Morelowo-Migdałowo. Leczenie intensywne..

A ja samej nie lubię. Wolę z towarzystwem. Ale żeby był taki sam szybkobieg, jak ja :wink:

Pozdrów psiaka

Lubię , przyzwyczaiłam się. Daje to też duży komfort co do wyboru tempa, odpoczynku, kierunku itp. A znaleźć kogoś kto ma czas w tym samym momencie, pasuje ... intelektualnie :mrgreen:

i 'poglądowo'... Jak pasuje, to nie chodzi .. Jak chodzi , to... bójsięboga

Mało ludzi znam .

Piesa pozdrowię, jasne.

Bardziej na myśli mialam dopasowanego do tempa chodu psa. Jest bezcenny. Bo z ludźmi to tak jak napisałaś. Różnie bywa :wink:

Z dwojga złego, to jeszcze z aparatem lubię.

Z aparatem tez bym lubiła..ale okazało się, że nie mam :?
A pies jest niemrawy. Nie udało mi się go rozpędzić do biegu, a iście tez wygląda tak, iż co chwilę staje i się wwąchuje, sika .. Jednocześnie nie robi wrażenia niesprawnego ze starości, tylko ma taki sposób bycia chyba.
Pani - i pies - muszą mieć kogoś interwencyjnie jednak. I na weekendy. Mnie to rozwala cały dzień, biorąc pod uwage, że Morela musi dostawać żreć w jakichś w miare określonych porach. Więc środek dnia, gdy dotarcie do psa od wyjścia z domu zajmuje mi ok. 20 min, jest kłopotliwy. Niby nie dużo, ale jeszcze musze wrócić :mrgreen: , a wtedy to już tramwaj może być albo nie..A jeśli np. w tym akurat momencie jak przed chwilą, rozpęta się burza, to kłopot. Musi być ktoś pod ręka, kto po prostu wystawi psa przed bramę by się załatwił.

Ja nie mam od roku, bo wziął zakończył żywot ze starości i mocno z tego powodu cierpię. Kupno nowego aparatu odwleka się w nieskończoność i chyba popadam w dolny dół depresji :roll:

Zwierzęta bywają kłopotliwe :mrgreen:

Oszalałabym gdybym miała tak spacerować ślimaczym tempem :strach:

dlatego z kotem nie mogłabym wychodzić, bo te kilkuminutowe przystanki na dumanie, wąchanie, rozglądanie się... :roll:

to nie dla mnie :mrgreen:

Ale pomoc szlachetna rzecz i chwała Ci za to.

Jakbym czytała o spacerka z Toperkiem [*] - ze smyczy nie spuścisz, bo w ataku paniki poleci gdziekolwiek; na spacerku drepcze powoli, więc albo książka do czytania/słuchania albo sie nudzisz :wink:

. Ale i tak widać było, że dla niego ten spacer, ten fakt, że mógł wyjść i połazić był ważny -nawet jak dreptał w tempie tysiąca niemowlaków... Zresztą wszystkie moje dziadki cieszyły się ze spacerów i potrafiły to okazać.

Ten Pikuś [ma na imię Fuks] też się cieszy jak głupi jak przychodzę, trudno go w obrożę upiąć. Potem się ślimaczy na spacerach i to nie dla tego, że jest jakiś niesprawny, tylko ma taką ideę, za patykiem nie poleci, w ogóle chyba nie wie co to patyk.., z pieskami się wita ładnie. Potem nie chce wracać, a już w domu prosi się żeby wyjść z powrotem.

Jaki kochany :1luvu:

Kolejny pies podwórkowy, nic tylko cały dzień na pastwisku :mrgreen:

morelowa pisze:Braki mamy w zdrowiu..

Zrobiłam zdjecia temu psowi, ale swoim telefonem.. Więc już usunęłam Albo ja nie umiem robić albo aparat jest do dupy. Po prostu.
Chyba prędzej umrę niż sie doczekam porządnego aparatu
Pieseł to sznaucer miniaturowy, taki troche ponad do pół mojej łydki, czyli mały . Stary = 15 jakieś. Przejścia miał za dzieciaka, bo go znaleźli przywiązanego do jakiegoś płota, w deszczu. Jest dziwny - nie szuka kontaktu, nie pilnuje człowieka, nie można go uwolnić ze smyczy, bo podobno umie nawiać i sie zgubić.. Ale jak przychodzę po niego to się cieszy jak głupi. Z wychodzenia ofc.
Prezentuje nadmiar uporu w dodatku.
Lubię wszystkie psy, ale niektóre mi się po prostu nie podobają. Np sznaucery szczególnie małe, bo duże to już jakoś inaczej. Ale i tak dobrze, że to nie jakieś szitsu, które jest wprawdzie puchate i ładniutkie, ale na 10 spotykanych psów, 8 to szitsu. I czasem z kokardką...
Mody na konkretne psy to jest normalnie obciach.

