Czarno Widzę.

[haaszek]

Jedzie pociąg z daleka...

[meg11]

Gorąco kotki rozebrało.

[Malk]

Takie... sporawe masz te kotki
I ten nosek w cudzym futrze

[haaszek]

U Praktiska to głównie futro, jest ze trzy kilo lżejszy od Kotka.
I chyba będą za sobą tęsknić, jak Praktis znów wyjedzie. Można ich teraz na cały dzień razem zostawiać i nikt nikomu nie daje po ryju ani nie udowadnia, że jest większym macho.
Panowie przed 60-tką.

[haaszek]

Trzy miesiące z górką bez ataku. Zeszłam na jedną tabletkę Luminalu dziennie, a Kotek z 9,40 na 8,80 kg.
Czekam na wyniki.

[Irlandzka Myszka]

Trzy miesiące z górką bez ataku.

Chwilo trwaj
Trzymam kciuki za Kotka

[jolabuk5]

Oby jak najdłużej

[haaszek]

Tarczyca lepiej niż dwa miesiące temu . Zostajemy przy tej dawce forthyronu.
Nerki i pozostałe wyniki W NORMIE!!! Dieta skutkuje, będziemy żyć!
Kciuki jak zwykle były pomocne

[Lifter]

Gratuluje!

[Malk]

[zuza]

Tak trzymać

[Alienor]

Oby tak dalej

[jolabuk5]

Brawo!

[muza_51]

[haaszek]

Jutro rano w drogę. Jedziemy do Polski centralnej, świętować osiemnastkę dwóch młodych ludzi. Zapowiedziałam już w hotelu, że przyjeżdżamy z kotem. Praktisek zostaje w domu z Bapcią - dostanie dwie kuwety, bo Bapcia z zasady po kotach nie sprząta, żarcie, wodę i puszczeczki w lodówce - puszeczki Bapcia obsługuje.
Zapowiada się, że jeszcze przez dwa miesiące bedzie u nas mieszkał, bo dziecko cały czas nie ma mieszkania i będzie przez dwa miesiące opiekować się mieszkaniem i psem koleżanki. Zwierzaki pewno by się dogadały. ale koleżanka ma alergię na koty. A drugie imię Praktisa to Alergen... Bapcia szczęśliwa...

Przyjrzałam się dziś mojemu kotu - drogę od bramki do pracowni pokonał dziarskim, szybkim krokiem, nie utykając ani nie bucząc. Wczoraj po powrocie z pracy przemaszerował przez podwórze i wkicał energicznie na pierwsze piętro.
A jeszcze niedawno trzeba go było znosić i wnosić na górę, na działce sukcesem było jak od domku do rzeki się doturlał (ale już sam nie wracał), podczas wychodzenia z samochodu tylne łapy mu wypadały, nie wychodziły. Myślałam, że już może być tylko gorzej.
A jednak nie i codziennie cieszę się patrząc jak staje się sprawniejszy i odzyskuje chęć do życia. Wczoraj nawet z własnej woli bawił się metrówką, stawał na dwóch łapach i zaczepiał Maszę