Moje koty - Amcia ['] Dixi [']
Napisane: Nie kwi 27, 2014 14:45Nie mam szczęścia do zakładania tego watku. 2 razy mi go skasowało - raz się komputer zawiesił, a raz miau mnie wylogowało.
To jest kontynuacja wątku:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=1&t=123437
Trudno - miało być długo, będzie krótko;
Koty domowe
Sabcia, ur. w 2007 r, najstarsza rezydentka od kiedy odeszła Pusia. Trochę autystyczna, ale nie boi się obcych, wita gości, daje się pogłaskać.
Calineczka
kociak, który przetrwał bez jedzenia w zamkniętej piwnicy (jej mama nie przeżyła), przyniesiona latem 2012 przez Jolę Dworcową. Miziasta, ale tylko dla mnie, obcych się boi.
Mini
przedtem wolnożyjąca, u mnie od maja 2013, przyniesiona przez Ewę mrau jako kociak. Lubi się pomiziać, ale zaraz wali łapką, w rękę wziąć się nie da, chyba najbardziej ze wszystkich moich kotów boi się obcych.
Kitka-Chrupek
urodzona dziko, ale się oswoiła z karmicielką, po sterylce wypuszczona, teraz zgarnięta przez Jolę Dworcową do mojego dt, bo w rejonie bytowania kotki powstał plac budowy. U mnie od 1 czerwca 2014. Niedotykalska, po 3 latach nadal ucieka przede mną, dlatego ma osobistego fryzjera - Jolę Dworcową. Według Joli Chrupek urodziła się ok. 2011 r., czyli ma 6 lat.
Uszatka
Złapała się przypadkiem na Wólczańskiej 21, kiedy polowałyśmy na Tomcia Palucha. Ponieważ karmiłam ją tam od paru lat, kotka była miziasta i w dodatku miała chore (załamane) ucho, więc najpierw pojechała do weta a potem już nie wróciła na podwórko. Jest u mnie od 24 września 2014. Miziasta, ale tylko dla mnie. Uszatka pojawiła się na Wólczańskiej 21 na początku 2011 r., jako dorosła wysterylizowana kotka, czyli musiała urodzić się przed 2010, a zatem ma co najmniej 8-9 lat, może więcej
Kitek vel Szaruś
Najpierw dłuższy czas był karmiony w szpitalu, potem zachorował, Dorcia złapała, był w lecznicy (bo w szpitalu remont w piwnicy), oswoił się, był w dt u Ewy z Wólczańskiej a od 23 maja 2015 jest u mnie. Super miziak, nie boi się obcych, ale ma nawracające zapalenia dziąseł i usuwano mu nadziąślaka, dlatego się nie wyadoptował. W szpitalu pojawił się chyba w 2012 r., był już dorosłym kocurkiem, więc musiał się urodzić ok. 2010 r. Ma co najmniej 6-7 lat.
Bodzio, tymczas
Od lipca 2017 siedzi w mojej kuchni, podrzucony podstępnie przez Dorcię po tym, jak odeszła Amcia. Podobno ma ok. 9 lat, chociaż nie wygląda. Je, mizia się, bawi, w ogóle jest fajny, ale ja w ogóle nie mam dla niego czasu
Jako nosiciel białaczki musi być jedynakiem, ale w ogóle nikt o niego nie pyta. Wykupiłam mu ogłoszenia, jeszcze ich nie ma, ale może to i dobrze, teraz i tak adopcje stoją.
Wyadoptowane:
Armani czyli Maniuś Wyadoptował się do Gworowa w kotlinie Kłodzkiej 23 września 2015
)
Po postrzeleniu śrutem siedział długo w Perełce i Jola Dworcowa zaproponowała mi, żebym zamiast kolejnych zgarniętych przez nią kociaków wzięła na dt właśnie jego. Propozycja nie do odrzucenia...
Jola przyniosła go 5 lipca 2014
Marcysia-Esmeralda *wyadoptowała się 25 września 2015 )
Przyszła 7.12.2014 z zaprzyjaźnionego dt, gdzie sikała i kupkała poza kuwetą. U mnie na razie jest OK, z kotami się dogadała (ale z żadnym nie zaprzyjaźniła jak z Szarusiem w poprzednim dt), na rzzie nie daje się głaskać, chyba że akurat je
(apetyt ma spory)
Za Tęczowym Mostem:
Pusia [']
mój pierwszy kot, wzięłam ją jako kociaka w czerwcu 2000 r., odeszła na nowotwór w 2013 r.
Amcia [']
dzikuska, powoli oswajajaca się, u mnie od października 2013 r - przyniosłam ją na sterylkę i została. Wetka określiła, że Amcia miała ok. 2 lat w chwili sterylki, więc urodziła się ok. 2011 r.
Odeszła na białaczkę 7 czerwca 2017
Dixi - kotka podwórzowa, którą złapałam (już jako dorosłą kotkę) razem z jej przyjaciółką Pixi na sterylkę w końcu 2008 r. Potem wprowadziłam obie kotki do mojej piwnicy a w końcu na moje podwórze. Pixi była tylko rok, zaginęła i nie wiem, co się z nią stało. A Dixi przeżyła tu 9 lat. Niby dużo jak na wolnożyjącego kota, ale przecież nie była jeszcze stara, mogła mieć 11-12 lat. Odeszła z powodu chłoniaka 31 lipca 2017 r.
