STEFAN ['] 10/11/2010 9:20. minął rok bez WielkoKota...

[ksb]

[*]

[Anka]

Krysiu, czuję się zaszczycona że Cię poznałam, jesteś dobrym,bardzo dobrym, pięknym Człowiekiem. I dziękuję za to Stefanowi, bo to dzięki niemu.
Stefanku, piękny kocie, którego nie da się zapomnieć, zostaniesz w sercu wielu ludzi, nie zostaniesz zapomniany. Cieszę się, że mogłam ciebie poznać, chociaż pod koniec twojego życia, dotykać twojego futerka, spojrzeć w twoje oczy. Dziękuję Ci Krysiu i za to, że jeszcze wieczorem podjechaliście po drodze pod mój blok, że mogłam ze Stefanem pożegnać się. Może powinnam była już w niedzielę podpowiadać to co się stało na końcu, ale też miałam nadzieję, wciąż miałam nadzieję. Niestety nie zawsze dzieje się tak jak chcemy.
Chyba nigdy jeszcze nie przeżyłam aż tak mocno śmierci zwierzęcia, które nie było moim rezydentem lub tymczasem, które znałam tak krótko. Dziś rano zatrzymał się dla mnie czas.
Tak się złożyło, że rozmawiałam chwilę z moimi wetami, w sprawie moich kotów, ale na Stefana zeszło, też byli smutni, że tak się musiało skończyć. Nikt wcześniej, zanim strupy nie poodpadały nie mógł przewidzieć że tak się to potoczy. Nasz doktor powiedział, że Stefan musiał otrzymać bardzo silne uderzenie w pyszczek, tak silne, że uległy zniszczeniu nerwy, dlatego w konsekwencji martwica.
Stefanku, biegaj za TM, wierzę, że jesteś szczęśliwy, że nic cię nie boli, że jest niebo, a niebo bez zwierząt to nie byłoby niebo.

[Kociara82]

on na pewno jest wdzieczny swojej panci za wszystko co zrobila dla niego Byl kotem wyjatkowym, dzielnym, teraz to wyjatkowy Koci

[echtom]

[*]

[mpacz78]

Cały czas śledziłam wątek. Krysiu, bardzo współczuję, najgorsze gdy na początku wydawało się, że jest tyle nadziei, że nie jest tak źle. Stefan, jeśli już musiał mieć wypadek, potem lepiej trafić nie mógł, trafił na osoby, które dały z sebie wszystko aby mu pomóc...
To w sumie jest najgorsze, że tyle zaangażowania tylu osób i wszystko na marne...
Wyobrażam sobie jak wiele z siebie daliście ile emocji, sił Was to kosztowało ...
Trzymaj się Krysiu, daliście z siebie tak wiele, Ty, Arek i Anka, widocznie tak musiało być, po prostu czasem nie mamy wpływu na pewne rzeczy...

[Polanka]

Tez sledzilam watek i trzymalam kciuki.Bardzo mi przykro

[Amika6]

Zajrzałam przed snem
Myślami jestem przy Was ...

[smarti]

dziewczyny ,a może stworzyłybyśmy fundusz dla kiciów powypadkowych imienia dzielnego i wspaniałego Stefanka?

np.na wzór funduszu Pokrzywkowego albo onkologicznego imienia Mazurki?
jak byśmy się wszystkie umówiły nawet na 5 czy 10 zł/mies to już byłoby coś i zawsze jakiemuś kiciowi można by choć trochę dopomóc..

[jamkasica]

dziewczyny ,a może stworzyłybyśmy fundusz dla kiciów powypadkowych imienia dzielnego i wspaniałego Stefanka?

np.na wzór funduszu Pokrzywkowego albo onkologicznego imienia Mazurki?
jak byśmy się wszystkie umówiły nawet na 5 czy 10 zł/mies to już byłoby coś i zawsze jakiemuś kiciowi można by choć trochę dopomóc..

jestem za!

