Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

wszystkiego najlepszego, miłości, zdrówka , Krzysiu , piękna moja owieczko :201461

Jaki maniuni...wzruszyłam się :201461

Dziękujemy Iwonko

On był tak zmarnowany wtedy, przestraszony. To była sobota, a dopiero w piątek za 3 tygodnie przestał mi znaczyć (choć był wykastrowany 12 maja), podczas pierwszej nocy chciał zrobić podkop pod drzwiami balkonowymi, a kiedy go wypuszczałam - chciał przebić łepkiem siatkę. Ciężko było na początku.
A jak tam Twoje Słodkości, są już pewnie wyniki?

Z okazji rocznicy życzę Krzysiowi wszystkiego najlepszego, a przede wszystkim dużo zdrowia!

Katia K. pisze:Dziękujemy Iwonko On był tak zmarnowany wtedy, przestraszony. To była sobota, a dopiero w piątek za 3 tygodnie przestał mi znaczyć (choć był wykastrowany 12 maja), podczas pierwszej nocy chciał zrobić podkop pod drzwiami balkonowymi, a kiedy go wypuszczałam - chciał przebić łepkiem siatkę. Ciężko było na początku.
A jak tam Twoje Słodkości, są już pewnie wyniki?

Uwielbiam go :mrgreen:

Na "starej" fotce, widać,że taka bidulka . Moja Ciastusia, zabrana nagle od mamy i siostry i brata, (wychodząca była ), trafiła do blokowiska. Pierwsze co, uciekła do szafy i tam się schowała. Ona bała się mnie, a ja jej... Na dodatek, z perspektywy czasu, mam sobie dużo do zarzucenia. Nie znałam się na opiece nad kotkami.
Jej dowalałam więcej stresu :cry:

Tak, jesteśmy po badaniach. Po wynikach...Jeszcze pasuje dalsza diagnostyka. :roll:

A dzisiaj, Biszkopcik mi się pochorował. Nosek zapchany, kotek smutny , nieswój.

Katia K. pisze:Mamunia pisze limeryki, no i Krzyś pozazdrościł:

to ja, Krzyś, mam dziś spory dylemat
weny brak, żeby stworzyć poemat
więc limeryk przedstawię
będzie równie ciekawie:
„już sześć lat!” krótko, ale na temat

Tak było tamtego dnia:

Tak było kilka dni temu, jeden z niewielu ciepłych dni tej wiosny:

Ooo, a na pierwszym to taki nie on. Trudno rozpoznać. Wszystkiego NAJ Krzysiu :1luvu:

Niech się twoi ludzia dalej dobrze spisują :mrgreen:

A przy okazji pytam - dlaczego, jak dać kotu na balkonie posłanko, to ten uwali się za nim, mimo ,że w domu umie dobrze wycelować

Krzysiu wszystkiego najlepszego :201461

I jeszcze stu latek Krzysiu w zdrówku jak najlepszym :ok:

Straszna była bida z niego

nie przypomina dzisiejszej kuleczki :1luvu:

Wszystkiego najlepszego

Dziewczyny, bardzo dziękujemy za życzenia!!

Coś nowego chcę spróbować w związku z tymi jego nieszczęsnymi oczami z gronkowcem. Od niedzieli nagrzewamy się lampą uv, a może jeszcze w tym tygodniu zaczniemy 3-tygodniową kurację antybiotykiem, który ostatnio, podany jednorazowo, jakby trochę pomógł. Zobaczymy.

Atta pisze:[...]
A przy okazji pytam - dlaczego, jak dać kotu na balkonie posłanko, to ten uwali się za nim, mimo ,że w domu umie dobrze wycelować

A bo są posłanka i posłanka

A tak naprawdę, to rzeczywiście, masz rację. Byłam wczoraj u tego "syjamka" znalezionego pod koniec marca, o którym pisałam. Kot rozkręca się, coraz śmielej poczyna sobie w domu (wskakuje już na kanapę!), wychodzi na balkon. A tam - no właśnie. Przytula się do kanciastych doniczek i wpasowuje między rowery

A ma tam swój kocyk, oczywiście, że tak

gatiko pisze:
Katia K. pisze:Dziękujemy Iwonko On był tak zmarnowany wtedy, przestraszony. To była sobota, a dopiero w piątek za 3 tygodnie przestał mi znaczyć (choć był wykastrowany 12 maja), podczas pierwszej nocy chciał zrobić podkop pod drzwiami balkonowymi, a kiedy go wypuszczałam - chciał przebić łepkiem siatkę. Ciężko było na początku.
A jak tam Twoje Słodkości, są już pewnie wyniki?

Uwielbiam go
Na "starej" fotce, widać,że taka bidulka . Moja Ciastusia, zabrana nagle od mamy i siostry i brata, (wychodząca była ), trafiła do blokowiska. Pierwsze co, uciekła do szafy i tam się schowała. Ona bała się mnie, a ja jej... Na dodatek, z perspektywy czasu, mam sobie dużo do zarzucenia. Nie znałam się na opiece nad kotkami.
Jej dowalałam więcej stresu
Tak, jesteśmy po badaniach. Po wynikach...Jeszcze pasuje dalsza diagnostyka.
A dzisiaj, Biszkopcik mi się pochorował. Nosek zapchany, kotek smutny , nieswój.

