Miau.PL

Po wielomiesięcznym szwędaniu sie po zaprzyjaźnionych wątkach postanowiłam zaryzykować i pozwolic Kotu-B. dołączyć do grona dumnych posiadaczy własnego adresu na tym forum.

Jego historia jest typowa aż do bólu - kociolubna pani [koleżanka-koleżanki] ułowiła na przełomie sierpnia i września 2007 na osiedlowym parkingu przerażone, zziębnięte i drące sie wniebogłosy kocię. Ponieważ sama była już "przekocona" poczta pantoflowa zaczęła mu szukać domu. I tak pewnego dnia dostałam telefon :
Mówiłaś, że dojrzewasz do kota, czy to aktualne?
Aktualne ale warunek jest taki, żeby samodzielnie jadł..
To ja ci dam namiar
No to daj...

Witamy się serdecznie!

Witaj, Siostro z Kotem-B!!! Jak miło będzie poczytać! I oczywiście zapraszam do odwiedzania watku mich CDT, jesteś tam zawsze mile widziana

Ha!

O..Behemot ma wątas

Po tygodniu [specjalnie odczekałam do weekendu] Pani przywiozła mi w budce sprytnie zrobionej z kartonowego pudełka małe, chude, wrzeszczace i przerażone czarne CÓŚ , które wziete na ręce wczepiło się kurczowo we mnie i jednoczesnie chciało wiać, krzyczało jak zarzynane i jedocześnie mruczało, w końcu przyczaiło sie pod bluzą gotowe w każdej chwili do ataku/ucieczki.

No i jak sie zapewne wszyscy domyślają PRZEPADŁAM

A jakie ma śliczne białe majtasy to CÓŚ teraz

Jestem zdumiona tak błyskawicznym odzewem - WITAJCIE

Ojaniepierdykam... Wątas Kota B.! Podsikam sobie.

W tym poście jest miejsce na galerię, o którą niesmiało sie uśmiecham do Alus, która ma zdjęcia

I



[/quote]
jeśli szanowne cioteczki zechcą to wytrzymać - nastąpi ciąg dalszy

No nareszcie u siebie

A drugiego takiego nie chcesz?

Avian pisze:No nareszcie u siebie

A drugiego takiego nie chcesz?

Zawsze litościwa dusza z propozycją wyskoczy... Wiesz AYO, kotki się lepiej chowają jak są w grupce, a ja mam do uratowania kilka słodkich maluszków.
No, to chcesz kotka czy nie? (Widział ktoś emotkę z bejzbolem?)

Z obserwacji moich i "łapaczki" wynikało jedno : albo ktoś go wyrzucił bo natychmiast załapał kuwetę i chrupki i miał już zielonkawe oczy albo miał matkę i stracił ją a przedtem sie razem gdzies stołowali.
Nie był przytulastym kłębuszkiem, do dnia dzisiejszego sam wyznacza mi "spotkania" i pewna jestem na 150%, że przede wszystkim jest to wynik jego przeżyć zanim trafił do mnie.
Nie mam niestety jego zdjęć z kocięctwa więc musicie mi uwierzyć na słowo, że składał się głównie z oczu, uszu i wąsów
Dość szybko jednak załapał,że jestem źródłem pokarmu i odtąd niezmiennie moim powrotom do domu towarzyszy rozdzierający wrzask zza zamknietych drzwi - ani chybi trzeba wzywać TOZ, bo męcą kotecka