Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

Jak zwykle melduję się z opóźnieniem :wink:

Jestem oniemiała z podziwu i radości, że tak fajnie zaczęło się układać.
:1luvu:

Tosiaaaa!!!!

, a tak w ogóle - dzień dobry.

Trzymam

za pomyślne łączenie kociaków

Jest poniedziałek a tu żadnych wieści :roll:

alus1 pisze:Jest poniedziałek a tu żadnych wieści

Co by tu wpisać na koci temat? :roll:

Początkowo planowałam zabrać Frycka do Dąbrów na stałe dopiero wtedy, gdy rezydenci ułożą sobie stosunki z Tośką. Jednak nie wiem kiedy się tego doczekam

, a on już strasznie rozrabia w firmie :wink:

. Uniemożliwia wręcz pracę swoją namolną, rozgadaną osobą :lol:

. Widać, że wypoczął, wyzdrowiał i trochę mu się nudzi, choć wychodzić nie chce. W ubiegły piątek po pracy zapakowałam go do auta i zabrałam ze sobą. Pomyślałam, że zacisnę zęby i jakoś przeżyję podwójną dawkę kocich syków.

I chyba się przeliczyłam z własnymi możliwościami :roll:

. Może gdybym widziała i słyszała kocie awanturki dopiero drugi czy trzeci dzień, patrzyłabym na to łączenie kotów bardziej optymistycznie. A tak jestem po prostu zmęczona. Rezydenci i Tośka leją się już ponad miesiąc. Teraz do ekipy dołączył Frycek. Choć jest spokojny, Milka, Kropka i Frodo są podwójnie podenerwowani

.

Wczoraj wieczorem poprosiłam Michała byśmy rozważyli opcję wyadoptowania Tośki, bo prawdę mówiąc w ogóle nie widzę szans na dokocenie w jej przypadku (mija drugi miesiąc, a stado nie chce jej widzieć w domu

). Uwielbiający Tośkę Michał powiedział, że przystanie na to, gdy do adopcji przeznaczę również Frycka... Liczył na to, że nie będę w stanie nawet pomyśleć o rozstaniu z tym kotem. Tymczasem uwierzcie mi, że jestem gotowa na to poświęcenie. Dziś, kiedy zasypiam na stojąco z niewyspania, marzę o czasach, kiedy miałam tylko trzy kochające się koty i święty spokój w domu...

.

Jednym słowem, kryzys, drogie ciotki

Moc kciuków :ok:

Ja mam kryzys od grudnia z Mru :roll:

I raczej nic się nie zmieni ...
Chociaż ... powoli zaczynają sie oswajać ze swoją wzajemną obecnością. Zobaczymy, jak zmieni się sytuacja, jak pojawi sie kociak - licze na to, że rude sie zajmie dzieciakiem, a reszta wreszcie odetchnie.

Frycek pewnie odnalazłby się u nowych ludzi, ale Tośce chyba byłoby źle teraz zmieniać życie ... ona jest u siebie jednak.

ojć...to się porobiło :roll:

to ja trzymam kciuki za Frycka mocne może ulgowo jedna to pójdzie :roll:

Tośka taka zadziorna maupa no kto by przypuszczał odchowana przez Was ech gzie ta wdzięczność :roll:

Avian pisze:Ja mam kryzys od grudnia z Mru
I raczej nic się nie zmieni ...
Chociaż ... powoli zaczynają sie oswajać ze swoją wzajemną obecnością. Zobaczymy, jak zmieni się sytuacja, jak pojawi sie kociak - licze na to, że rude sie zajmie dzieciakiem, a reszta wreszcie odetchnie.

Podziwiam twoją cierpliwość, Iza. Ja coraz częściej dochodzę do wniosku, że albo koty dogadują się niemal od razu, albo nic z tego nie będzie i lepiej dać sobie spokój z rozszerzaniem stada :roll:

Avian pisze:Frycek pewnie odnalazłby się u nowych ludzi, ale Tośce chyba byłoby źle teraz zmieniać życie ... ona jest u siebie jednak.

