Czarno Widzę.

Rysio-16-02-2013 [*]

Kolejność jak najbardziej prawidłowa :mrgreen:

Ja też przycupnę. Co słychać o kocików.

Wiecie jak to jest - czasem słońce, czasem deszcz. Najpierw jakiś czas temu okazało się, że Ela jesienią pcheł się dorobiła. Prawdopodobnie od psa, który był chwilowo u niej w domu (na czas cieczki suki). Od Eli pchły przelazły na Kotka. Żadna chemia nie dawała rady, mimo sypania szpar w podłodze, foteli, dywaników. Ela ma futerko delikatne, jedwabiste. Hrabinia jedna. Ale już Kotek ma go na oko dwa razy więcej, gęste i nabite.
Dopiero ręcznie wspomaganie (czyli codzienne iskanie

) skończyło problem. Ale za jakiś czas zauważyłam, że pchły przyniosły Eli kolejną niespodziankę - tasiemca. Szok tym większy, że co pół roku czarną bandę się odrobacza. Więc kolejne odrobaczanie. Z tym, że Kotka raczej profilaktycznie, on nie z tych co sobie dokładnie futerko przeczesują i pchły przy tym łapią. Wręcz przeciwnie

Ale jak ma być sprawiedliwość to każdemu po równo.

I kiedy wydawało się, że jedynym problemem Kotka jest stres związany ze zmianą samochodu (bo inne zapachy, inny fotelik czyli podłokietnik i w ogóle nie jego samochód) oraz zimą (bo drzwi od firmy zamknięte, nie można wyjśc i wejść kiedy się chce i wszyscy się tłoczą na małej powierzchni) dostałam cios między oczy - Kotek dostał ataku padaczki... W nocy o czwartej obudziło nas bieganie i dzwonienie dzwoneczkiem od obrózki. Kotek leżał obsikany, opluty, półprzytomny. Uspokoiłam go, wykąpałam. Rano jakby nic się nie stało pojechaliśmy do pracy a potem do naszego rodzinnego, który kazał obserwować z jaką częstotliwością występują ataki, pobrał krew do badania.
A ataki były regularne - co 6-7 dni, ok. 4-5 w nocy. Z tym, ze kolejne już nie tak intensywne, bez utraty przytomności. Za to podczas jednego z nich Kotek kopiąc tylnymi łapami w dywan zerwał sobie po dwa pazury. Całe, trzeba było je zupełnie obciąć bo tylko urażały podczas chodzenia. Przy okazji okazało się, że wyniki w normie.
Kotek dostał minimalną (jak na jego wagę) dawkę Luminalu. Od prawie trzech miesięcy dzielnie co dzień rano połyka tabletkę. Ataki są coraz rzadsze i słabsze - ostatnio udało się nam osiągnąć prawie trzy tygodnie spokoju. Po drodze jeszcze leczyliśmy zerwane po raz kolejny pazury, bo zaczęło się babrać i wdał paskudny stan zapalny, łapki śmierdziały z daleka. Pomogły dopiero kąpiele w ciepłym Rivanolu.

Kotek śpi z nami w łóżku, choć wolałby na kanapie w swoim pokoju. Jednak muszę cały czas czuwać, żeby w razie ataku w porę go złapać i dać zastrzyk, który go wycisza i po ktorym szybciej dochodzi do równowagi. No i żeby znów sobie pazurów nie wyrwał, bo prawie mu odrosły.

Każdy kolejny dzień bez ataku to dla mnie radość. Moim marzeniem jest osiągnięcie wyniku ponad trzydziestodniowego. A może i więcej...

Czasem słońce, czasem deszcz...

Rysio-16-02-2013 [*]

Trzymajcie się ciepło. Kotka wygłaskaj ode mnie, dużo zdrówka życzę

meg11 pisze:Kotka wygłaskaj ode mnie,

to nie takie proste

on niemiziasty

No, kto jest kto?

biedny Kotek. I Elka. Siła złego na kotki.
Trzymam kciuki - znajoma ma kotkę z padaczką, bardzo ładnie mała się trzyma na Luminalu :ok:

Malk pisze:bardzo ładnie mała się trzyma na Luminalu

Też mam nadzieję, że go wyprowadzimy. byle już nic innego się nie przyplątało.

