Miau.PL

Szukałam kotka jednocześnie z pierwszym samodzielnym mieszkaniem - jakoś nie mogłam znaleźć żadnego dla siebie, wiedziałam że póki co mogę mieć tylko jednego więc odpadały towarzyskie, nie chciałam maluszka tylko raczej dorosłego,i tak dalej i tak dalej. Kiedy wreszcie znalazłam, schronisko w którym przebywała kota gwałtownie zaprotestowało przeciwko wydaniu jej do mieszkania które nie jest moją własnością. Nie będę opowiadać jakich wybiegów użyłam, żeby kicia znalazła się jednak u mnie a nie w klatce... ale od prawie trzech tygodni jesteśmy razem i nie wyobrażam sobie już bez niej żadnego dnia.

Imię pochodzi od mojej ulubionej postaci operowej. Melinda (Meli, Melike) jest około trzyletnią panienką uszytą ze wszystkich odcieni kota - tricolorka to niemal obelga, samego rudego są na niej trzy odcienie ale poza umaszczeniem, wyjątkowe jest jej serduszko - wdzięczna za każdą pieszczotę, zakochana we mnie miziaczka, która zgadza się na wszystko, żebym tylko była z nią. Ze schroniska przywiozła w uszkach towarzyszy podróży - nawet wizytę u weta, czyszczenie i zakraplanie znosiła dzielnie i nigdy przenigdy nie wyciągnęła na mnie pazurów. Kiedy wracam z pracy kładę się obok niej, obejmuje moją rękę swoimi puchatymi łapkami i nie zasypia, tylko patrzy na mnie tak jakby chciała być pewna, że nie zniknę. Biorąc kotka ze schroniska nastawiłam się na to, że przez trzy tygodnie będę ją wyciągać spod łóżka - tym bardziej że była określona jako spokojna nieśmiała - a już pierwszą noc przespała obok mnie, od trzeciej natomiast z radością pakuje mi się pod kołdrę i śpi wtulona z pyszczkiem na mojej szyi.

A tu zdjęcia z pierwszego spacerku





Jest bardzo moja a ja bardzo jej i nikogo nam więcej do szczęścia nie trzeba teraz już oficjalnie witamy się ze wszystkimi

Jeszcze o mnie - śpiewam sopranem, chwilowo pracuję w korpo, mieszkam w stolicy Węgier i jestem szczęśliwym człowiekiem

Witajcie Dziewczyny
Melinda jest cudnej urody kotką Świetnie, że wyciągnęłaś ją ze schronu i tak szybko Cię zaakceptowała
Duuuużo zdrowia i miłości Wam życzę na "nowej drodze życia"

Witamy witamy dziękujemy, byłyśmy chyba sobie pisane bo zwariowałyśmy na swoim punkcie od samiutkiego początku <3

Witaj

Melinda jest przepiękna
Rzeczywiście umaszczenie ma wyjątkowe
To wspaniałe kiedy człowiek trafia na swojego kota (no raczej kot na swojego człowieka ), na pewno gdzieś tam byłyście sobie pisane.
Meli na pewno da Ci dużoooo radości

Jak cudownie potrafisz opowiadać Chcę słuchać więcej, codziennie prosimy o kilka słów co tam u Was!
I witam Was, jestem Magda, a ze mną T&B

dziękujemy, dziękujemy i pięknie się do wszystkich nowych cioć uśmiechamy!

Dziś był też mały spacerek ale na razie chyba bardziej interesują kiciuchę piwnice i otwarte okna - park jest wokół muzeum i gdyby nie szelki to Meli z pewnością złożyłaby w nim wizytę zanim trafiła do schroniska musiała mieszkać w jakiejś piwnicy, myślę, że miała też "dom" ale nie chcę wiedzieć jaki, bo na sam widok miotły kot znika i nie ma kilku siekaczy z zupełnie niewyjaśnionych przyczyn (bo reszta zębów w porządku)... boi się też sytuacji, gdy jest na przykład u mnie na rękach i ktoś się nad nią nachyla. Ale poza tym z gośćmi wita się ładnie
Powoli przywykniemy do wycieczek, bo prędzej czy później czeka nas podróż do Polski (pociągiem) szelki są okej, Meli spaceruje ślicznie, tylko do ludzi i miejsc powoli trzeba się przekonać. Może wybierzemy się gdzieś za miasto, tam gdzie nie będzie czynników stresogennych i zobaczymy czy takie łono natury panience bardziej odpowiada

A gdzie teraz przebywacie?
Czasem lepiej nie wiedzieć, co kot przeszedł, jak i tak już tego nie cofniemy Ale najważniejsze, że teraz się odnalazłyście

Mieszkamy w stolicy bratanków

To my też sie witamy
Razem z Amy i Mili

I u nas nowe fotki z balkoningu więc zapraszamy

Dzieńdoberek! witamy serdecznie, obiecujemy dużo spamować (Melinda na pewno też obiecuje ale w tej chwili postanowiła opuścić strategiczne miejsce na maminych cyckach, przypomniała sobie że mama o 21 obiecała nasypać Orijena i poszła pilnować miski żeby się czasem nie spóźnić...)

Bazyl po mnie skacze od 5 rano cobym się nie spóźniła z tym napełnianiem miski do 6

Meli postanowiła że część porannej toalety odbędzie za mnie i zaczęła czesać mi włosy - bo przecież wtedy szybciej dotrę do miski żeby ją napełnić prawda? Ale wyobraźcie sobie, że dostałam wieczorem od przyjaciółki ten link:
http://index.hu/video/2014/05/01/az_ind ... kamentese/
Filmik jest po węgiersku ale kociarzom nie trzeba tłumaczyć co tu się dzieje. Pomijając że ja już oczywiście od razu w płacz, to Meli słysząc żałosne miauczenie kociałka przybiegła w połowie śniadania i zaczęła go szukać pod komputerem: "Mami, ale tu była płacząca dzidzia kocia, trzeba jej pomóc!"

smacznej kawki wszystkim!

Ale przytulak

Melinda wcina też mokre/mięsko czy raczej suche bardziej jej podchodzi?