Fatkowe stadko

[zuza]

smażing boski

Koty rzeczywiscie bywaja przyczyna wielu kontuzji, zwlaszcza ja sie nie chce ich zrobic krzywdy...
zdrowia!

[Fatka]

Zastanawiam się kiedy się do nich przywiążę i czy w ogóle
Lubię je, bardzo dbam, martwiłam się jak Steffa wciągnęło po sterylce, dzięki nim nareszcie poczułam się jak w domu... ale to trochę powierzchowne z mojej strony,tak, jakbym lubiła czyjegoś kota a nie swoje własne.

Może to dlatego, że mam je dopiero od miesiąca i mam jeszcze czas? Albo dlatego, że jestem straszną psiarą, swojemu psu ufam w 95% a kotom wcale?





Nadinterpretatorów(a jest na forumku stadko ) zapewniam, że nie myślę o oddaniu etc- tak tylko rozkminiam pewien chłodzik w swoim stosunku do futer. Nie wiem czy to jeszcze ok, czy już nie. Są ciekawymi obiektami do obserwacji, interakcji ale jakoś mi serducha nie rozgrzewają. Może na razie?

[zuza]

Nie pomoge w rozwazaniach, ja sie zakochuje zaocznie nawet kota nie widzac
Moze po prostu potrzebujesz wiecej czasu. Uczcucia chodza dziwnymi drogami...

[Regata]

Ja w moich obecnych jestem zakochana po uszy, pamiętam, że kiedy wzięłam Majkę to "utonęłam" w ciągu jakiś dwóch tygodni. Włączył mi się niesamowicie instynkt opiekuńczy i jakaś taka czułość, jak do własnego dziecka. Z wzajemnością Z Gutkiem poszło podobnie, z tym, że on "uwiódł" i rozkochał też TŻeta I moją mamę

Ale nie zawsze było "aż tak". Koty w domu rodzinnym też kochałam (tak myślę), ale inaczej niż obecne. Kocur mnie wychowywał, był z nami od wczesnego mojego dzieciństwa , ale "iskrzyło" najbardziej między nim a tatą.
Kocica wybrała nas sama, wskakiwała mi na ramię, jak wracałam do domu i wpraszała się na kolację i spanie. Początkowo wychodziła na noc, potem została już na zawsze. I chociaż to ja ją "adoptowałam" to największe uczucie było między nią, a moją mamą, szczególnie jak już się wyprowadziłam.

[Fatka]

Cóż, jestem takim mułem uczuciowym.

Wolno nawiązuje kontakty, powoli sie otwieram, ale jak już to mocno - moze z kotami podobnie? Płocha Steffi chyba mnie lubi - mojego chłopa sie boi, przychodzi pofurkotać do mnie(mruczenie ma jak gruchanie gołębia), ale jak się roz-rozkoszniaczy to muze uważac bo łapie zebami.



Bestie inteligentne- dałam troche ciała z mieszankami mięsnymi(skleroza ), więc wczoraj i dziś są na gotowanym. Wieczorem bawilam się w masarnię, naprodukowałam zapasów na dni 20... nie powiedziałabym, że jakoś szczególnie lubią te mieszanki, owszem, zjadały chętnie ale bez tego pełnego zniecierpliwienia wrzasku jakim witały np. konserwe winstona z rossmana. Rano zjadły mięsiwo gotowane, wieczorem już niet - bo czuły surowiznę gdy ją mieliłam i ciachałam, wzgardziły tym co w misce i przyszły do kuchni , przekonane, ze skoro tak pachnie to na pewno zaszła jakaś pomyłka i moze dostaną to surowe.

[zuza]

znecarka z Ciebie

[Olat]

A zębami łapie mocno? Czy tylko ostrzega, tak, że ślad na skórze nie zostaje?
W tym drugim przypadku bym się nie przejmowała. Niektóre koty tak mają. Czasem im mija, czasem nie.
Niunia moja miała tak w młodości, szczególnie gdy wystawiała brzuch do głaskania. Myziu, myziu i łaps za rękę zębami. Wyrosła z tego

A tak z ciekawości- do psów przywiązujesz się szybciej?

