Kocińscy

[mahob]

Własnie przed chwilą Ala odkryła akwarium - różne rzeczy już ta kotka widziała ale takiego cuda jeszcze nie - radości było wiele

[anita5]

O rany:) No super!

[miszelina]

Super!

[mahob]

Ala pozdrawia

[Bungo]

Ala pozdrawia

Strach się bać

[mahob]

Tylko tak groźnie wygląda Bo tak na prawdę to miła z niej kotka

[anita5]

To jej spojrzenie... Ach, jak dobrze, że jest u Was!

A przy okazji dzięki za wszystko, a koty zachwycone prezentami, kocykami, wędką, smakołykami...
Tylko Benia pyta i pyta, gdzie wujek...

[Petka]

Ala jest prześliczna.
Nie miałam jeszcze do czynienia z szylkami. A legendy o ich charakterku krążą.

[mahob]

Według mnie trikolorki są bardziej kapryśne i humorzaste. Szylkretki zaznaczają tylko swoje zdanie ale są stabilne emocjonalnie Ala jest spokojną kotką - nie daje sobie w kaszę dmuchać ale też nie robi koło siebie zamieszania Ma dobry charakter - tak to przynajmniej na razie wygląda.

[anita5]

Ma I jestem ciekawa, kogo sobie upatrzy do mycia i wyrywania włosków -uwielbia się zajmować innym kotem, jak ma nastrój:)

[mahob]

A no zobaczymy U nas nie bardzo są chętni do takich czułości ale kto wie?

[JoasiaS]

Ala pozdrawia

Strach się bać

No co Ty? Typowe szylkrecie spojrzenie
Mam szylkretę, to wiem

[mahob]

Takie łypanie

Tak sobie myślę, że dzięki temu niezłomnemu szylkreciemu charakterowi Ala przetrwała te 6 tygodni (czy nawet więcej, bo tak naprawdę nie wiemy kiedy się wymknęła z domu i jak długo była poza nim) w zupełnie obcym sobie środowsku i miejscu. Przecież to kotka niewychodząca od małego (teraz ma 7 lat), zawsze przebywająca tylko w domu. A jednak umiała sobie poradzić na zewnątrz, zdobyć jakoś jedzenie i znaleźć schronienie, wędrować, pokonywać przeszkody w postaci ruchliwych, szerokich ulic, unikać niebezpieczeństw. Przeszła przez tą niezwykłą przygodę bez większego uszczerbku na zdrowiu. Podjęła jakąś decyzję i realizowała to, co postanowiła. Nie spanikowała, nie poddała się. Tylko prawdziwemu twardzielowi mogło się to udać Przy odrobinie szczęścia dodatkowo

I jeszcze tak sobie myślę, że jest jednak sporo dobrych ludzi, kochających zwierzęta. Tylko szkoda, że tak na co dzień ich nie widać...bo oni są gdzieś, w jakimś umownym podziemiu. Bo przecież Ala skądś miała pomoc, znajdowała jedzenie, które ktoś gdzieś wystawiał dla takich tułających się wędrowców. Czyjeś oczy ją widziały, w końcu wypatrzyła ją Pani, która do mnie zadzwoniła.
A takich telefonów miałam dużo - sporo ludzi zupełnie bezinteresownie chce pomóc komuś, kto szuka zaginionego zwierzaka. Niektórzy dzwonili po kilka razy, bo się wciąż rozglądali. Ostatnie telefony miałam jeszcze w tamtym tygodniu, bo ktoś widział jakiegoś kotka w tamtych okolicach. Nawet się zdziwiłam, że jeszcze ogłoszenia wiszą - ale okazuje się, że nie, ogłoszeń już nie ma, tylko ten ktoś zapisał sobie mój numer, żeby zawsze mieć pod ręką

Pamiętajmy wszyscy o zbłąkanych wędrowcach, zawsze, jednak może teraz zwłaszcza, przy okazji nadchodzących świąt

[anita5]

Bardzo to pięknie napisałaś.

A Alucha miała w tym swoim nieszczęściu niezwykle dużo szczęścia.

[anita5]

Wczoraj minęło 5 lat od dnia, kiedy Henio zamieszkał u mahobów. Henio - kot niezwykły. W niezwykłym domu. Tak się musiało stać.