Miau.PL

Cześć wszystkim,
forum podczytuję już długo, nadszedł wreszcie czas by się formalnie przywitać i przedstawić naszą Klio

Klio, a właściwie Cleopatra Fenix Eye*PL, jest koteczką rasy Turecki Van, i jest z nami już blisko półtora roku. Ma w sobie wszystkie rewelacyjne cechy Vanów - jest towarzyska, ale nie namolna, łagodna, choć nie tchórzliwa, zrównoważona i spokojna, a przy tym wesoła. Dla mnie jest kotem o idealnym charakterze, a i urody jej odmówić nie można

Jest bardzo piękna! Dużo czytałam na temat Vanów Tureckich, zachwycił mnie opis ich osobowości

Oooo, jaka piękna
Napisz o niej więcej? Nie znam osobiście żadnego tureckiego vana...

Laseczka

Jaka dama

Piękna królewna. Nie słyszałam nigdy dotąd o tej rasie. Musi być bardzo rzadka u nas.

Dziękuje(my) za wszystkie komplementy

Faktycznie rasa bardzo rzadka, nie tylko u nas zresztą. Na wystawach w Polsce można je zobaczyć tylko w Krakowie, ja byłam w zeszłym roku jeszcze w Kędzierzynie, a w tym sezon wystawowy zacznę dopiero po wakacjach i chyba dopiero wtedy vany pojawią się przed publiką

Szkoda, że są tak niepopularne, bo to bardzo inteligentne i ogólnie mówiąc "pozytywne" koty. Klio pod tym względem świetnie reprezentuje rasę. Bardzo szybko się nauczyła domowych rytuałów, aportowania, szukania zabawek (na komendę "szukaj") oraz przychodzenia na wołanie (reaguje na imię i na "chodź"), za to nie wykorzystuje swojej inteligencji do prób obejścia domowych zakazów. Jest bardzo posłuszna i - o dziwo- nie robi tego co zakazane nawet wówczas, gdy wydaje jej się że nikt nie widzi. Niczego nie niszczy - mam hobby, do którego używam sznurków i koralików i jeszcze się nie zdarzyło by kocica chciała mi coś ukraść. Leży obok i wie, że "dotykać nie wolno".

Jest dość nieśmiała więc nie ładuje się gościom bez pardonu na kolana ani nie przymila do nich, raczej obserwuje z pewnej odległości. W ogóle nie jest to typ "kolankowca", mimo iż bardzo potrzebuje i lubi towarzystwo. Woli jednak siedzieć obok-przytulona na kanapie, siedząc na pianinie albo leżąc na podłodze przy wannie. Zawsze musi być w tym samym pomieszczeniu co domownicy, nie lubi być sama, więc wydaje mi się że nie jest to rasa dla osoby wychodzącej wcześnie rano do pracy i wracającej późnym popołudniem.

Poza tym jest bardzo łagodna i pozbawiona agresji, i jak myślę tureckie vany świetnie nadawałyby się do felinoterapii. Zamierzam zresztą zrobić certyfikat z przygotowania kociąt do tego "zawodu"

Podczas zabawy kicia zawsze dba o to by mieć schowane pazury. Nikogo nigdy nie podrapała, nawet podczas zabiegów przygotowania do wystawy, obejmujących kąpanie i suszenie suszarką. Właśnie-woda. Mówi się że vany to "koty pływające" ale to chyba nie do końca jest prawdą. Owszem, woda ją fascynuje, zabawy w umywalce to norma (łącznie z myciem się pod kranem ) ale nigdy nie weszła do wanny by popływać. Siedzi tylko na brzegu wanny i moczy łapy w mojej wodzie

Nie wiem co jeszcze mogłabym dodać, jak Was cokolwiek ciekawi to pytajcie A, super sprawa to futro-jest bez podszerstka więc prawie nie ma fruwających włosów w domu ani futra na ubraniach. To jest naprawdę super, bo nie generuje dodatkowego sprzątania.

Jest piękna ))

A czy Turecki Van to kot wysokościowy jak np. rosyjski czy raczej naziemny jak np. brytyjski? Lubi się wspinać bardzo wysoko? Wskakuje ludziom na ramiona?

