Miau.PL

Tytuł nowego wątku jest dosłowny. Punio z Trykotem wskoczyli dziś na blat, a raczej próbowali, bo zahaczyli o ściereczkę, ześlizgnęli się wraz nią i spadli. Dwa litry mleka i litr świeżego miodu spadziowego stojące na ściereczce też spadły i popłynęły . Nazwa miód spadziowy nabrała nowego znaczenia
Gospodyni mi podpadła, bo po telefonie, że ktoś znowu przyjdzie po miód i mleko zamiast współczuć zaczęła się śmiać.

Kociska się zrehabilitowały wieczorem. Mamy gości, a ponieważ wracały ostatnio ślicznie wieczorem na wezwanie, szkoda było mi je zamykać o zmierzchu na górze w piękny ciepły, a nie gorący ani lodowaty wieczór. Po naradzie postanowiliśmy zaryzykować. Uzbrojeni w solidne latarki ledowe, monitorowaliśmy koty z tarasu. Na każde wołanie świeciły oczami , a gdy wezwałam do domu przed 23 przyszły po kolei. Jestem z nich dumna jak paw , bo znajomi nie dowierzali, że tak będzie.

Przycupne na 1 stronie

Ja też przysiądę

Ale masz wspaniale wychowane koty,a z tym mlekiem i miodem musialo cos nie tak ,ze uznaly,ze bezpieczniej na smeitnik z nimi

Na pewno było coś nie tak z mlekiem i miodem - stały w złym miejscu, a raczej na tej stronie blatu, gdzie wolno skakać. Na podobnej zasadzie Moher bywa znawcą wina . To się nazywa wypadek, bo przecież nie ja byłam winna .
Koalicjanci są naprawdę mądrzy i dobrze wychowani (odrzucam fałszywą skromność ) i w wielu ważnych sprawach dobrze wiedzą co wolno, a czego nie i gdzie są granice.

Przysiądę na zapiecku.

I jak nowe mleko lepsze?

Mizianki dla łobuzerki. I daj jakieś pyszne fotki, uwielbiam ich oglądać.

Nieodmiennie zaglądam i podziwiam cudne trio

Tez sie melduje

Jakie dzielne koty, pieknie reaguja na wezwanie
A z tym mlekiem i miodem to przeciez nie wina kotkow
Nie oblepily sie przynajmniej?

Nie oblepiły się, mają wprawę - to już (dopiero?) drugi taki numer .
Ledwie żyję po najeździe gości, chwilowo jestem całkowicie aspołeczna i mam nadzieję, że żadnego homo sapiensa i niesapiensa nie zobaczę przez przynajmniej trzy dni.
Koty za to były w swoim żywiole . Rudy ma chyba wytarte futro od głaskania, bo podstawiał się ile mógł, Punio prawie wyzionął ducha przy bieganiu za gałązkami i spadami jabłek, ale najlepszy był Moher. Zawsze na widoku, ze swoją najbardziej dostojną miną, obserwując wszystko z bliska, pozwalał się podziwiać, ale nie dotknąć. Wczoraj mąż kuzynki zalecał sie do niego przez parę godzin . W końcu zlitowałam się i przyniosłam Moheru na rękach, bo w Warszawie pewnie byliby nad ranem

Moher ma godnosc kocią

Pojechałam na dzień do miasta . Zmęczyłam się, jakbym przekopała na sucho całą działkę. Susza jest straszna całe lato, a mżawki i chmury na działce dają złudzenie wody.
Koalicjanci zostali z mamą. Świrki posłusznie dały się zaaresztować wcześniej, przed siódmą. Moherowy nie. Mama dzwoniła spanikowana pół godziny przed moim przyjazdem. I co?
Gdy podjechałam pod bramę (całkiem ciemno było), objawił się Moherowy na parkingu wywalając brzuszek. Wystarczyło wziąć na ręce, nawet wsadzenie do auta go nie zdenerwowało. Wjechał triumfalnie i niebezpiecznie bez transportera całe 10 metrów, po czym mruczący został zaniesiony do domu

Mam nadzieje ,ze Twoja mam sie nie zniecheci do opieki nad Moherem


Mnie juz ta susza wykancza-wczoraj mimo,ze kiepsko chodze -musialam isc wlac hektolitry wody w dzialke

Jutro musze popodlewac przed blokiem,bo krzackzi niby juz mocniejsze,ale wody potrzebuja