[dysia761]

[*]

[Poker71]

Nie mam co robic, to piszę. Bo co mam robić???? Koty nakarmione, balkonowce też, kuwety sprzątnięte.... a dalej pusto i bez sensu.... Po odejściu Gali nie mogłam patrzeć na JEJ fotel, teraz ze ściśniętym gardłem patrzę na całą łazienkę...

Monika, z jednym się nigdy nie zgodzę, że to było na marne. NIGDY. Jak napisałam, żałuję ostatnich kilku dni gdy Stefana męczyłam bez widoków powodzenia, gdy zaczął się przede mną kulić ze już nie... ale walka miała sens! Może i od początku Stefan nie miał szans, tylko nikt o tym nie wiedział, ale poznał wspaniałych ludzi, tyle osób się o niego troszczyło przez te dwa tygodnie, miał ciepło, mruczał, miał dom i nauczył się jak ma na imię. I tyle ciepłych myśli i światełek go odprowadziło, nie umarł jako "jakiś kolejny zwierzak z osiedla" na poboczu. I jak umierał nie bał się, miałam szansę nie dopuścić do tego żeby czuł że to koniec, myślał ze zasypia.

Fundusz można stworzyć, ale to będzie trudny fundusz i trudny wątek.... nie wiem czy jesteśmy gotowi na fundusz, gdzie szanse będą mniejsze niż połowa, większość kotów będzie najpewniej dzika, przy sporej części nastąpi moment gdy trzeba będzie zdecydować czy życie na np. sztucznym dokarmianiu, z bólem na zawsze czy z dużym paraliżem jest jeszcze życiem kota czy tylko utrzymywaniem go dla poczucia wartości człowieka?

Jeśli jednak uznacie, że damy radę, że nie wylądujemy z depresją po 10tej przegranej walce, to trzeba znaleźć skarbnika, ja się nie podejmę bo to duże obciążenie, duża odpowiedzialność, a ja mówiłam Ance na pierwszym spotkaniu- zbudowana jestem z poczucia winy i wyszukiwania wątpliwości.

Służę jednak imieniem Stefana Żelaznego i tym, czego się nauczyłam co mogłam zrobić inaczej i lepiej, a co zrobiłam dobrze mimo niepewności.

[Amika6]

Stefan już pewnie bryka w towarzystwie Gali.

Poker, może wyjdź na spacer jeśli pogoda u Was na to pozwala.

[PcimOlki]

.... zbudowana jestem z poczucia winy i wyszukiwania wątpliwości.
....

Skąd ja to znam(?)

Nie, nie można było zrobić niczego lepiej. Nie żałuj ostatnich dni - nie było wiedzy na inne decyzje. Była wątpliwość i była szansa.
Wczoraj spóźniłem się do roboty....i wyglądać musiałem dziwnie. Nie mogę patrzeć na Jego zdjęcia - a wciąż widzę jego obraz gdy leży w twojej wannie z półotwartym pyszczkiem.....
Niezwykły to Kocur był i w niezwykłe miejsce trafił na te kilka ostatnich dni.

[taizu]

.... zbudowana jestem z poczucia winy i wyszukiwania wątpliwości.
....

Skąd ja to znam(?)

Nie, nie można było zrobić niczego lepiej. Nie żałuj ostatnich dni - nie było wiedzy na inne decyzje. Była wątpliwość i była szansa.
Wczoraj spóźniłem się do roboty....i wyglądać musiałem dziwnie. Nie mogę patrzeć na Jego zdjęcia - a wciąż widzę jego obraz gdy leży w twojej wannie z półotwartym pyszczkiem.....
Niezwykły to Kocur był i w niezwykłe miejsce trafił na te kilka ostatnich dni.

Nic dodać, nic ująć...

[zorba]

Wielu z nas wyglądało wczoraj dziwnie .....