Koci "trójkąt"; Ada nie żyje, Tysia nie żyje

Oglądałam teraz zdjęcia z ostatnich lat i okazało się, że nigdy nie opublikowałam sporej liczby zdjęć z wiosny, w tym portretów Ady.
Zdaje się, że odłożyłam to na później, a potem całkiem mi się pomieszało z powodu natłoku różnych dziwnych spraw.
To te zdjęcia.

Dzisiaj znowu był piękny dzień.
Koty siedziały na balkonie, tylko Ady nie było.
Jest tak smutno.

mb pisze:Dzisiaj znowu był piękny dzień.
Koty siedziały na balkonie, tylko Ady nie było.
Jest tak smutno.

Tak, smutno, a do tego wzrok szuka tego, czego nie ujrzymy już nigdy.

Tak właśnie jest.

Śliczna Ada. Normalne, że tęsknisz, nic się na to nie poradzi. Ale naprawdę szczęście, że cieszyłyście się sobą tak długo.

Ada nie była ze mną długo - zaledwie niecałe 4 lata.

Ada miała kiedyś swój dom, ale około 6 lat temu została sama, na klatce schodowej kamienicy, po eksmisji swoich właścicieli.
Przez jakieś 2 lata Adą zajmowała się życzliwa jej osoba, a potem, w roku 2014, Ada zaczęła chorować i jej opiekunka poprosiła o pomoc Grupę "Mamy Kota", działającą w ramach Fundacji Viva!.

Ada miała zrobioną sanację pyszczka i miała szukać domu. Do mnie trafiła 20 grudnia 2014 roku na dt. Ale 10 dni później okazało się, że stan zapalny w pyszczku Ady to choroba z autoagresji i że niełatwo będzie znaleźć dom 16 letniej kotce z chorobą autoimmunologiczną - nie wspominając o tym, że dla samej Ady kolejne zmiany w tej sytuacji, mogłyby okazać się zabójcze.

No i Ada została u mnie w "dożywotnim" dt. Leczenie Ady oraz pomoc logistyczną zapewniała Grupa "Mamy Kota". Ja zapewniałam Adzie wszystko pozostałe.

To niemądre mieć pretensje do losu, że ponad dwudziestoletnia kotka nie mogła żyć jeszcze dłużej.
Ale naprawdę jest tak smutno, że jej już nie ma.

To Ada tuż po przybyciu do mnie, 20.12 2014 r.

Piękne zdjęcia szczęśliwych kotów. Dla nich liczyło się i liczy to właśnie: że są bezpieczne, zadbane, nie cierpią z powodu głodu ni zimna. I że mają swojego człowieka do kochania. To wystarcza do szczęścia, koty doskonale to wiedzą.

weatherwax pisze:Piękne zdjęcia szczęśliwych kotów. Dla nich liczyło się i liczy to właśnie: że są bezpieczne, zadbane, nie cierpią z powodu głodu ni zimna. I że mają swojego człowieka do kochania. To wystarcza do szczęścia, koty doskonale to wiedzą.

Dokładnie. :ok:

U nas buro i ponuro i chyba to już koniec rozkoszowania się w promieniach słonecznych koteczków.
Liście z brzózki na podwórku już wszystkie opadły, jak nic zbliża się zima i oby znowu wiosna szybko nastała.

Wyglądają na szczęśliwe, ale tak smutno jest, gdy nas opuszczają.

Dzisiaj musiałam podjechać do lecznicy po kroplówki dla Tysi - był to pierwszy raz od śmierci Ady.
Łzy same napływały mi do oczu.
Brak słów.

Bądź silna Marysiu, przytulam gorąco .

Co tu dużo mówić: jest smutno.

Koci "trójkąt"; Ada nie żyje, Tysia nie żyje

Kto przegląda forum