Czarno Widzę.

[Lifter]

Jakie wieści o biednym Adolfie?

[haaszek]

Jest źle.
Jest po siedmiodniowej serii kroplówek dożylnych. Niestety - nie chce jeść. Poliże kilka razy Conva, czasem weźmie do pyszczka jakis kęsek pasztetu - i to wszystko. Rano dostaje dawkę lekarstwa na obniżenie ciśnienia. Czasem uda mi się wmusić w niego strzykawką porcję papki, ale on nie współpracuje Jest coraz bardziej wycofany, przestraszony. Osoba, której ufał bezgranicznie stała się jego oprawcą. Jest bardzo źle.
Jeśli nie zacznie choć trochę jeść to nie widzę nadziei.

[Malk]

K*va. Biedak malutki. Trzymam kciuki.

[gatiko]

Koteńku, no rób coś, jedz...

[muza_51]

Trzymajcie się i mocne

[Lifter]

Miałem podobnie z Capikiem.
Tzn. walczyłem o niego za długo, a kot nie rozumiał tego i na koniec bał się na mój widok, że znowu będzie męczony. Więc choć serce pęka - nie męcz go za długo, jeśli po 7 dniach dożylnych wlewów nie ma istotnej poprawy, to szanse na wyzdrowienie są mikre. Trzeba wiedzieć kiedy się poddać. 10 lat minęło, a ja nie mogę zapomnieć tego wyrazu jego oczu - "znowu będzie mnie dręczył..."

Bardzo trzymam kciuki za Adolfa ale jeśli nadal nie będzie jadł... nie męcz go.

To strasznie parszywe, gdy dzieje się to kotom, które dostały szansę na lepsze życie. Miałem tak przy 3 dniowym osesku, którego chcieliśmy odratować, po porzuceniu przez matkę, maluch dudlał mleko jak smok, robił kupkę... i w 8 godzin zabiła go sepsa, której początkowe objawy wet zlekceważył.

[haaszek]

Nie, nie będę tego bez potrzeby przeciągać. Bo przecież go nie wyleczę, chodzi tylko o jakiś komfort życia. Na razie ma na tyle energii, że wychodzi sobie na ogród, wraca, leży na fotelu. Nie widać, żeby cierpiał, nie układa się na łapkach tylko w budce układa się na boku.
Daję jemu i sobie czas do niedzieli, nie mam zamiaru patrzeć na to, jak kot umiera z głodu. Zmieniam rozkład - lekarstwo i jedzenie wieczór, żeby miał czas przez noc to odreagować i rano ewentualnie coś samemu zjeść. I rano głaskanie, przytulanie. Żeby tak bardzo się nie bał.
Pół roku temu nasz lekarz miał do uśpienia kota z równie tragicznymi wynikami, ale żal się im zrobiło i też dostał serię kroplówek. Ale tamten to była leżąca szmatka, nie protestował przy zabiegach medycznych i dawał się karmić. I żyje - oczywiście nie wyzdrowiał, ale parametry nie skaczą, je, jest radosnym kotem z odroczonym wyrokiem.
Adolfa paradoksalnie zabija jego siła.

Cały czas mam nadzieję, że zdarzy się coś takiego, jak przy Kotku, że nagle przyjdzie dzień, że Adolf zadziała.

[gatiko]

Z całego serca wierzę,że "zadziała" Adolf.
Kotku, dla Ciebie

[Lifter]

Trzymamy kciuki za kocura.

[Malk]

Niezmiennie za Adolfa! Żeby zaskoczył.

[Irlandzka Myszka]

Haszku bardzo martwię się Adolfem.
Jeśli chodzi o niejedzenie to powodem może być zgaga. Wystarczy podać Famidynę i kot jak nowy. Miałam tak u Kicusia. Niestety nie wszyscy weci o tym pamiętają.
Po kroplówkach dożylnych warto sprawdzić krew bo bardzo często powoduje to anemię i trzeba podawać suplementy.
Trzymam kciuki za słodziaka.

