BABINIEC: Lola & Pixi & Mila część II.

[karola7]

Ostatnio na nic nie mam czasu.

Badania w ubiegłym tygodniu zostały zrobione, wyniki nie są złe, ale nerki muszą być kontrolą i tyle. No i dużo wody.
Mila jest w świetnej formie, wesoła, chętnie się bawi, jest aktywna i to jest najważniejsze.

Niestety mam gorszy problem z Lolą . Straumatyzowała się znowu strasznie . Zaczęło się od tego, że w miniony piątek postawiono rusztowanie - ocieplają blok. Akcja ocieplania rozpoczęła się już w ubiegłym roku, ale ocieplili tylko pierwsze klatki, a teraz przyszedł czas na kolejne, w tym moją. Sam montaż tej całej konstrukcji potwornie koty przestraszył, jakieś masakrycznie głośne wiercenie, stukanie, pukanie, krzyki robotników, ale to był tylko przedsmak... One nie są przyzwyczajone do hałasu bo na co dzień tu jest dość cicho, z naprawdę głośnych dźwięków to tylko samoloty które schodzą nad blokiem do lądowania, ale do tego są już przyzwyczajone i nawet nie zauważają.
Mila całą tę akcję która się toczy ma pod ogonem, to co się dzieje, zupełnie jej nie obchodzi, natomiast Pixi i Lola boją się bardzo. Siedzą cały czas w szafie. To strasznie przykre jak widzę Pixi która jest przecież u siebie i powinna czuć się tu bezpiecznie poruszającą się na podkurczonych nogach, zdenerwowaną, nerwowo rozglądającą się na boki... ale Pixi je, pije, wydala.
Lola nie chce jeść, nie chce pić i to najbardziej mnie martwi, jest tak potwornie zdenerwowana, jak już wreszcie z tej szafy wyjdzie to każdy niespodziewany dźwięk powoduje, że aż podskakuje ze strachu.
Wczoraj prawie nic nie zjadła, dziś też tyle co nic, próbowałam ze wszystkim : saszetka, mieszanka barfa, chrupki, samo mięso z kury, wołowina i widzę, że ma ochotę, że jest głodna bo jak jej postawię jedzenie przed nosem się oblizuje, ale zaraz zaczyna się nerwowo poruszać z kąta w kąt i rezygnuje z jedzenia.
Ja nie wiem co tu się dzieje w ciągu dnia, ale oni przychodzą do pracy o 7 rano i naprawdę dają czadu, jest głośno, wiercenie, nawalanie czymś, krzyki .
A już było z nią tak dobrze, Lola zawsze będzie strachliwą kotką - no taka już jest, ale tak się już ładnie wyciszyła, nawet dla osób które przychodziły była łaskawsza, ciekawa, nie bała się tak, no to teraz znowu ... masakra .
Strasznie mi ich szkoda i martwię się...

[kotx2]

Mam podobny problem z Figą Niestety .Jednak nie remont jest przyczyną a Migdał.Doskonale rozumiem co czujesz.Przed chwilą czytałam watek Bubora - u nich tez remont i wystraszona kota.Cóż poradzić ,remont to remont
A może na czas remontu postawić kuwetke i miske blisko szafy

[kwinta]

Jezu, bardzo współczuję Karola
Wyobrażam sobie, co biedna Lola przechodzi i serce się kroi ...

Może Calm Aid w żelu trochę by jej pomógł ?
No i pozamykaj żaluzje, coby tych krzykliwych robotników nie musiały koteczki oglądać

Gdyby coś takiego działo się u mnie, Marcel na bank ze strachu sika nie tam gdzie trzeba i na pewno nie zjadłby ani kęsa

Trzymam kciuki za Lolunię, Pixi i niech robotnicy jak najszybciej spadają z Twojej klatki ...

[karola7]

Kotx2 czytałam na wątku Migdałka, szkoda, że tak to wszystko wygląda .