To jest kontynuacja wątku:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=1&t=123437
Trudno - miało być długo, będzie krótko;
Koty domowe
Sabcia, ur. w 2007 r, najstarsza rezydentka od kiedy odeszła Pusia. Trochę autystyczna, ale nie boi się obcych, wita gości, daje się pogłaskać.
Calineczka
kociak, który przetrwał bez jedzenia w zamkniętej piwnicy (jej mama nie przeżyła), przyniesiona latem 2012 przez Jolę Dworcową. Miziasta, ale tylko dla mnie, obcych się boi.
Mini
przedtem wolnożyjąca, u mnie od maja 2013, przyniesiona przez Ewę mrau jako kociak. Lubi się pomiziać, ale zaraz wali łapką, w rękę wziąć się nie da, chyba najbardziej ze wszystkich moich kotów boi się obcych.
Kitka-Chrupek
urodzona dziko, ale się oswoiła z karmicielką, po sterylce wypuszczona, teraz zgarnięta przez Jolę Dworcową do mojego dt, bo w rejonie bytowania kotki powstał plac budowy. U mnie od 1 czerwca 2014. Niedotykalska, po 3 latach nadal ucieka przede mną, dlatego ma osobistego fryzjera - Jolę Dworcową. Według Joli Chrupek urodziła się ok. 2011 r., czyli ma 6 lat.
Uszatka
Złapała się przypadkiem na Wólczańskiej 21, kiedy polowałyśmy na Tomcia Palucha. Ponieważ karmiłam ją tam od paru lat, kotka była miziasta i w dodatku miała chore (załamane) ucho, więc najpierw pojechała do weta a potem już nie wróciła na podwórko. Jest u mnie od 24 września 2014. Miziasta, ale tylko dla mnie. Uszatka pojawiła się na Wólczańskiej 21 na początku 2011 r., jako dorosła wysterylizowana kotka, czyli musiała urodzić się przed 2010, a zatem ma co najmniej 8-9 lat, może więcej
Kitek vel Szaruś
Najpierw dłuższy czas był karmiony w szpitalu, potem zachorował, Dorcia złapała, był w lecznicy (bo w szpitalu remont w piwnicy), oswoił się, był w dt u Ewy z Wólczańskiej a od 23 maja 2015 jest u mnie. Super miziak, nie boi się obcych, ale ma nawracające zapalenia dziąseł i usuwano mu nadziąślaka, dlatego się nie wyadoptował. W szpitalu pojawił się chyba w 2012 r., był już dorosłym kocurkiem, więc musiał się urodzić ok. 2010 r. Ma co najmniej 6-7 lat.
Bodzio, tymczas
Od lipca 2017 siedzi w mojej kuchni, podrzucony podstępnie przez Dorcię po tym, jak odeszła Amcia. Podobno ma ok. 9 lat, chociaż nie wygląda. Je, mizia się, bawi, w ogóle jest fajny, ale ja w ogóle nie mam dla niego czasu
Jako nosiciel białaczki musi być jedynakiem, ale w ogóle nikt o niego nie pyta. Wykupiłam mu ogłoszenia, jeszcze ich nie ma, ale może to i dobrze, teraz i tak adopcje stoją.Wyadoptowane:
Armani czyli Maniuś Wyadoptował się do Gworowa w kotlinie Kłodzkiej 23 września 2015
)Po postrzeleniu śrutem siedział długo w Perełce i Jola Dworcowa zaproponowała mi, żebym zamiast kolejnych zgarniętych przez nią kociaków wzięła na dt właśnie jego. Propozycja nie do odrzucenia...
Jola przyniosła go 5 lipca 2014 Marcysia-Esmeralda *wyadoptowała się 25 września 2015
)Przyszła 7.12.2014 z zaprzyjaźnionego dt, gdzie sikała i kupkała poza kuwetą. U mnie na razie jest OK, z kotami się dogadała (ale z żadnym nie zaprzyjaźniła jak z Szarusiem w poprzednim dt), na rzzie nie daje się głaskać, chyba że akurat je
(apetyt ma spory) Za Tęczowym Mostem:
Pusia [']
mój pierwszy kot, wzięłam ją jako kociaka w czerwcu 2000 r., odeszła na nowotwór w 2013 r.
Amcia [']
dzikuska, powoli oswajajaca się, u mnie od października 2013 r - przyniosłam ją na sterylkę i została. Wetka określiła, że Amcia miała ok. 2 lat w chwili sterylki, więc urodziła się ok. 2011 r.
Odeszła na białaczkę 7 czerwca 2017
Dixi - kotka podwórzowa, którą złapałam (już jako dorosłą kotkę) razem z jej przyjaciółką Pixi na sterylkę w końcu 2008 r. Potem wprowadziłam obie kotki do mojej piwnicy a w końcu na moje podwórze. Pixi była tylko rok, zaginęła i nie wiem, co się z nią stało. A Dixi przeżyła tu 9 lat. Niby dużo jak na wolnożyjącego kota, ale przecież nie była jeszcze stara, mogła mieć 11-12 lat. Odeszła z powodu chłoniaka 31 lipca 2017 r.
, Polcia i Duża. 