Miau.PL

Puchatek na pewno dojdzie do siebie pod Twoją czułą opieką. Strasznie mnie martwi Znikotek.

MalgWroclaw pisze:Puchatek na pewno dojdzie do siebie pod Twoją czułą opieką. Strasznie mnie martwi Znikotek.

Puchatek wrócił do swojego pierwszego DT - on uciekł 5 dni po adopcji, nowy domek w ogóle nie szukał

Jestem pewna, ze w DT zrobią dla niego wszystko, to świetni ludzie.

Małgosiu, pamiętam jak było z Kubusiem czy Klusią ... Teraz wiem dokładnie co czułaś

A to, ze udało się i są znów u Ciebie pozwala mi cały czas mieć nadzieję. Jakbyś miała dla mnie jakieś wskazówki jak działać, to chętnie skorzystam z Twoich doswiadczeń!

Avian współczuję ci bardzo i trzymam kciuki za odnalezienie Znikotka.

Avian pisze:Małgosiu, pamiętam jak było z Kubusiem czy Klusią ... Teraz wiem dokładnie co czułaś A to, ze udało się i są znów u Ciebie pozwala mi cały czas mieć nadzieję. Jakbyś miała dla mnie jakieś wskazówki jak działać, to chętnie skorzystam z Twoich doswiadczeń!

O wszystko pytaj.
Pamiętam, jak pierwszy raz pojechałam szukać Klusi, w ogóle nie wiedziałam, jak daleko od jej byłego domu jest przystanek, na którym wysiadłam. I tam naklejałam ogłoszenia.
I pamiętam, jak strasznie marzłam, chodząc i chodząc.
Ojej, to było chyba w innym życiu.

Puchatek już bezpieczny

Piękny jest, taki puchaty i ten puszysty ogon :1luvu:

Znikotek

Kotku nie znikaj, daj się złapać dobrym ludziom. Zaznałeś już dobrego życia w domu a tu zima za pasem

Kciuki za odnalezienie Znikotka :ok:

Avian pisze:Jakbyś miała dla mnie jakieś wskazówki jak działać, to chętnie skorzystam z Twoich doswiadczeń!

Avian - skontaktuj się może z Iwonami, choć ona teraz rzadko na miau zagląda, ale jest cały czas na FB. Nie wiem, czy pamiętasz, ale kilka lat temu szukała ulicznej kotki Ogryni i odnalazła ją po kilku miesiącach, wiele km od miejsca, w którym poszukiwania rozpoczęła. Znikot to podobny przypadek - też kot, który zna życie "na wolności". Iwona pomogła już kilku osobom odnaleźć koty. Mogę ją poprosić, aby tu zerknęła.
BTW - Ogrynia odeszła kilka dni temu, po kilku szczęśliwych latach u Iwony

Pewnie zastanawiacie się, co u Otelki.
Otka baaaardzo zaprzyjaźniła się z Mackiem. Tak ich obserwuję i analizuję, i wiecie co?
Jestem na 99% pewna, ze to rodzeństwo. Dużo byu pisać o podobieństwach - mają wspólne cechy, które sa charakterystyczne tylko dla tej dwójki.
Maciek najdłużej z moich rezydentów obserwował Otkę z wiekszej odległosci. Ona jak pamiętacie po 3 dniach już opuściła kojec i normalnie funkcjonowała w domu. W końcu przyjazne nastawienie Otelki przyciągnęło Maćka i teraz sa nierozłączni. Mam teraz ośmiołapne stado koni - oba pręgusy biegają z takim łomotem, ze trudno uwierzyć, ze to koty

Cały dzień odbywają się gonitwy i nawalanki, a jak już mają dość, Otka szuka człowieka w spoczynku i zalega przytulona obok.

Jest dopiero od miesiąca u mnie, a już przychodzi sama na kolana, przywala baranki i kręci ósemki. Choć jeszcze się boi jak się do niej podchodzi szybkim krokiem - trzeba powoli wyciągnać rękę, wtedy podchodzi.

Ponieważ ominął ją zabieg sterylki, można było ją szybko zaszczepić i odrobaczyć - w związku z tym bardzo szybko jest gotowa do adopcji (choć ja nie wiem jak ją oddam) :kotek:

To przemiła i całkiem bezproblemowa kotka.

Bliźniaki razem
Obrazek

Fotki telefonem, wiec kiepskie, ale to magia chwili

Moze osobom, które mają bliźniaki juz takie widoki spowszedniały, ale mnie wciąż fascynuje zestawienie tej dwójki razem. Muszę się przymierzyć do jakiejś wspólnej sesji zdjeciowej.