No i niechby sobie była jako kot żyjący przy domu i dokarmiany. Ale odkąd nastały chłodniejsze noce ona koniecznie chce spać w domu, a rezydenci dostają furii na jej widok :roll:

. Frycka nie odważyłam się zostawić na noc na tarasie ze względu na niedawną infekcję pęcherza i spokojnie przespał w ich obecności noc w wiklinowym koszyku obok mojego łóżka. Choć bałam się awantur, w miarę bezboleśnie zaakceptowały jego obecność. To jest kot na dokocenie. Tośka nie, albo nie w tym stadzie

Znam ten ból

Też miałam niejeden kryzys i chciałam oddać ....raz Gucia....raz Karmela....raz Gucia.....raz Karmela ... :wink:

Ale teraz mam znośnie

Są różne metody, większość opiera się na systematyczności i cierpliwości.
Powolne oswajanie z zapachami, zamykanie po kolei w różnych pomieszczeniach i zamiana posłanek, karmienie tak, żeby się widziały, zajmowanie zabawami pozostałe koty podczas spacerów agresora po domu itd.
Plus do tego można sie wspomóc feliwayem, kroplami Bacha, karmą typu CalmAid (przynajmniej 3 tygodnie!).

Mnie to czeka pewnie niedługo ponownie, choć myślę, że z kociakiem jest łatwiej.

Z doświadczenia widzę, że najtrudniej wprowadzić jednak dorosłą kotkę ... kocica, jak kobieta, zmienna jest i humorzasta

Joasiu - skrobnij choć parę słów, martwimy się

AYO pisze:Joasiu - skrobnij choć parę słów, martwimy się

Dziś już lepsze samopoczucie, to i wpis będzie bardziej optymistyczny :wink:

.

Nie wiem, czy Frycek ma taki zbawienny wpływ na całą resztę, czy te kocie cholery naprawdę czytają w myślach i przestraszyły się, że dwójka straci dąbrowski raj na ziemi. Wczoraj po południu, ku mojemu ogromnemu zdziwieniu, nastąpiło jakby złagodnienie w ich wzajemnych relacjach... Trochę fuczały, ale tak jakby bardziej dla zasady, niż z "potrzeby serca". Chyba same są już zmęczone tym nieustannym podenerwowaniem :roll:

. Noc przespały spokojnie, dzięki czemu wreszcie jestem wyspana i mogę dziś normalnie funkcjonować :-)

. Nad ranem znów przypomniały sobie, że się nie lubią, ale otworzyłam drzwi na taras i wyprosiłam całą ekipę na poranne łowy, by spokojnie dospać :roll:

.

Rano Frycek i Tosia pierwsi zameldowali się na śniadaniu. Najpierw postawiłam miskę przed zadymiarą Tośką. Zamarłam, gdy luzak Frycek od razu włożył tam nos. Byłam pewna, że nie ujdzie z życiem za takie zuchwalstwo :strach:

. Tymczasem Tośka ustąpiła mu michy

. W przypadku Tośki, od małego przyzwyczajonej do bitew o jedzenie toczonych z innymi kotami i psami, to bardzo zaskakujące zachowanie. W ogóle mam wrażenie, że dwójka nowych dogada się ze sobą (i paradoksalnie to Frycek może okazać się ważniejszy w tym duecie

). Myślę, że to już bardzo dobrze dla całej grupy - zawsze to jedno ognisko zapalne mniej :ok:

.

Może wczoraj za szybko chciałam skreślić to stado? Jeżeli dziś i w kolejnych dniach to nieznaczne "zawieszenie broni" się utrzyma, dam im jeszcze trochę czasu, zanim podejmę radykalne działania... :roll:

Ten łomoc co go właśnie usłyszałas to było wielkie koło młyńskie, które zsunęło sie z mej duszy ponurej :piwa:

Pozwole sobie w takim razie byc ostrożną optymistką - dla Was to też nie byłoby łatwe, takie rozstania

Pamiętaj Joasiu, że na forum z reguły piszemy, że na takie dogadanie potrzeba czasu. O broku postepu i radykalnych krokach myśli się wtedy, kiedy leje się krew lub sa bezustanne konflikty np. po miesiącu czy dwóch mieszkania pod wspólnym dachem :ok:

Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

Kto przegląda forum