Oddam Kałasznikowa. Koty i psy Patmola - kolejny wątek :)

[Patmol]

Tam jest korespondencyjny i taki stacjonarny. Strasznie drogi ten stacjonarny, i niewiele zajęć.
http://coape.pl/kurs-dyplomowy-coape-na ... rzat-i-rok
Czas trwania kursu: październik 2017 - wrzesień 2018 (zjazdy październik - czerwiec, do końca września przesłanie pracy dyplomowej)
Terminy zjazdów grupa I
7-8 października 2017, 13-14 stycznia 2018, 17-18 marca 2018, 8-9-10 czerwca 2018
Miejsce:ParkHotel***, Szyce 33, 32-085 Kraków-Modlnica

Koszt uczestnictwa: 7980 zł, w tym zaliczka w wysokości 800 zł.


I tak jakby wszystko było tylko gadaniem. Możliwe to jest?
Czy rzeczywiście taki kurs może czegoś nauczyć? Praca dyplomowa tez tylko pisemna, a nie praca z zwierzakiem.

A ten pierwszy jest korespondencyjny za 800 zł. I na piśmie się rozwiązuje problemy z kotem?

Ciekawe jestem, więc zapytałam na jej wątku.
Możliwe że 8 tysięcy za samo posłuchanie na sali konferencyjnej?

Wygląda pięknie http://behawioryscicoape.pl/behawiorysci
ale czy takie jest ?

myślałam o tych ludziach z psem z Jeleniej Góry;
są jacyś na tej ich liście behawiorystów - z Dolnego Śląska; z Wrocławia i z Głogowa.
Ale przy psie z problemami lepszy ktoś polecony, bo łatwo można jeszcze bardziej popsuć. A przy agresji nie ma żartów.

[Koniczynka47]

A potem się ludzie dziwią dlaczego ja nie przepadam za behawiorystami.

Dla porównania: instruktorem szkolenia psów (lub pozorantem) może zostać tylko członek ZKwP, który wykaże się co najmniej 3 letnim członkostwem w tym 2 lat potwierdzonego stażu w pracy społecznej przy szkoleniu
psów odbytego na kursach PT, IPO, obedience lub agility organizowanych przez OKSP.
Oraz ma nieposzlakowaną opinię, zdał egzamin i odbył staż, a następnie
uzyskał pozytywne oceny na teoretycznym i praktycznym egzaminie.

Facet z tego wątku od skutecznej narzeczonej się obraził.

A kto wie, może to ona się obraziła Wiadomo kto klepał w klawiaturę?

Zanim dziecko się urodzi dziewczyna go ładnie dostosuje do swoich potrzeb.Jak ktoś tak lubi -jego wybór.

Patrząc z pozycji kobiety to taki facet jest łatwy we współżyciu.

Kiedyś ludzie przed ślubem się dogadywali, chociaż z grubsza, w sprawie dzieci, zwierząt, planów na przyszłość.Bo ślub się jakoś tam planowało.

Bo była instytucja narzeczeństwa. A teraz jest "wolna amerykanka".

Ale przy psie z problemami lepszy ktoś polecony, bo łatwo można jeszcze bardziej popsuć. A przy agresji nie ma żartów.

No z agresywnym psem jest o tyle dobrze, że takie pipczące behawiorystki w ogóle się do niego nie zbliżą

Wyobrażasz sobie dać takiej pani czy panu po kursie korespondencyjnym takiego psiaczka?
https://www.youtube.com/watch?v=WfWBYIHRu_g

[Patmol]

Fajne te ćwiczenia z ludźmi. Tak bym musiała ze Sweetie poćwiczyć.
Chociaż na spacerach ona ładnie ludzi mija. Ale można-by zrobić takie te trudniejsze ćwiczenia w kagańcu.

Ta pani z Cope nic mi nie napisała, tylko żeby popatrzeć na stronę Cope , i założyła następny taki sam wątek, że szuka kotów do porad.


Panna Ryjek w wersji fotelowej. Wyszła bardzo grubo i tak mrocznie. Robiłam zdjecia bez lampy błyskowej, bo jak lampa miga to ona oczy zamyka i zaciska i wygląda to fatalnie.
(Do adopcji, jakby ktoś chciał taka ozdobę na fotel)

[Patmol]

I jeszcze Ryjek



wszystkie zdjęcia są z jednego popołudnia, jakoś z tego tygodnia poprzedniego,Jak zupełnie inną grubość ma kot na fotelu i taki stojący.

[Patmol]

My też ćwiczymy. Najczęściej zostawanie w pozycji siedzącej. Dobrze nam idzie. Szczególnie, że się nie spodziewałam, że Caillou będzie chciała w ogóle ćwiczyć. A ona bardzo chce, nawet zostaje chętnie.