Nie wspinają się wcale-za to wskakują Są bardzo skoczne, na szczęście skaczą z dużą gracją i bez szkód dla domowego wyposażenia. Jeśli chodzi o meble to starają się pozostawać na średnim poziomie-sofa, fotel, pianino, biurko, parapet.
Natomiast co do człowieka, to wskakiwanie ogranicza się do kolan, z których co najwyżej można się wyciągnąć wyżej, by dać "czółko".

Ależ elegancka z niej Dama!
Wspaniały kot

Van Vixen pisze:Nie wspinają się wcale-za to wskakują Są bardzo skoczne, na szczęście skaczą z dużą gracją i bez szkód dla domowego wyposażenia. Jeśli chodzi o meble to starają się pozostawać na średnim poziomie-sofa, fotel, pianino, biurko, parapet.
Natomiast co do człowieka, to wskakiwanie ogranicza się do kolan, z których co najwyżej można się wyciągnąć wyżej, by dać "czółko".

Jak by miała drzewo w pobliżu to by się wspięła skoro jest taka skoczna.Mój rosyjski niebieski kotek też tylko w domu początkowo skakał (na najwyższe meble) , ale odkąd ma kolejny drapak, który tym razem jest bardzo prosty w ksztalcie - tylko wysoki okręcony sznurkiem sizalowy słupek, to się wspina po nim jak po drzewie na szczyt.
Wspina się też po mnie. Gdy nie doskoczy od razu aż do moich ramion ( uwielbia, żeby go nosić na ramieniu), to żeby nie spaść ,wysuwa pazurki i dalej sie po mnie wyżej pnie. Srednio przyjemne.

7 tygodni temu Klio została mamą - w dość dramatycznych okolicznościach zresztą. To pierwszy nasz (jej i mój) miot i niestety od początku to co mogło, poszło niedobrze. Pierwsza część porodu trwała długo, kocica - pierworódka przecież - była nie tylko zestresowana ale i zmęczona. Już po fakcie okazało się, że pierwszy kociak był nie dość, że bardzo duży (Klio jest stosunkowo drobna), to ułożony łapkami do przodu. Zaklinował się i biedaczka nie mogła urodzić. Na szczęście weterynarza mamy blisko i udało się nam dojechać w mniej niż 10 minut. Niestety mimo reanimacji prowadzonej z pełnym poświęceniem (bardzo dziękuję dr Tomaszewskiemu z Melwet-u za wspaniałą akcję), kocurka nie udało się uratować.
Następnie akcja porodowa zupełnie ustała i po 10 godzinach spędzonych w izolatce kociego szpitalika, po długich naradach, lekarze podjęli decyzję o cesarskim cięciu. Urodziły się nam trzy dorodne kocięta - kocurek i dwie koteczki.

Byłam pełna obaw czy kocica nie odrzuci młodych, ale Klio mnie nie zwiodła - mimo kłopotów z raną pooperacyjną (po paru dniach było konieczne ponowne szycie w pełnej narkozie) zajmowała się dziećmi z oddaniem, choć pełna wątpliwości. Gdy nie była pewna, co trzeba robić, nawoływała mnie donośnym miauczeniem - właściwie to nie mogłam opuścić "pokoju porodowego" I tak wspólnie uczyłyśmy się jak maluchy myć, masować i przystawiać Niezły trening miałam jak na początkującego hodowcę

A teraz już gonią nam po domu takie oto trzy kuleczki:


(Latte Loveheart Vixengatta*PL)


(Leofric Vixengatta*PL)


(La Luna Vixengatta*PL)

Zdjęcia wykonała w swojej uprzejmości moja przyjaciółka, dlatego pozwoliłam sobie na pozostawienie na nich jej logo.

Witam
Pozwolisz, że sobie przysiądę, by pooglądać sobie zdjęcia
Vany, jako nieliczne koty z dłuższym włosem, od razu mi się spodobały Klio jest śliczna. Tak zgrabniutka.
Dzieciątka jak mamusia
Najbardziej przypadła mi do gustu Latte Loveheart, choć jak na Vana to na chyba dużo kolorowego?
Niech kociątka się zdrowo chowają i by złe przygody już Was omijały, szerokim łukiem

Van Vixen pisze:

(Leofric Vixengatta*PL)