Czarno Widzę.

Śliczny tytuł a bohaterzy wątku jeszcze piękniejsi :1luvu:

. Może Kotu pomogłaby obróżka feromonowa? Bo strasznie smutno by było, gdyby to dokocenie miało narobić problemu Kotu i Eli

.

Kupiłam Kotkowi chrupki Calm. Obróżkę feromonową zużył miesiąc temu.
Na razie nie widzę żadnej poprawy. Czasem próbuje się bawić z szczylkiem, ale głownie siedzi w tujach i buczy, nawet na Siwego potrafi nafuczeć i nakrzyczeć, a to przecież jego ukochany pan. I wydaje mi się, że z czasem jest gorzej, wczesniej bywało tak:

Teraz też potafią być stadem

ale Kotek zdecydowanie lepiej czuje się w domu, czy choćby w samochodzie.
A Bolo to oszust matryminialny, zobaczcie te niewinne oczęta

Najgorsze, że trzeba coś wymyśleć jako dodatkowe zabezpieczenie - dzieciak potrafi wejść na czubek wysokiej tui... Żadnemu z siedmiu kotów, które w ciągu pięciu lat pomieszkiwały lub mieszkają w firmie nawet przez myśl to nie przemknęło, a ten MacGyver odkrył tak fantastyczną zabawę. Pracuję i patrzę, czy mu coś do burego łba nie strzeli.

Klarunia [*] 06.2004 - 10.02.2013 czekaj na mnie za TM

Załóż mu kaftanik :ryk:

moja kota po sterylce nie potrafiła w nim nawet na 10 cm podskoczyć :ryk:

Boluś? Nie potrafi? Mamy takie reklamowe, miniaturowe podkoszulki, w sam raz na niego. Śmigał w czerwonym jak mały krasnoludek.

haaszek pisze:Boluś? Nie potrafi? Mamy takie reklamowe, miniaturowe podkoszulki, w sam raz na niego. Śmigał w czerwonym jak mały krasnoludek.

Fotki?
Plisss

taizu pisze:
haaszek pisze:Boluś? Nie potrafi? Mamy takie reklamowe, miniaturowe podkoszulki, w sam raz na niego. Śmigał w czerwonym jak mały krasnoludek.

Fotki?
Plisss

Koniecznie :1luvu:

.

Klarunia [*] 06.2004 - 10.02.2013 czekaj na mnie za TM

Alienor pisze:
taizu pisze:
haaszek pisze:Boluś? Nie potrafi? Mamy takie reklamowe, miniaturowe podkoszulki, w sam raz na niego. Śmigał w czerwonym jak mały krasnoludek.

Fotki?
Plisss

Koniecznie .

Ale się porobiło!
Przyszedł rano nasz klient, zobaczył rozrabiającego szczylka i stwierdził. że już wystarczająco opłakali swoją kilkunastoletnią kotkę, że czas na nowego lokatora. A że własnie ma młodego jamniczka, więc będzie miał Bolo kogo męczyć.
Popatrzyliśmy w oczy kotom, popatrzyliśmy na siebie - i Bolek pojechał do nowego domu. Znów kolejnemu kotu się udało. Będzie miał swój najwłaśniejszy dom, ze swoim własnym fotelem i swoim własnym kocykiem. I nie będzie już musiał zostawać sam na noc w pracowni.
To było najlepsze, co mogliśmy dla wszystkich kotów zrobić.

To impreza pożegnalna, widać jak Kotek krzyczy na wszystkich.

Klika pamiątkowych zdjęć:
Z Ciotką Elką

i z wujem Kotkiem

Mamy mieć zdawane dokładne relacje, łącznie z filmami i zdjęciami.

Jejku jak fajnie że się Bolkowi domek trafił

Oby byl szczęśliwy

Klarunia [*] 06.2004 - 10.02.2013 czekaj na mnie za TM

Jak super Boluś miał dużo szczęścia :ok:

Widać, że rzeczywiście młody miał wiele szczęścia. Był dziś klient i mówi, że nie trzeba włączać telewizora a ma się rozrywki na kilka godzin. Bolek szaleje z jamnikiem, bawi się z Małą Dziewczynką i jej ojcem. Czai się na nich, udaje że go nie ma, a potem wyskakuje pół metra w górę i goni w przeciwnym kierunku. A Mała Dziewczynka aż zwija się ze śmiechu. W całym domu go pełno. A kiedy ma juz dość zabawy włazi na szafę i obserwuje.
Mała Dziewczynka budzi się co rano z pytaniem "gdzie jest Bolesław?". A Bolesław chyba wyczuł, że Mała Dziewczynka jest naprawdę mała i nie tylko nie używa pazurów w zabawie, on nawet przestał skubać zębami.
Jesteśmy szczęśliwi.
Widać to po Elce. Niby przez ten czas nie pokazywała jak Kotek, że Bolek jej przeszkadza, ale kiedy się wyprowadził tylko raz obeszła pracownię sprawdzając, czy czasem gdzies się nie zadekował i więcej go nie szukała. Zupełnie inaczej niż było z Dziewczynkami - Bezą i Gizmo - widać było, że obydwojgu ich brakuje. Już dawno nie widziałam Elki tak ożywionej i wesołej - wreszcie może siedzieć na podłodze, na krzesle i nikt ją w tyłek nie skubie. Pokazuje wręcz, co teraz może wreszcie zrobić, tarza się po krzesłach, biega za papierkami, zagaduje, łasi się - zupełnie inna kotka.
Niestety, trauma Kotka nie mija - nie chce wchodzić do pracowni, a kiedy juz wejdzie fuczy, wyje i pluje. Mam nadzieję, że z czasem to minie, bo przecież pracownia to czwarty (po mieszkaniu, samochodzie i Zielonym Domku) dom Kotka, zawsze czuł się tu bezpiecznie, zawsze witał radośnie klientów i popisywał się swoim grubym ogonem. A teraz nawet na Elkę wyje. Biedny Kotek... Jutro pewno znów zostanie w domu.