Tosia i Bazyl - 2 lata z nami :)))))

[NatjaSNB]

Narazie pryskam Feliwayem gdzie się da. Do wody nie dodam bo on pija z fontanny, do karmy nie dodam bo do suchego raczej ciężko, zwłaszcza że to suche stoi godzinami, a on je po 2-3 chrupki... do pysia nie podam, bo właśnie podawania do pysia on się tak boi... no nic... zobaczymy jak przeleci ten tydzień.
Powiem Wam, jestem zmęczona. I podziwiam mojego męża, bo to on podaje wszystkie tabletki i w ogóle podtrzymuje mnie na duchu i stara się mi pokazywać, że się nie przejmuje bo nie ma czym. Najchętniej zaprosiłabym którąś z barferek do mnie, żeby mi kota przestawiła na surowe kiedy ja nie będę patrzeć... bo perspektywa kolejnych głodnych dni i jego chudnięcia mnie przeraża okrutnie...

[vanesia1]

Madziu ale nawet na kawałeczki mięsa możesz dać kilka kropelek, bo tam sie dosłownie daje chyba 2 albo 4 kropelki dziennie

[NatjaSNB]

Ania, póki co nawet olej z łososia w ilości 1 kropelki sprawia, że mięso od razu staje się be.
Wydałam prawie 300zł na suplementy, z których połowa pewnie się przeterminuje zanim ja w ogóle przystąpię do rzeczy, odpuszczę sobie teraz tego Bacha bo pewnie skończyłoby się tak samo

[ab.]

Madziu te kropelki na suche też można pokropić.
W tym roku brała je Szaja, ale kilka lat temu mój młodszy syn, bo miał tiki nerwowe i musieliśmy wyciszyć organizm, ale nie otumanić.
Pomogły i wtedy i teraz.
Pomyśl nad tym, nic na siłę, to Ty musisz zdecydować.

Smutno mi tylko, bo z tonu Twoich ostatnich wypowiedzi widać, że jesteś tą sytuacją już zmęczona i rozdrażniona.
Żal mi, że mimo tak wielkiego Twojego zaangażowania w te dwa niebieskie stwory ciągle nie ma u was sielanki.
Należy Ci się co najmniej kilka lat spokoju z chorobami kocimi, bo normę nerwów o nie już chyba wyrobiłaś.
Powinnaś poczuć jak to jest mieć koty i się nimi po prostu cieszyć, a nie ciągle zamartwiać.

Dlatego nie odbieraj naszych postów jak natarczywych pouczeń.
Myślę, że wypowiem się tu za większość z nas.
My to wszystko piszemy, bo chciałybyśmy, aby u was wszystko się wyciszyło i żebyś odzyskała wiarę w to, że będzie dobrze.
Pomimo, że znamy się tylko wirtualnie, to bardzo Cię (a właściwie was) polubiłyśmy i martwimy się.

[vanesia1]

Podpisuję się obiema łapkami

[NatjaSNB]

Agusia - Broń Boże, nie odbieram Waszych postów jako ataki ani jako pouczenia! Absolutnie!
Ogromnie się cieszę, że zaglądacie tu i wciąż staracie się mi pomóc! Naprawdę dziękuję Wam z całego serca.
Przepraszam, jeśli moje posty czasem są "zimne" (ale nigdy "zimne" na Was - "zimne" na sytuację!) - faktycznie, jestem strasznie zmęczona tym wszystkim już. Zła na to, że tak jak piszesz, rzadko mam okazję przekonać się, jak to jest po prostu mieć koty i się tym cieszyć. Wiem, że koty to nie tylko przyjemności itp itd... ale co by zaszkodziło mieć chociaż miesiąc spokoju?
Bardzo cenię Wasze rady i nawet jeśli nie z każdych korzystam - to sama świadomość, że ktoś też się martwi, a nie mówi mi "aaa machnij na to wszystko ręką to od razu wyzdrowieją" dużo dla mnie znaczy!
Jesteście kochane babki

ps: nie wiedziałam, że ten Bach jest dla ludzi... chyba sama sobie kupię

[vanesia1]

Jest, jest też się kiedyś muszę skusić

[NatjaSNB]

on jest w aptekach czy u jakichś szamanów?

[Sihaja]

Hej
Moja wetka mi zawsze powtarza, że koty to bardzo wrażliwe stworzenia na każdą zmianę - nie tylko otoczenia, ale i naszego samopoczucia. Mówi, żebym pomyślała, czy czasem sama nie wywołuję u nich chorobowych reakcji przez moje spięcie, zdenerwowanie, ciągłe obawy i stałe ich sprawdzanie i pilnowanie (kotów znaczy). Wiem, że to trudne, bo sama mam chorowitka w domu, ale trzeba czasem spróbować się rozluźnić, przestać tak ściskać się, na chwilkę odpuścić, uspokoić się. I potem podejść spokojnie na nowo do problemu. To trudne, bardzo trudne.... Jakie odżywianie polecił weterynarz przy obecnym leczeniu?
Trzymajcie się

[vanesia1]

U szamanów, a właściwie u jednej Pani bardzo fajna, zawsze doradzi co i jak

[ab.]

W aptekach też są, ale nie we wszystkich.
W Niemczech są w aptekach i to już specjalnie przygotowane dla zwierząt.

[NatjaSNB]

Hej
Moja wetka mi zawsze powtarza, że koty to bardzo wrażliwe stworzenia na każdą zmianę - nie tylko otoczenia, ale i naszego samopoczucia. Mówi, żebym pomyślała, czy czasem sama nie wywołuję u nich chorobowych reakcji przez moje spięcie, zdenerwowanie, ciągłe obawy i stałe ich sprawdzanie i pilnowanie (kotów znaczy). Wiem, że to trudne, bo sama mam chorowitka w domu, ale trzeba czasem spróbować się rozluźnić, przestać tak ściskać się, na chwilkę odpuścić, uspokoić się. I potem podejść spokojnie na nowo do problemu. To trudne, bardzo trudne....

No właśnie już raz moja wetka nieśmiało zasugerowała, że to może my (w sensie JA) jesteśmy źródłem problemów Tzn nie powiedziała dokładnie tak, ale ja tak dokładnie to zrozumiałam. Staram się, bardzo się staram nie denerwować i nie przejmować, teraz jak je to wychodzę nawet z pokoju, żeby on nie odczuł, tak strasznie cieszy mnie widok jedzącego kota...
Coż, ten Bach to chyba naprawdę dla mnie bardziej.
Albo łyknę Feliwaya z butelki

Jakie odżywianie polecił weterynarz przy obecnym leczeniu?

No właśnie dziś byłam u niej po kolejną tubkę probiotyku i zaleca podawanie tego co zwykle (czyli głównie suche)... nie chcemy teraz nic zmieniać, właśnie żeby zobaczyć czy jeśli nastąpi poprawa to dzięki lekom czy może zmianie karmy.


A ja już nie mogłam dłużej kuśtykać, stopa boli strasznie przy chodzeniu i byłam dziś u lekarza. Mam zrobić prześwietlenie, dostałam jakiś lek no i L4

[Milena_MK]

Albo łyknę Feliwaya z butelki

[ab.]

Albo łyknę Feliwaya z butelki

Opisz potem swój odlot

[Milena_MK]

Musiało być grubo, skoro jeszcze nie opisała