❤Yuki,Syriusz(*) Oskar i Forest- Karmelek(*)i Milo

Annaa pisze:To fakt, zaczepia Oskara gdy tylko może

Normalka. Mlodego nosi i ma reaktor w dupce.

Lifter pisze:Dotkne bolesnego miejsca - ale czy Oskarowi nie brak starego kumpla? Nie szukal go?
U mnie bylo prosciej - Mopik trzymal dystans od reszty towarzystwa, wiec jego brak nie wywolal u pozostalych zadnej widocznej reakcji. Poza tym, ze Kicia juz na drug czy trzeci dzien zajela dawne mopikowe miejsce na kanapie, ktore wczesniej bylo jego i tylko jego, a reszta kotow to szanowala. Wiec w jakis sposob zrozumialy, ze nastapila zmiana.

Oskar na pewno zauważyl brak Karmelka

, przeciez byli razem przez wiele lat .Myślę, że stąd wzięła się tez ostatnio jego apatia i niechęć do jedzenia.
One rozumią więcej niż nam się wydaje.Mój smutek i przygnębienie też na pewno odczuł.

Lifter pisze:
Annaa pisze:To fakt, zaczepia Oskara gdy tylko może

Normalka. Mlodego nosi i ma reaktor w dupce.

No i nie zawsze Oskarowi to się podoba, choc przyznaję, że jest dla niego bardzo wyrozumialy.

Gorzej jak troszke podrosnie, a nadal bedzie go nosilo. U nas Kropek mial jakies 10 miesiecy jak sie pojawil - byl juz calkiem sporym kotem ale ciagle dzieckiem. I probowal zachecac Mopika, pana w srednim wieku, do zabawy. Mopikowi niespecjalnie sie chcialo, wiec Kropek po prostu wieszal mu sie na szyi, w ramach kocich zapasow. I o ile maly kociak by duzego co najwyzej irytowal, to dla Mopika byla to po prostu agresja ze strony obcego kota. Inna rzecz, ze zwykle tylko wrzaskiem wyrazal swe niezadowolenie. Potem jak Kropek podrosl i troszke zmadrzal, to nawet fajnie sie - czasem, jak Mopik mial nastroj - bawily. Mysle, ze tu jednal Oskar bedzie mial czas przywyknac do Foresta i bedzie reagowal duzo spokojniej.

Lifter pisze:Gorzej jak troszke podrosnie, a nadal bedzie go nosilo. U nas Kropek mial jakies 10 miesiecy jak sie pojawil - byl juz calkiem sporym kotem ale ciagle dzieckiem. I probowal zachecac Mopika, pana w srednim wieku, do zabawy. Mopikowi niespecjalnie sie chcialo, wiec Kropek po prostu wieszal mu sie na szyi, w ramach kocich zapasow. I o ile maly kociak by duzego co najwyzej irytowal, to dla Mopika byla to po prostu agresja ze strony obcego kota. Inna rzecz, ze zwykle tylko wrzaskiem wyrazal swe niezadowolenie. Potem jak Kropek podrosl i troszke zmadrzal, to nawet fajnie sie - czasem, jak Mopik mial nastroj - bawily. Mysle, ze tu jednal Oskar bedzie mial czas przywyknac do Foresta i bedzie reagowal duzo spokojniej.

Oskar jest przyzwyczajony do innych, małych kotów w domu.
Ale staram się zajmować Foresta zabawą, tak żeby nie dokuczał za bardzo Oskarowi.
Wiem, że najlepiej byłoby wziąć teraz dla niego równieśnika, ale nie jestem na to gotowa

Nie mogę fundować Oskarowi kolejnego stresu.Zaakceptował Foresta i to mnie bardzo cieszy.

Nie no, wiadomo. Niech Oskar ma spokoj teraz, już jeden maluch to dla niego dużo. Choć może dwa by się zajmowały sobą bardziej niż nim. Ale to już tylko czyste spekulacje.

Lifter pisze:Nie no, wiadomo. Niech Oskar ma spokoj teraz, już jeden maluch to dla niego dużo. Choć może dwa by się zajmowały sobą bardziej niż nim. Ale to już tylko czyste spekulacje.

Na pewno zajmowałyby się sobą ale też denerwowałyby Oskara.
Nie mogę teraz fundować mu takiego stresu.

Absolutnie nie namawiam.
Teraz wszystkim potrzeba spokoju.
No, poza Forestem.

Tęsknię za czasami gdy rano na posiłek w kuchni meldowali się Oskar, Karmelek i Syriusz
Czekali z wielką niecierpiwością, nawet poganiali mnie.
Nakładałam jedzonko do miseczek i były one opróżniane i wylizane do czysta w ciagu paru minut.
Zanim wyszłam z domu wszyscy spali już na swoich ulubionych miejscach.
Karmelek jeszcze często towarzyszył mi w łazience do ostatniej chwili a potem żegnał mnie w drzwiach.
Gdy wracałam z pracy w przedpokoju, pod drzwiami witali mnie wszyscy , domagali się głaskania i szybko prowadzili mnie do kuchni...
Ech....to minęło i już nie wróci :cry:

A było to tak niedawno.

Annaa pisze:Tęsknię za czasami gdy rano na posiłek w kuchni meldowali się Oskar, Karmelek i Syriusz
Czekali z wielką niecierpiwością, nawet poganiali mnie.
Nakładałam jedzonko do miseczek i były one opróżniane i wylizane do czysta w ciagu paru minut.
Zanim wyszłam z domu wszyscy spali już na swoich ulubionych miejscach.
Karmelek jeszcze często towarzyszył mi w łazience do ostatniej chwili a potem żegnał mnie w drzwiach.
Gdy wracałam z pracy w przedpokoju, pod drzwiami witali mnie wszyscy , domagali się głaskania i szybko prowadzili mnie do kuchni...
Ech....to minęło i już nie wróci
A było to tak niedawno.

Przytulam mocno. :201428

Przytulam, Aniu. To dobre wspomnienia, takie codzienne szczęście :201461

Gosiagosia pisze:
Annaa pisze:Przytulam mocno.

MaryLux pisze::201461

jolabuk5 pisze:Przytulam, Aniu. To dobre wspomnienia, takie codzienne szczęście

Bardzo szkoda,że to już tylko wspomnienia :cry:

Straciłam ich dwóch w tak szybkim czasie..nie mogę pogodzić się z tym :placz:

Trzeba przejsc przez faze gniewu.
Forest nie zastapi zadnego z nich, ale zapelnia pustke jak moze.

❤Yuki,Syriusz() Oskar i Forest- Karmelek()i Milo

Kto przegląda forum