Miau.PL

Witam.
Po traumatycznym przejściu jakie miałam jakiś czas temu z moim poprzednim kotkiem, mój chłopak zrobił mi dzisiaj niespodziankę.
Przyniósł do naszego domu ok 7 miesięczną kotkę, zabrał jakiemuś pijakowi, który szedł "skrócić jej męki".
Kotek nieco zabiedzony ale czyściutki.
Jest tylko jeden, dość duży problem, kociak jest przerażony, siedzi w kocim domku w szopce i nie chce wyjść. Ani jedzenie ani kici kici na nią nie reaguje. Siedzi na tyłach budki i tylko patrzy. Nie wykazuje agresji, bo gdy wkładam do niej rękę i chcę ją pogłaskać nie gryzie, nie burczy.
Jest jakby głucha na wołanie i obojętna na bodźce...
Czy jest szansa, że kotka się przyzwyczai? Bardzo proszę o pomoc.

Pewnie że tak.
Zostaw ją w spokoju, w zasięgu ustaw miseczki z wodą i jedzonkiem, no i kuwetę.
Poczekaj aż sama zdecyduje się wyjść. Nic na siłę.
Wyjdzie jak tylko troszkę przywyknie do nowego otoczenia.
Bądź cierpliwą koleżanką kotka

Kicia potrzebuje spokoju i Twojej cierpliwości
Przyzwyczai się do Was i do nowego domu, po prostu nic na siłę.

W sumie nie jest to mój pierwszy w życiu kot. U rodziców mam dwie kotki, również przygarnięte przed pewną śmiercią, tyle, że tamte były maluśkie jak do mnie trafiły i od razu wykazywały zainteresowanie człowiekiem.
Psota jednak jest dla mnie nowym przypadkiem, dlatego zarejestrowałam się tutaj by dowiedzieć się jak postępować, by nie zrazić jej jeszcze bardziej.
W jaki sposób mam ją przekonać do siebie? Macie jakieś metody na oswojenie dzikuska?

Tak jak bea pisze, dużo cierpliwości, spokój, delikatność, ciepłość, czułość, nie wiem,ja to bym chyba cały czas do niej spokojnie ciepło mówiła, żeby kojarzyła Ciebie z bezpieczeństwem.
Rozkręci się, sama zobaczysz jak będzie dokazywać, a jak się odwdzięczy:) W końcu uratowałaś ją od złego buraka , który z nią robił niewiadomoco
Będzie dobrze, tylko trzeba czasu ,tak myślę.

Jak kicia się przyzwyczai to przyjdzie do Was sama.

I oczywiście, dobrze, że jest z Wami

No byłam u niej przez chwilkę. Sprawdziłam czy coś zje, bo cały dzień siedziała w środku. Delikatnie dawałam jej kawałki mokrej karmy na podstawku i zaczęła jeść Odważyłam się nawet włożyć rękę do budki (pal licho czy ugryzie) i dała się normalnie głaskać, drapać za uchem. Po jej minie nie było widać dyskomfortu czy zdenerwowania. Miała te kocie maślane oczy Ale mruczeć nie zechciała.
Postawiłam jej średniociepłej wody i trochę karmy przed budką, zobaczymy czy zechce wyjść zjeść, bo miała apetyt.
Dobrze rokuje, trochę się uspokoiła od pory przyniesienia.
Jest śliczna, lodowa pręguska w białym fraku.
Sądzę, że tam skąd pochodzi nie miała ciepłych relacji z ludźmi. No życzcie mi powodzenia Jak da radę zrobić jej foto, to pokażę Wam dzikuska

Koniecznie nam pokaż maleńką

czekam na zdjęcie Psotuni!

Teraz może zadziała.
Moja dzikuska:

O Jeżusieee Jaka śliczna pysia
Super do niej podchodzisz, zobaczysz jak się odwdzięczy. Piękna Panienka, na serio

ślicznotka! a jaki nosek słodziutki!

Nie wiem czy problemem jest to, że kociak śpi poza domem.
Ma ocieplony koci domek z polarowym kocykiem w środku. Ogólnie jest tam cieplutko.
Aby wyszła zanoszę cały domek wraz z nią w środku do komórki z drewnem, bo mój partner nie toleruje zwierząt w domu.
Czy powinnam dalej ją tak nosić czy spróbować by wyszła na dworze? Boję się, że jak wyjdzie to już nie trafi z powrotem do legowiska.
Oczywiście jak jestem w domu to zamykam budkę kratkowymi drzwiczkami.

Dziwne, partner przyniósł kotkę do domu - zrobił Ci 'niespodziankę', ale kotka w domu być nie może, bo Twój partner zwierząt w domu nie toleruje?