Caillou (najpierw sama wchodzi po schodkach na moje polecenie, siada i zostaje)






i Sweetie

[Gretta]

Fajne psiaki! A Ryjek

[Koniczynka47]

Fajne te ćwiczenia z ludźmi. Tak bym musiała ze Sweetie poćwiczyć.
Chociaż na spacerach ona ładnie ludzi mija. Ale można-by zrobić takie te trudniejsze ćwiczenia w kagańcu.

No tak, jak na tym filmiku, powinna wyglądać praca z niektórymi psami agresywnymi.
Jednak to filmik poglądowy, okrojony, nie wystarczy obejrzenie go by samemu przeprowadzać "sesję" tak jak nie wystarczy obejrzeć filmu z operacji wyciecią wyrostka by od razu samemu to robić.
Zauważ, że ludzie na tym placu nie są przypadkowi i pracują pod kierunkiem szkoleniowca, który obserwuje reakcje psa, mówi im co mają w danej chwili robić.
W "naturze" jakbyś chciała "poćwiczyć" ze Sweetie to tylko na jej zachowanie masz wpływ, i to ograniczony w sumie. Na przypadkowych ludzi wpływu nie masz, wręcz czasem mogą wiele rzeczy popsuć.

[Patmol]

Wiem. Ale mogę z nią ćwiczyć w warunkach jakie mam, albo wcale.
Sweetie ładnie ludzi mija w mieście, czasami dużo tych ludzi jest, Jak ludzie się normalnie zachowują, to jest dobrze.
Najgorsze są przewracające się dzieci. Dzieci ss strasznie wywrotne. To budzi w Sweetie lęk.
Tak więc nie potrzebuje, żeby ludzie się dobrze zachowywali, tylko żeby Sweetie przywykła do ich dziwnych zachowań.

Kiedyś taki facet na deskorolce prawie wjechał we mnie i Caillou na rynku na deptaku, wystraszyłam się i potem był problem z przechodzeniem w parku koło takiego miejsca gdzie dużo ludzi jeździ na rolkach/deskach po takich specjalnych urządzeniach. A to jest na głównej trasie spacerowej przez park -wiec chodziłam tam z Caillou, najpierw daleko, potem bliżej, dawałam jej przysmaki, kazałam siadać. Długo trwało, ale teraz to miejsce jest dla niej neutralne.
Wczoraj tam ćwiczyłyśmy, mimo dwóch osób głośno szalejących na rolkach w pobliżu.

Myślałam tez, żeby ćwiczyć ze Sweetie te dzieci. Dzieci prawie zawsze się wywracają, popychają i piszczą. Wystarczy pójść tam gdzie sa dzieci, a Sweetie wystroić w kaganiec. To tez dobre dla mnie ćwiczenia na spokojność.

Bo stoję sobie czasem z psami, a dzieci akurat się potykają i lecą mi dokładnie na psy Sama Caillou to prawie bez reakcji.To znaczy popatrzy się z zainteresowaniem. Ale Sweetie reaguje za intensywnie, a jak mam Sweetie i Caillou -no to Caillou tez się włącza ratować Sweetie.
a jakbym wcześniej pojedynczo na Sweetie poćwiczyła w takiej sytuacji siad i takie tam, to byłoby łatwiej..

Takich szkolonych ludzi przecież znikąd nie wezmę.

Jak sama się ostatnio wywróciłam, idąc ze Sweetie na smyczy -to Sweetie tylko popatrzyła zdziwiona, co się dzieje.I stała i czekała, aż się zbiorę z kałuży.
Wiec muśże na obcych ludziach ćwiczyć.

Taki pan, co u nas ma szkolę dla psów, i często go widać w parku czy na rynku jak ludzie z psami za nim idą (każdy właściciel ze swoim psem), to jakoś nie budzi we mnie sympatii. I nic szczególnego z tymi psami nie robią. Tyle że się razem przespacerują -jakaś socjalizacja to na pewno jest. Ale nic więcej. Po rynku pochodzą, po parku, na dworzec idą. Znam ludzi z psami po tym kursie, i ich psy nawet na zawołanie nie przychodzą, nie mówiąc o siad czy zostań.
Więc wolę już sama kombinować ze Sweetie.

A poza tym mi podpadł, bo próbował kiedyś w parku, bez wcześniejszego zapytania czy możną. dać mojemu psu smaczki z ręki. Podszedł do ławki i od razu ze smaczkiem do psa, ja siedziałam ławce , a Caillou obok. Strasznie mnie takie zachowanie wkurza.
Caillou nie wzięła smaczka, popatrzyła na niego ze zdziwieniem i odkręciła łeb w drugą stronę i głupio mu było.

