycznie głosem protestują jak coś im nie leży - taki rozeźlony jęk protestu. Taki sam.