Kwinta oczywiście, okna mam szczelnie zamknięte, żaluzje pozasłaniane, ale jak wiercą to aż wszystko drży. Najgorzej było jak od samego rana zaczęli coś skuwać, hałas był okropny,a te biedne koty nie widzą co się dzieje.
Calm Aid mam, ale to jest łagodny środek który nie działa od razu, poza tym jest chyba okropny w smaku bo strasznie tym plują, nawet Pixi dla której prawie wszystko jest pyszne. Nie wspominając już o tym, że podawanie czegoś siłowo Loli to dla niej kolejna trauma.

[jasdor]

O kurcze, współczuję. My to przechodziłyśmy dwa lata temu. Ale moje to totalnie olewają wszystkie dochodzące odgłosy. Na początku troche spanikowały, ale jak robotnicy wykonywali jakieś prace na wysokości naszego balkonu, obie siedziały na oknie i zaciekawione patrzyły, co tam się dzieje i z panami rozmawiały przez okno. Też się bałam, jak zaczynali, ale przeszły to bezstresowo.
Może lepiej, jakby trochę widziały, co się dzieje i wiedziały, że mimo wszystko nic im nie grozi, że są bezpieczne. Jest jakaś niemiecka pasta na stres, ale nie wiem, czy u nas jest dostępna.
Biedactwa

[karola7]

Jasdor Twoje Kicie miały więc podobne podejście do sprawy jak moja Mila. Jej to nic nie rusza, na zewnątrz totalny łomot, a ona z ogonkiem do góry się przechadza, świergoli sobie, bawi się, no totalny luzik.

[jasdor]

Może Pixi niech sobie siedzi w szafie, skoro sie boi, a tam czuje sie bezpieczniej. Na początku tylko są takie łomoty, potem praca jest cichsza i mniej dla nich stresująca. U mnie zawsze mogły sie przenieść na drugą stronę, po której nie było remontu (to znaczy tez był, ale rok wczesniej)

[selene00]

Współczuję.
Mam dwa nerwowe koty, które stresują się byle czym. Doświadczenia z ocieplaniem budynku wolałabym im nie serwować.
Może gdybyś była z nimi w domu, czułyby się lepiej. Kilka dni urlopu?
Moim moja obecność pomaga. Jak widzą, że mimo dochodzących hałasów różnej natury ja ani drgnę, to się uspokajają.
Pewnie myślą, że głucha jestem.

[karola7]

Oczywiście w szafie im pozwalam siedzieć i niech siedzą jeśli tam jest im lepiej. Okna mam wyłącznie na jedną stronę dlatego nawet nie ma możliwości by je ulokować w jakimś cichszym miejscu.
Jakoś to trzeba przetrwać, innej opcji brak.

Trzy dupeczki :

[selene00]

Trzy Gracje.

[Pasibrzucha]

I jak tam Lola? Coś się unormowało, czy nadal bidula panikuje?

[sunshine]

Podpinam się pod pytanie Pasibrzuchy.

[shalom]

Biedna kicia.
U moich rodziców jest teraz dokładnie to samo i Tofik też przeżywa strasznie panów robotników, ale wejdzie sobie za ścianę w rury i jakoś to znosi. Natomiast Zuzik jest niezdrowo podekscytowana

[karola7]

Niestety nie jest lepiej . Już mi się nawet pisać nie chce. W środę była totalna masakra, przed 7 rano zaczęli tak strasznie wiercić, że aż ze ścian pospadały ramki ze zdjęciami, koty były przerażone, hałas był niesamowity. W zasadzie Lola i Pixi nie wychodzą z szafy, Mila ma to wszystko gdzieś i w ogóle się nie przejmuje.
Lola je jak wróbel, na śniadanie to w ogóle nawet nie chce wyjść, mało pije, saszetek nie chce, barfa nie chce, chrupek nie chce, je ewentualnie surową wołowinę bądź mięso z kurczaka, ale minimalne porcje, naprawdę się martwię co będzie dalej, mam nadzieje, że w przyszłym tygodniu skończą to ocieplanie i jakoś to wszystko wróci do normy... żeby tylko całe to zamieszanie nie odbiło na ich zdrowiu...

[kwinta]

Biedulki, tak bardzo mi przykro