[Koniczynka47]

Rolkarze, deskorolkarze to akurat mały problem.
Pies się boi hałasu i ruchu: na początek zaangażuj syna i męża na rowerach, rolkach. Niech jeżdżą dookoła Ciebie, głośno hamują itd
W różnych miejscach i porach te ćwiczenia.

Masz u siebie skatepark?

Tylko, żeby zacząć tam ćwiczenia to pies musi umieć komendy siad, waruj i skupiać uwagę na właścicielu.
Może znajomych namówisz na sesję w ruchu?
Czasem można dzieci kilkunastoletnie namówić (za słodycze).
Oczywiście to końcowy etap, kiedy wiesz, że panujesz nad psem, a dzieci tylko jeżdżą dookoła Ciebie, nie zbliżają się.

[Patmol]

Mam taki pseudo -skate park. Mini. To Sweetie nie rusza. Zawsze ktoś jeździ na rolkach i krzyczy, albo biega. Raczej bliżej niż na metr nikt nie podjeżdża. Oni się na Sweecie nie przewracają. Musieliby chyba udawać że na nią wjeżdżają, albo z zaskoczenia na nią wypaść,żeby zareagowała. Deskorolkarze są jak biegacze, neutralni całkiem, jak powietrze.Oni są przewidywalni.

Problem jest na szlakach górskich/wycieczkowych, lub na parkingach Bo wąsko. I chodzą wycieczki dzieci szkolnych, wczesna podstawówka. Śmieją się popychają, i jak stoję na poboczu, koło samochodu, albo siedzę na poboczu, i mam dwa psy, bo mój mąż akurat robi coś strasznie ważnego i muszę trzymać jego psa - np to zdarza się często, że takie popchnięte dziecko leci w naszym kierunku. Albo się przewraca prawie na psy. Albo sie po prostu przewraca te kilkanaście metrów od nas. I to jest poza możliwościami Sweetie, która wcześniej siedzi. Dzieci dopiero jak lecą zauważają Swetie, co potęguje efekt przeważnie-bo zaczynają wrzeszczeć głośniej

Jak dzieci idą- Sweetie siedzi. Nawet jak blisko idą. Jak się dziecko potknie i przewróci -no to Sweetie dostaje lekkiego amoku. Krótko, na moment. Ale to jest dla mnie problem. Bo w jednej ręce mam Sweetie, a w drugiej Caillou -która sama by nie zareagowała, ale reaguje na reakcje Sweetie.

[Koniczynka47]

Myślę, że takie sytuacje przede wszystkim w Tobie budzą strach, więc na szlakach zakładaj kaganiec to trochę Cię uspokoi bo sprawi, że da Ci świadomość panowania nad sytuacją (w sensie: że pies nikomu krzywdy nie zrobi). To raz, dwa: powinnaś bardziej ćwiczyć skupienie uwagi psa na sobie, kontakt wzrokowy, w momencie gdy widzisz jakieś dzieciaki na horyzoncie. I wykonywanie komend typu waruj, czołgaj się, daj łapę, słowem jakieś zajęcie.
Nie bój się czasem zastosować korekty w postaci awersji. To Ty decydujesz co pies robi, nie on sam.
Stawaj pomiędzy dzieci a psa, tak wiem wymaga to czasem niezłego refleksu, ale już chyba mówiłam, że pies jest zwierzęciem wymagającym od człowieka wielu rzeczy? Przede wszystkim opanowania i pewności siebie oraz podzielności uwagi oraz szybkości reakcji.
A czy Twój syn kiedyś tak się hałaśliwie/ruchliwie bawił przy psie? Przewracał się? Piszczał? O męża nie zapytam A Ty zasuwałaś na czworakach po domu z rondlem na głowie, waląc pokrywkami? Czasem warto a nawet trzeba
Błędem jest chowanie zwierzęcia "pod kloszem", na niektóre zachowania naprawdę trzeba go "odczulić" i wyrobić przekonanie, że ludzie czasem idiocieją.
i nic się nie dzieje przy tym strasznego.

[Patmol]

Moj syn byl bardzo halasliwy i ruchliwy jak był mlodszy. Sweetie juz mamay prawie 5 lat. Biegał, machal rekami i skakal znienacka. Sweetie tylko ruszalo jak na nia dmuchal,delikatnie, boi sie dmuchania, i jak usilowal spac z glowa na niej . Reszta jej nie rusza. Koty sie nawt nie ruszyły jak nad nimi skakal. Bo w sumie jest przewidywalny w sensie nie robi in krzywdy, tylko halasuje, wariuje.
Mam sweetie w kagancu. Jak mam jednego psa latwo jest skupic jego uwage,zadania mu wymyslec. Jak dwa psy _duzo trudniej. W domu je ucze zeby razem wykonywaly polecenie. To oszczedza czas w terenie na wydanie 2 polecen.
Stoje miedzy nimi a dziećmi. Pewnie to skupianie muszee pocwiczyc. Bardzo trudno jest jednoczesnie skupiac na sobie uwage 2 psow

[Patmol]

Sweetie boi sie nowości i inności. Jeśli kogoś zna, to się nie boi, cokolwiek on by wymyślił. Jak nie zna to odbiera jako zagrożenie. Lubi rutynę i powtarzalność.

Caillou uwielbia nowych ludzi i nowe miejsca i nowe zapachy i zmiany i żadnego machania rekami nie odbiera jako zagrożenie W ogolę nie ma takich skojarzeń. I bardzo lubi dzieci. Traktuje je pobłażliwie i delikatnie.

Sweetie nawet koty by chętnie zgromadziła w jednym miejscu bo za bardzo sie rozchodza po mieszkaniu. Pasowałaby na psa pasterskiego.

[Koniczynka47]

W domu je ucze zeby razem wykonywaly polecenie. To oszczedza czas w terenie na wydanie 2 polecen.
Pewnie to skupianie muszee pocwiczyc. Bardzo trudno jest jednoczesnie skupiac na sobie uwage 2 psow

Poćwiczyć perfekcyjne wykonywanie komend u każdego psa z osobna, w najróżniejszych miejscach i porach, dopiero potem we dwójkę jednocześnie. Nie wydajesz osobnych komend dla każdego, tylko jedną + gest.
Naprawdę, żeby pies coś zrobił nie musisz bez przerwy nad uchem mu gadać co.

Za często pies jest zalewany słowotokiem, z którego trudno mu zorientowac się o co chodzi przewodnikowi. A potem miewamy żal, że pies nieposłuszny, że nie reaguje tak, jakbyśmy tego chcieli.

Najlepszym przykladem jest ostatnio usłyszane przeze mnie zdanie do psa - "nie siad, tylko waruj, przecież ci mówiłem".
Jeśli od razu nie reaguje to trzeba się zastanowić dlaczego (powodów może być kilka, w tym, że pies nie rozumie czego od niego wymagamy) ewentualnie poćwiczyć przyspieszenie reakcji.

Wystarczy minimalna zmiana w tonie, zapachu czy rytmie głosu (pies ma słuch absolutny, odróżnia rytm 96 uderzeń na minutę od rytmu 100 uderzeń - psa można prowadzić rytmem oddechu i to tez jest wystarczającym hasłem, czasem dawanym nieświadomie, podobnie jak ruch gałek ocznych czy napięcie mięśni ramienia.
No ale łatwiej nam uwierzyć, że pies bez trudu zapamiętuje i rozumie wszystkie słowa, bo my w taki sposób porozumiewamy się między sobą.

[Patmol]

No to pewnie jest tak, że mnie się zapach czy coś tam innego zmienia, jak ludzie podchodzą za blisko. Mam jakąś odmianę fobi na tłum, od razu mi się robi gorąco i kreci mi się w głowie, jak jest za dużo ludzi i za blisko. Przy czym dużo to juz 5 osób, jeśli nie mogę odejść.

Dlatego szukałam takiego psa jak Caillou, który uwielbia zmiany, ludzi i nowości.
Na Caillou moje lęki nie działają,nie czuje się wtedy zagrożona. Ją ludzie fascynują. Nawet na podchodzących, nachalnych meneli reaguje z umiarem.

A Sweetie reaguje. Pewnie czuje mój lęk i sama wpada w panikę. Dlatego z całą sympatią dla Sweetie, ale nie jest to zupełnie pies dla mnie. Dlatego robienie czegokolwiek ze Sweetie jest dla mnie bardzo trudne.
Nie mówię do niej dużo.
Ale kiedy stoję/siedzę, a ludzie są za blisko i na mnie wchodzą -krew uderza mi do głowy i Sweetie tez pewnie uderza. Ale o ile ja udaję, że jest ok, no to ona nie potrafi. I wtedy Caillou tez głupieje, bo nie wie o co chodzi.
Najprościej by się było odstrzelić albo po prostu odpuścić sobie trzymanie jednocześnie Caillou i Sweetie,jak stoję i czekam, czyli wyjazdy z mężem samochodem tez sobie odpuścić, bo wtedy sa największe z tym problemy, gdy on ciągle chce żeby mu Sweetie przytrzymać w najdziwniejszych momentach, i się nieproporcjonalnie obraża jak odmawiam - może po prostu te wspólne wyjazdy mnie wkurzają, a Sweetie działa jak barometr doskonały.

Elbert (do adopcji; fajny ok 3-4 letni, bardzo spokojny kot)


Elbert (po lewej) i cwaniak nad cwaniaki czyli Zorro (po prawej)