[Emee]

Wolno nawiązuje kontakty, powoli sie otwieram, ale jak już to mocno - moze z kotami podobnie?

O, to graba.

Na pocieszenie powiem, że w Toffi (kotce, którą miałam w rodzinnym domu, jako gówniara), która była moim pierwszym, kotem, zakochiwałam się dość długo. Wcześniej tylko psy i psy. Ale jak już pokochałam, to bezwarunkowo.
Też jestem z tych, które lubią powoli, bo inaczej nie potrafią
Myślę, że u Ciebie to kwestia czasu.

P.S. Teraz zakochuję się we wszystkich kotach, bo wszystkie są podobne do Toficy

[Fatka]

A tak z ciekawości- do psów przywiązujesz się szybciej?

...mam dosyć "długi rozbieg" ale jednak szybciej. Miałam też szczury, z nimi nawiązałam relacje bardzo szybko. Tutaj jakoś sama z siebie trzymam dystans. No i nie przypominam sobie aby przy psach mi tak czesto witki opadaly, ale to już chyba takie kocie uroki?

Dzisiaj burego dziada szukałam po mieszkaniu, nie znalazłam, tknęło mnie i poszłam szukać na klatce- był 2 piętra niżej z pytającym 'miau?', szmyrgnął mi się niezauważenie koło nóg jak wchodziłam.

[Olat]

Kwestia nauczenia się swoich kotów. Po 15 wspólnych latach znam na pamięć wszystkie kocie kryjówki i opcja "kot mi zniknął w zamkniętym mieszkaniu" od paru lat nie istnieje
To zresztą dotyczy też większości innych kocich zachowań. Po jakimś czasie uczysz się, na co uważać, który ma żyłkę do spitalania, a który i co kradnie ze stołu. W życiu nie zostawię sera żółtego na stole, jeśli w pokoju jest Niunia. Nawet jeśli miałabym wyjść na sekundę, serek odstawiam do szafki

Myślę, że może stąd wynika Twój brak zaufania do futer. Nie wiesz jeszcze, czego się możesz po nich spodziewać...

[MaryLux]

Wolno nawiązuje kontakty, powoli sie otwieram, ale jak już to mocno - moze z kotami podobnie?

O, to graba.

Na pocieszenie powiem, że w Toffi (kotce, którą miałam w rodzinnym domu, jako gówniara), która była moim pierwszym, kotem, zakochiwałam się dość długo. Wcześniej tylko psy i psy. Ale jak już pokochałam, to bezwarunkowo.
Też jestem z tych, które lubią powoli, bo inaczej nie potrafią
Myślę, że u Ciebie to kwestia czasu.

P.S. Teraz zakochuję się we wszystkich kotach, bo wszystkie są podobne do Toficy

Witajcie w klubie

[Emee]

Wolno nawiązuje kontakty, powoli sie otwieram, ale jak już to mocno - moze z kotami podobnie?

O, to graba.

Na pocieszenie powiem, że w Toffi (kotce, którą miałam w rodzinnym domu, jako gówniara), która była moim pierwszym, kotem, zakochiwałam się dość długo. Wcześniej tylko psy i psy. Ale jak już pokochałam, to bezwarunkowo.
Też jestem z tych, które lubią powoli, bo inaczej nie potrafią
Myślę, że u Ciebie to kwestia czasu.

P.S. Teraz zakochuję się we wszystkich kotach, bo wszystkie są podobne do Toficy

Witajcie w klubie

Psy są generalnie łatwe w obsłudze. Koty trzeba zrozumieć

[MaryLux]

Koty kocham. Psy traktuję z dużym dystansem.

[Ty$ka]

Koty kocham. Psy traktuję z dużym dystansem.

Ja z kolei jestem straszną psiarą

Ale przez Kurza przerzuciłam się na koty.
Zdrapkę traktuję jak własne dziecko, ale nie da się do niej inaczej podchodzić, jak przychodzi, przytula się do piersi, wtula się w moją twarz i obejmuje łapkami moją szyję. I tak śpi

Kurzyk z kolei to trudne dziecko. Typowy nastolatek w gimnazjum, któremu mamusia nie pozwala chodzić na piwo ani na siłownię, a on przecież taki macho.

[bea3]

Poza na leżingu boska