Ja dałam na pierwszy posiłek mojej Kocie ['] chleb posmarowany pasztetem mazowieckim pokrojony w "żołnierzyki" :oops:

No i oczywiście mleko. Do "picia". To było 23 lipca 2005, dawno. Naprawdę, aż mi wstyd, kiedy swoje nieporadności wspominam. Zresztą, przez moje złe wybory życiowe, i ona dobrze przez pierwsze miesiące nie miała

Chorują te nasze koty. Człowiek chciałby pomóc, a nie zawsze się da. Trzymam kciuki ciągle.

Piękna, okrągła rocznica

100 lat w zdrowiu i szczęściu z Dużymi, Krzysiu! :balony:

Dzięki Kasiu!

Chyba o tym nie pisałam, miałam napisać, ale w końcu wypadło z głowy.
Sąsiedzi, starsi państwo w bloku obok mieli od początku naszego mieszkania tutaj wychodzącego kocura. Kilka lat temu zaczęłam widywać na ich balkonie wielkiego czarnuszka. Nie wiedziałam czy to kot bezdomny, który na ich balkonie przesiaduje, czy ich nowy. Jakoś na początku kwietnia zauważyłam na ich balkonie siatkę. Myślę: no tak, kotów już pewnie nie ma, a założyli siatkę "przeciwko" kręcącym się w naszej okolicy wolno żyjącym. Ale to mi spokoju nie dawało. Zaczepiłam tę panią. Okazało się, że jej maż zmarł na początku grudnia. Czarny wielkokot był jego "syneczkiem", przyszedł za nim z naszego Parku kilka lat wcześniej i został u nich. Kajtek. Kajtek po śmierci pana zachorował na depresję. Ta pani podobno jeździła do różnych wetów, woziła ją córka, jakiś polecił uśpić, inny (w najbardziej polecanej lecznicy w Lbn) robił najróżniejsze niepotrzebne drogie badania, w tym rożne prześwietlenia. Kajtek chudł coraz bardziej, nie chciał chodzić, nie chciał jeść, ta pani próbowała karmić go strzykawką, wstawała do niego w nocy. Widywałam wychudzonego Kajtka ostatnio na tym osiatkowanym balkonie. Pierwszy ich kot siatkę założoną dla Kajtka - zaakceptował. Dziwne, nie? Kot wychodzący od 8 lat przestał chcieć wychodzić. Kajtek w zeszłym tygodniu umarł. Pod nieobecność w domu tej pani. Pięć miesięcy po swoim panu. Podobno zmieściło się ciałko w pudełku po butach. Wczoraj wieczorem się dowiedziałam, tak bardzo mi przykro i smutno. Straszna jest depresja, niszczy. Nie tylko ludzi.

Poruszająca i smutna zarazem historia :-(

Kajtuś (*)

Jeżdżę z Krzysiem co 3 dni na zastrzyki antybiotyku, wczoraj był trzeci, pewnie jeszcze ze 2-3 tygodnie. Trochę mi niewygodnie, ale sama nie będę robić, długo myślałam, ale nie, boję się, nie Krzysiowi. Smaruję mu od przedwczoraj oczy neomycyną, ciężko jest, Krzyś się nie zgadza. Lekarka, której zdecydowałam się zaufać, ma swoje teorie nt. zdrowia Krzysia, włos się jeży

Zmorka od rodziców ma plazmocytarne zapalenie dziąseł. W najbardziej polecanej przychodni w Lublinie nie rozpoznano jej tego w zeszłym roku

Tak to jest z tymi weterynarzami. Szkoda, że przez nietrafione diagnozy (albo ich brak) cierpią zwierzaki.

Trochę mnie już przygniatają te zdrowotne kłopoty

Katia K. pisze:Jeżdżę z Krzysiem co 3 dni na zastrzyki antybiotyku, wczoraj był trzeci, pewnie jeszcze ze 2-3 tygodnie. Trochę mi niewygodnie, ale sama nie będę robić, długo myślałam, ale nie, boję się, nie Krzysiowi. Smaruję mu od przedwczoraj oczy neomycyną, ciężko jest, Krzyś się nie zgadza. Lekarka, której zdecydowałam się zaufać, ma swoje teorie nt. zdrowia Krzysia, włos się jeży

Zmorka od rodziców ma plazmocytarne zapalenie dziąseł. W najbardziej polecanej przychodni w Lublinie nie rozpoznano jej tego w zeszłym roku Tak to jest z tymi weterynarzami. Szkoda, że przez nietrafione diagnozy (albo ich brak) cierpią zwierzaki.

Trochę mnie już przygniatają te zdrowotne kłopoty

ooo nie takich smutnych wieści się spodziewałam

strasznie biedny ten biały misiaczek

a Zmorka jest jakoś leczona?

No masakra... strasznie biedna, moja owieczka :-(

A może byś Kasiu, poczytała o tym nanosrebrze ?

Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Kto przegląda forum