Cosia Czitka Balbi i dachowce. Walka z pchłami...

Baranki

Baranek

Jeszcze trochę karmienia i faktycznie bedzie baranek wagowo....

MaryLux pisze:
Moli25 pisze:Gdyby tak bliżej.... Tak trochę bliżej mieszkać podrzucala bym mięso dla (nie) Twoich kotów, chyba że pomroze i przywiozę cały karton?

Codziennie mam jakieś 0.5kg mięsa odpadu, wiesz jakieś filety, te tłuste skórki itd. To po obróbce mięsa zostaje.

Pomyślimy

Moli25, dziękuję!Umknęło mi w natłoku futer, tak, pomyślimy na spokojnie. Buziaki! :1luvu:

Cudny Brat

czitka, to co napisałaś z tym szlabanem, to nie jest śmieszne, nie masz tam pod ręka jakiegoś doktora, który może przypisałby Ci coś na koncentrację, podniesienie nastroju, takie tam...
przytulam

I które to szlabany?

Dzięki, nie martwcie się, taki szlaban to każdemu może się zdarzyć, no chyba może... :oops:

A szlabany te koło mnie, za Młynem, kto był u mnie to kojarzy. Ale to bez znaczenia chyba...
Tak, jestem rozkojarzona i zdekoncentrowana. I zmęczona. Przejdzie mi. Nic, nic...
Kocham moje koty. I nie moje też kocham. Ale jest ciężko. Pięć, a w porywach Brat. Mam oczy naokoło głowy. Wchodzą, wychodzą, znikają, jedzą, nie jedzą, kuwety, mięsa, krojenie, karmienie, sprzątanie, w tym chorująca Balbisia, czy jest kupa, jaka kupa, czy nie zapomniałam dać thiafeline i tak w kółko, robota od rana do horyzontu. One niczemu nie winne, nie ja jedna mam kilka kotów, ale...
Ale nic. Mordy moje najcudowniejsze.
Tylko mnie takie podsumowania po kilkunastu latach nachodzą :roll:

Że jeżeli ktoś jest sam odpowiedzialnie może mieć dwa koty. Góra dwa. Wtedy teoretycznie ogarnie. Emocjonalnie, finansowo, czasowo i przede wszystkim zdrowotnie, o kocim zdrowiu oczywiście myślę.
Nic, nic, ani zdania więcej.
Szlaban

Rozumiem twój stan ducha, ja też ciągle się zamartwiam o moje 5 kotków pod pracą. Domowe 3 zaopiekowane nadmiernie a tamte wiadomo, jak jestem w pracy to tak a weekendy niekoniecznie. Do pracy dojeżdżam 25 km więc jedynie jak muszę kontynuować lek to jadę, no i w święta zawsze. Lepiej że masz twoje i nie twoje blisko domu, łatwiej ogarnąć. Co do nastroju to u mnie na uczelni pracuje profesor, który jak to mówi od lat jest na Prozacu - wiecznie uśmiechnięty, itp. Może to szansa na sukces? :strach:

Czitka, ja ciępodziwiam że dajesz radę bo u mnie różnie bywa z dwiema kotkami :oops:

Wczoraj przez kilka godzin robiłam podchody pod skrócenie pazurków Małej Czarnej. Zanim się udało kilka razy zwiała za lodówkę, w tym za jednym razem wyrywając się z moich objęć drapnęła mnie szponami po barku. A ona ma taaaakie ostre szpile!!! Auuu! (wróć - MIAŁA ostre szpile :twisted:

)

Trzymam :ok:

za zdrówko Balbinki. Jak uda się zwalczyć bakteryjne paskudztwo, to na pewno będzie trochę lżej.

O tak, Prozacu tonę łyknę i będzie dobrze! :strach:

Nie, nie, nie ma co (kogo co) podziwiać, tu na forum to ja mam taką listę osób do podziwiania, pewnie nie tylko ja.
Tak tylko się trochę poskarżyłam, może odrobinę ku przestrodze tym, którzy zbyt optymistycznie stają się opiekunami dwóch, czterech, sześciu itd. Chyba, że dodatkowe ręce do pomocy są, praca niewymagająca, a kasy i czasu dostatek. I zawsze oponuję twierdzeniom, że dwa a trzy to żadna różnica w kosztach. To nieprawda. Koszty to nie tylko kasa, która rośnie wprost proporcjonalnie do ilości kotów, to emocje i czas dodatkowo. Już nie wspominając co się dzieje w wypadku choroby (odpukać!).
Ja nie mam kotów koło domu, ja mam trzy w domu z możliwością wychodzenia. I dwa nie moje z możliwością wchodzenia :strach:

Te moje, Czitusia (16 lat), Balbisia(13), Cosia(11) nigdy nie zostały w ogrodzie nie tylko w nocy, ale nigdy też, gdy wychodzę do pracy i nie tylko. Wieczorem albo same się schodzą, albo pozgarniam podstępem

.
Balbisia włazi do kartonowego pudełka od lat i zabieram jak paczkę z ogrodu, a na Cosię chodzi się z koszyczkiem, jak na grzyby

Wskakuje głupolek i wracamy. Czitka wraca grzecznie sama.
Gorzej, jak muszę do pracy. Stawiają opór :evil:

Kilka dni temu wydłubywałam Cosię z beczki włażąc po drabince na drzewo, a czasowo już byłam na styk.
I takie tam opowieści, ale po co?
Wydajemy śniadanie, niedzielne :1luvu: