Kitka, Cyryl i Hestia - cz. 1

[Aleba]

Kicorku, przykro mi niezmiernie

[safiori]

To takie przykre jak odchodzi nasz najlepszy przyjaciel. Śpij spokojnie Kropeczko.[']

[izaA]

Już nie cierpi, tylko tyle... [']

[ariel]

Kicorku, tak bardzo brak słów.

[']

[anka_s]

[Klaudia]

[Dyzio]

tak smutno, jesteśmy z Tobą

[Aniutella]

[Kasia D.]

[Kicorek]

Dziękuję Wam bardzo, jak dobrze znaleźć zrozumienie...
Kropka była z nami tak długo, nigdy poważnie nie chorowała. Wydawało się, że tak zostanie na zawsze. Niestety nic, co dobre, nie trwa wiecznie.
Najważniejsze, że nie cierpi. Cierpienie jest gorsze niż śmierć...
Cieszę się, że z nią byłam w tych ostatnich chwilach, choć moja mama oznajmiła lekarce, że my wychodzimy (oczywiście bez pytania mnie o zdanie - mama wie lepiej, co ja zrobię). Ja na to oznajmiłam, że ja zostaję, no i zostałyśmy obie. Kropka zawsze denerwowała się, gdy się ją zostawiało choć na chwilę, zwłaszcza w obcym miejscu. Raz przeciez została już porzucona. Jak mogłam ją zatem zostawić? Głowę położyła na mojej dłoni i spokojnie zasnęła, trwało to chyba minutę, może ze dwie.

Wczoraj tu nie zaglądałam, udzielałam się bardziej na K-Ł, bo przyszli współpracownicy i wolałam zająć myśli czymś innym.


A z dobrych wieści - Hestia od dwóch dni łobuzuje jak zwykle, jeszcze tylko trochę jej w nosie gwiżdże. Cyryl szczęśliwy, bo mała znów się z nim tłucze.

[Zakocona]

Współczuję. też kiedyś pożegnałam swojego psa.

[Akineko]

Dobrze, że trio wróciło do zdrowia
Hestyjka coraz ładniejsza, ślicznie futerko jej się zrobiło
TŻ powiedziął, że wszystkie śliczne - i każde w innym typie, więc nie robią sobie konkurencji


Dla Kropeczki [']

[LimLim]

Kicorku, bardzo, bardzo mi przykro

[Dyzio]

A kiedy już minie najwiekszy żal przychodzi taki moment, że człowiek znowu ogląda się za każdym merdajacym ogonem i wtedy znów jakaś bieda dostaje swoją szansę. Po prostu trzeba przeczekać...

[mokkunia]

Raz, dwa, raz, dwa próba mikrofonu

Aguś, ja na wstępie chciałam serdecznie podziękować Tobie i Twojej kociej bandzie za gościnę - było bosko! Przesypatyczne ludzko kocie towarzystwo i super atmosfera zupełnie domowa (nawet kocia pobudka była, jak u mnie, ale o tym za chwilę)
Koty nie do podrobienia. Hestia Kurczaczek, mięciutka i cieplutka i przesłodka, delikatna Kitka dostojna dama, aksamitne, cudnie długie futro i Cyryl... ta jego budowa, zwinność i te magiczne oczka Nie mogłyśmy się z dziewczynami zdecydować którego porywamy do Łodzi, bo każdy inny, każdy wyjątkowy. Postanowiłyśmy zabrać całą trójkę, ale Kicorek nie dała
Koty śmiałe, bezstresowe, zafascynowane naszymi ludzkimi posłankami do spania No i kocie zabawy i gonitwy od.. 6 rano - czułam się jak w domu
Aguś, podtrzymujemy nasze zaproszenie do Łodzi, w listopadzie, jak najbardziej z Hestią, ale w sweterku i... czapeczce
Dziękujemy Wam bardzo