Jak nie urok to przemarsz wojsk... Właśnie skończyliśmy serię zastrzyków, bo skacząc ze stołu Kotek mocno uraził sobie prawą łapę a za kilka dni powtórzył to samo, więc chodził oszczędzając ją i popłakując nawet przy schodzeniu z kanapy. Łapa nie była uszkodzona a jedynie mocno nadwerężona. ( Siwy przeżył to bardziej niż kot, bo ostatnie dwa zastrzyki musiał dać sam i ciężko mu przychodziło dziurawić ukochane futro). Miś wydobrzał, Siwy też odreagował traumę.
Ale obowiązki wezwały mnie do Krakowa, a że każdy mój wyjazd wygląda jak wyjście Kopciuszka na bal ('nie pojedziesz jak nie obsłużysz wszystkich klientów" - cokolwiek miałoby to znaczyć...) więc mając już bilet na Polski Bus w torebce wpadłam, żeby tylko plecak spakować i popędzić na stację.
No ale ptactwu też musiałam zostawić jedzenie, bo Siwy mógłby zapomnieć. I zobaczyłam na półce jajecznicę... Pierwsze jajko od 12 lat. I akurat pół godziny przed odjazdem - na miękko. Widac było, że Booka nie może znieść miekkiej skorupki, próby złapania jej i wyjęcia skorupki pincetą spełzły na niczym. Pełna czarnych myśli popędziłam na dworzec i pojechałam do Rzeszowa. Trasa minęła mi na biciu się z myślami - wiedziałam, że w tym przypadku naprawdę nie mogę liczyć na nikogo, że w Krakowie czeka córka i wnuczka, i że Booka nie przeżyje do mojego powrotu, jeśli nie zniesie tej skorupki.
To była dramatyczna godzina. Ale w Rzeszowie decyzja była szybka - sprawdziłam inne połączenia do Krakowa, poprosiłam dziecko, żeby mi odwołało rezerwację, wsiadłam do tego samego busa, którym przyjechałam i pojechałam ratować moją papużkę.
A w domu szybka akcja - namówienie ptaków, żeby weszły do klatki, zgaszenie światła, szybkie łapanie, pinceta - i skorupka wyjęta. Potem jeszcze podanie wapna, dezynfekcja i wymęczona papużka mogła pójść spać. A ja mogłam wrócić do przerwanej podróży. O trzeciej w nocy powitałam Kraków.
Oszaleć z tym zwierzyńcem przyjdzie kiedyś...

Ale Kotek szczęśliwy z mojego wyjazdu - pół kanapy dla niego. Choć po prawdzie, jak kiedyś popatrzyłam na przydział, jaki każde z nas dostaje, to Siwy z Kotkiem zajmują 4/5 powierzchni a mnie się dostaje 1/5 plus ściana.

O, ściana to prawdziwe oparcie daje :lol:

bardzo byłaś dzielna z tą akcją z jajkiem. Dobrze, że się szczęśliwie skończyło

Nie darowała bym sobie jej śmierci, gdybym nie wróciła. A takie zaparcie skończyło by się śmiercią w ciągu jednego dnia.

Łykend.
Teoretycznie, bo w praktyce święto pracy czcimy pracą ale nie w pełnym wymiarze, tyle tylko, aby uszczęśliwić kilku klientów. A po pracy ruszamy w drogę - jedziemy do Krakowa po kocice córki, która wyjeżdża na dwa tygodnie więc kocice też jadą na wakacje na dwa tygodnie. Oczywiście jedziemy z Kotkiem, ktory co rano musi dostać swoją tabletkę. A wracać będziemy z trzema kotami. Oj, będzie sie działo...

Wcale się nie działo, koty widują się wprawdzie dwa-trzy razy do roku ale się pamiętają, po początkowych ofukaniach doszło do wspólnego spania na kanapie. A podróż do domu była wręcz idealna - Kotek wyszedł do samochodu, rozwalił się na tylnej kanapie i przespał tak całą drogę (trzy godziny) przekładając się tylko z boku na bok, zeby odleżyn nie dostać. Rysia w wiklinowej budce też spała, Szproteczka nie zadowolona z wibracji na autostradzie wybrała miejsce na moich kolanach i tylko czasem podnosiła głowę, żeby zobaczyć, co za oknem. Bałam się trochę tej wizyty i podróży, żeby ewentualny stres nie wywołał ataku ale zupełnie niepotrzebnie.

A w piątek odwieźliśmy obie dziewczyny z powrotem - Kotek został na noc w domu, bo tym razem Kotowóz był dopełniony dodatkowymi ludzkimi pasażerami i jego tylna kanapa była zajęta.

Minął właśnie miesiąc bez ataku, byłam po receptę i umówiliśmy się z naszym Domowym Lekarzem, że jeśli wytrzyma bez ataku jeszcze miesiąc to zaczniemy myśleć o zmniejszeniu dawki. Kciuki potrzebne w dużych ilościach!

Kciuki wymogłam na moich sierściuchach, masz zapewnione

Lubię to przewracanie się kotków z boku na boczek, żeby uniknąć odleżyn :lol:

I ja też mocne :ok:

A myślałam, że Los nam w tym roku odpuści... Po co komu spacer w taki zimny wieczór? Bo na co jak na co ale na Zimnych Ogrodników i Zimną Zośke można liczyć, niezaleznie od zmian klimatu. No i właśnie w dniu imienin Bonifacego posłyszała koleżanka w okolicach parku przeraźliwy koci płacz. Nie miauczenie - histeryczny płacz, do zdarcia gardła. Więc wlazła na teren firmy ogrodniczej i znalazła małe łaciate nieszczęście. Nieufne, ale kiedy przyniosła dwie saszetki chętne do zaprzyjaxnienia.
Nieszczęście wchłonęło dwie saszetki a koleżanka wróciła do domu licząc na to, że młodego znajdzie matka albo wróci do domu.
Rano był tam nadal i nadal płakał.
Więc wylądował u mnie na biurku, śpi w czapce najedzony i ogrzany. I bardzo, bardzo szuka nowego domu, bo u nas zostać nie może - czarne już odmówiły wejścia do pracowni, Kotek chodz i buczy. Nie jest dobrze...

Czarno Widzę.

Kto przegląda forum