[haaszek]

Udało mi się podać 20 ml dość gęstego Conva z probiotykiem. I lekarstwo. I póki co nie zwymiotował. Już dawno tyle nie zjadł
Skąd on ma siłę, żeby tak się wyrywać?

Wróciłam do domu i poslyszalam, jak któraś papuzka wymiotuje. A Szprotka wygryzla sobie futerko na łokciu aż do krwi.

Chyba mam dość.

[haaszek]

Wróciłam od Adolfa o 23, spocona, brudna, cała w kociej sierści. Udało mi się znów go troszkę nakarmić, dać lekarstwo, umyć, wyglaskac. Został w budce spokojny i mruczący.
A w domu Siwy z bólem głowy, więc jeszcze do apteki po tabletki.
Po powrocie okazało się, że któraś kocica zostawiła pawia na dywanie w postaci piramidy z niestrawionych chrupek. Więc jeszcze sprzątanie, w międzyczasie Szprotka wyprodukowała się w kuwecie. Sprzątanie. Nalewanie wody do misek. Sprzątanie kuwety po Rysi.
Poszłam spać koło 1.
O 4.20 Kotek obudził mnie mruczeniem w oko. Nasypalam chrupek. Zazylam tabletkę od bólu głowy, zgasilam światło.
Kotek zaczął szurać w kuwecie, ale jakoś bez przekonania. Kiedy robił trzeci nawrót nie wytrzymałam, zaswiecilam światło i nakierowalam go na kuwetę. Zgasilam światło.
Zaniepokoił mnie dźwięk dochodzący z kuwety. Zaswiecilam lampkę.
Oczywiscie, Kotek tak kucnął, że prawie cała jego zawartość wyszła za kuwetę. Na szczęście kuweta stoi na bawełnianym dywaniku i na wycieraczce do żwirku, więc podłoga została sucha.
Dywaniki do pralki, ja do łóżka, Kotek do kuwety.
Wstałam, sprzatnelam urobek, wysłałam kota na parapet.
Zażylam drugą tabletkę i położyłam się spać w pokoju pełnym smrodu papierosów, bo akurat sąsiad wyszedł na balkon zapalić, żeby sobie nie dymić w mieszkaniu.
Za oknem stada gawronów i kawek ruszyły w drogę z noclegowni do miejsc żerowania.
Siwy przewrócił się na drugi bok.

[muza_51]

Mocne

[Lifter]

Dzien jak codzien... Mam podobnie, choc mniej kotow, ale za to conocne wokalizy Kropka. Wczoraj zaczal juz o 24, wiec poszedl na zsylke do lazienki, ale uznal, ze to za wczesnie i drapal do 0.30, az zostal wypuszczony i zaczal kontynuowac arie "Nie śpij, pajacu". Lekko zdzielony kapciem uspokoil sie i poszedl spac w nogach lozka, by wznowic popisy o 4. Jako ze mam urlop to ja spie bez stoperow, wiec wstalem o 4 i zamknalem go w lazience, co przyjal ze zrozumieniem i poszedl spac do zlewu. Potem jeszcze tylko podkarmic Kicie, bo skoro wstalem, to Kicia tez i wymownie siedziala przy miseczce i mozna wrocic do lozeczka i spac az 6 (w koncu urlop!), gdy zadzwoni budzik i trzeba sie zajac Mopem i jego cukrzyca, podaniem jedzenia. Potem sprzatanie trzech kuwet, szybkie ablucje i mamy 7. Normalny czlowiek by sie polozyl i spal dalej ale ja tak nie potrafie - jak wstane po 6, to nie ma przebacz, nie zasne. No i trzeba o 8 podac gluta, a wczesniej towarzystwo nakarmic i takie tam. Pozytek z tego taki, ze mam strasznie dlugi dzien, a nie ze czlowiek wstanie o 10, a potem to juz wlasnie nie wiadomo kiedy 12 i trzeba robic obiad i dzien z glowy...