Miau.PL

Poprzedni wątek minął szybciej niż błyskawicznie. Pod koniec było bardzo nerwowo.

Oto linki do poprzednich części:
Link do cz. I - viewtopic.php?f=1&t=72434
Link do cz. II - viewtopic.php?f=1&t=101112
Link do cz. III - viewtopic.php?f=1&t=137220
Link do cz. IV - viewtopic.php?f=46&t=145332
Link do cz. V - viewtopic.php?f=46&t=154472

A tu dwa wątki tylko o Bolusiu:
cz. 1 - viewtopic.php?f=1&t=141938
cz. 2 - viewtopic.php?f=1&t=142575

W dalszym ciągu Mirmiłowo zamieszkują:

Czesio

Jożik

Misio

I Boluś - pers krótkowłosy, pręgowany, tygrysi. Honorowy Niebieściuch Mirmiłowa. Juniorek ze śmietnika.

Od maja nie mieszka z nami Polcia, która "przeprowadziła się" do rodziców mego męża, co było szeroko omawiane w cz. IV wątku.

EDIT: POLA ODESZŁA 26 PAŹDZIERNIKA 2013

W poprzednim odcinku:

Honorowy Niebieściuch - Bolesław zwany Rogatką - organizuje zakrojone na wielką skalę polowanie na muchę. W dzikim pędzie spada z szafki i zrywa więzadła krzyżowo-kolanowe. Skutkuje to operacją i cokolwiek makabryczną rekonwalescencją. Najzwinniejszy i najbardziej ruchliwy mieszkaniec Mirmiłowa musi spędzić miesiąc w króliczej klatce. Z Bolesława Rogatki zamienia się w Bolesława Kulawego.

Czy na Mirmiłowie zaciążyła klątwa? Czy Przemądra Ja-smina odczyni uroki??
Dlaczego chomik może stać się kocim wybawicielem? Czy Aniada będzie musiała odkupić samochód??
Zapraszamy do VI części niebieskich przygód, choć zanosi się na to, że znów poświęcona ona będzie Niebieściuchowi Honorowemu.

To se raz jako pierwsza siknę :mrgreen:

I ja tym razem nie będę czekać :-)

Miałam kiedyś koleżankę, która na trzykrotne powtórzenie "odczyniam cie po raz pierwszy...", przy słowach "...po raz trzeci"- musiała biegiem do łazienki lecieć. Na dwójkę :-)

Lepszej nocy Mirmiłowo !

To i ja się ujawnię oficjalnie.

Bolusiu bądź dzielny i grzeczny i za zdrówko. :ok:

Dobry wieczor i :ok:

Kolorowych snów dla całego Mirmiłowa

Meggi2, Filipku/Otylko, bardzo fajnie, że piszecie.

Anemon, czemu myśmy się w ogóle nie znały jak mieszkałam w Jeleniej??

Zbieram się spać. U rekonwalescenta spokój. Powalczył o wolność i niepodległość przez chwilę, ale bez większego przekonania.
Zabrałam mu z klatki koce i ręczniki, bo gorąc potworny. Podusię zostawiłam.
Pod klatką ma koc złożony w kilka części, pod kocem panele, więc nic nie wieje. Niech śpi chudziątko.