Obciach morelciu, to jest taka sytuacja; spotykam koleżankę na spacerze z psem , tyle,że ten sie zapodziewa w krzakach, znaczy sie trzeba wywabić imieniem i tu scena właściwa: masę ludzi, bo piękna pogoda, większość z psami , bo i taka pora , koleżanka na cały głos psa woła: "Killer" ! ludzkość i psiość zamiera , powietrze drży , czuję namacalnie pełzający strach , psy tulą uszy po sobie i... wpada

coś ciut większe od szczura wesoło merdając ogonem :mrgreen:

Jaki tam obciach - to poczucie humoru :mrgreen:

Mnie się tak podoba

Pieseł . Dla mnie Pikuś, bo tak zwykle mówię do psów. Ma na imię Fuks. Znałam podobnego , było mu Foks...

W dalszym ciągu nie ma nikogo , kto by mnie zastąpił interwencyjnie. Zaczynam być wkurzona.
Proponowałam też, tzn. pytałam , czy on pozwoli sobie obciąć tę wstrętną brodę. Może tak, może nie..ale ogólnie to pani by nie chciała, bo podobno może węch stracić... Noszsz , ludzie..Wiszą mu takie mokre kłaki, bo jakiś palant wymyślił kiedyś , że taki jest wzorzec rasy sznaucera.
Podpierając się internetem , tłumaczyłam pani , ale wyglądała na nieprzekonaną. :roll:

Na razie jest tak, że jak przychodzę, to szczeka jak tylko zadzwonię i aż tańczy z radośći - nie , że ja, tylko, że spacer. Potem wracać nie chce, nawet już przy drzwiach stawia opór. Jak rozmawiam, to trąca mnie nosem, trzyma za nogę, skacze na nogi..

Wzorzec wzorcem, ale wąsy ma za długie faktycznie.
Koleżanka ma sznaucerkę, bardzo o nią dba i strzyże u fachowca, ale nie zostawia takich fafli, bo to przecież wiecznie uwalone żarciem. Mały wąsik tak, ale nie to.

bo spacer to wąchanie przede wszytkim - nie ma potrzeby lecieć do przodu, jak wąchać porządnie wszystko trzeba
moja Caillou to nawet kwiatki wącha

i długimi minutami trawę powoli zjada na lace

Fajny brodacz

Ale ciut bym przycięła.
A spacer w wersji slow - dlaczego nie?

spacer slow jest fajny
jak moja suka kopie dziurę, swojej wielkości, albo je trawę (powoli i z rozmysłem i żuje) to ja najczęściej siadam sobie i patrzę na ten piękny świat, i odpocząć wtedy można i nacieszyc sie spacerem

ostatnio jeżdzimy na wycieczki w okolice Wałbrzycha, tam sa takie pasma górskie niezbyt wysokie,bardzo ładne, mało ludzi, blisko od nas, ale szlaki są strome kawałkami, jak cholera po prostu
pod górę - oby tylko pies nie pociągnął w złym kierunku, bo się leci;
no i nijak nie nadążę za psem, musi na mnie ciągle czekać

a w dol -to juz całkiem porażka -dobrze się ćwiczy chodzenie z psem na luźnej smyczy, bo pies cały czas musi czekać na człowieka, no i pies czeka, a ja idę w wersji slow - bo nie dość ze stromo, to jeszcze pełno malutkich kamyczków, które jada razem ze mną

i pies miny śmieszne robi, bo ile można iść tak strasznie wolno

Witam się na wątku

Przyciągnął mnie psi temat, w temacie dobranych imion, koleżanka ma sunię Furię.
Furia jest rasy maltipoo (czyli mieszanka maltańczyka z pudlem).
Wygląda mniej więcej tak:
Obrazek

Morelowo-Migdałowo. Leczenie intensywne..

Kto przegląda forum