Ale czas ucieka mi przez palce, nie wiem jak mam go łapać...
Piszę ostatnio w watku o kroplach Bacha, ponieważ moje dokacanie jest bardzo bolesne
dla mnie, dla Toffika i dla Matyldy. Ja bardzo to przeżywam, bo czuje się winna wobec Toffcia - biorac Matyldę nie chciałam zrobić mu krzywdy, a niestety tak wyszło. Minęły dwa tygodnie a Toffik wciąż jest agresywny, nerwowy i bardzo nieszczęśliwy. Matylda wciąż zamknięta w pokoju w ogóle nic z tego nie rozumie. A ja wierzę w krople Bacha jako w ostatnia deskę ratunku.
Wczoraj Toffik znowu wyszedł i do tej pory jeszcze nie wrócił. Znając go powinien na wieczór już być, szwędak mu się włączył
W moim podpisie prezentuje zdjęcie Matyldy, po raz pierwszy!
/czy nie wydaje się Wam, że mam szczeście do futer ze złośliwością wypisaną na pyskach?
/
Bo nigdzie się tak dobrze nie śpi i nie wyleguje jak w JEGO koszyku 
