Mam trochę mało czasu, więc zdecydowałam się na "łatwy" Kącik - ostatni z mojej strony w temacie tanga. Po prostu - przegląd tang, które Placido nagrał w 1981 r. w Buenos Aires, jeszcze na płytę winylową. Tak wyglądała okładka:


Atrakcyjna, prawda? Szczególnie, że dotyczy gwiazdy opery, a nie piosenkarza

Na płycie zarejestrowano 10 tang, przedstawię je tej samej, "płytowej" kolejności.
1. Caminito (Ścieżka) - tango, którego słowa napisał Gabino Coria Peñaloza w roku 1903, a muzykę skomponował dwa lata później Juan de Dios Filiberto. Pierwsze wykonanie tanga odbyło się w 1926 roku na koncercie w Buenos Aires, z tego roku pochodzi też pierwsze nagranie Gardela. Do tanga Caminito nawiązuje nazwa uliczki Caminito w Buenos Aires. Filiberto, mieszkaniec Buenos Aires imał się z początku różnych zajęć, jednym z nich była praca mechanika w stoczni w kompanii Mihanovich, mieszczącej się w miejscu Vuelta de la Rocha z którym styka się uliczka Caminito. Po drodze do pracy spotykał często stojącą w oknie dziewczynę, która machała do robotników. Chcąc opisać to wspomnienie, a jednocześnie szukając słów do swojej muzyki, natrafił na słowa Caminito.
2. Nostalgias – napisane w 1936 roku tango argentyńskie. Autorami są Juan Carlos Cobián (muzyka) i Enrique Cadícamo (słowa)
3. Volver (wracać, powrót)- tango z 1934 r., do którego słowa napisał Alfredo Le Pera, a Carlos Gardel skomponował muzykę i był pierwszym wykonawcą. Mieli je w swoim repertuarze Luis Miguel, Julio Iglesias, Libertad Lamarque, Los Panchos.
4. Vida mia (moje życie) - kompozycja (z lat dwudziestych XX wieku) Osvalda Fresedo, argentyńskiego twórcy piosenek i szefa orkiestry. Jego kariera trwała wyjątkowo długo, nagrywał tanga od 1920 do 1980 r.
5. Mi Buenos Aires Querido (moje kochane Buenos Aires) - tango z 1934 r., którego kompozytorem i pierwszym wykonawcą był Carlos Gardel, a słowa napisał Alfredo Le Pera. Wykorzystano je w dwóch filmach pod tym samym tytułem - z 1936 i z 1961 r. W filmiku na początku krótka rozmowa z Domingiem, potem rejestracja nagrania płytowego.
6. El Dia Que Me Quieras (dzień, w którym mnie pokochasz) - tango argentyńskie z muzyką Carlosa Gardela i słowami Alfredo Le Pera. Uznana za jedną z najpopularniejszych XX-wiecznych piosenek i jedną z najlepszych piosenek latynoamerykańskich wszechczasów (2014). Oprócz Dominga zarejestrowali ją także José Carreras, Juan Diego Florez i Alfredo Kraus.Tu na fortepianie akompaniuje Daniel Barenboim podczas koncertu Star Crossed Lovers 1999.
To tango Placido śpiewa czasami w duecie - nie mogę się powstrzymać przed przypomnieniem Wam uroczej scenki z Carol Burnett Show (od 7 do 10 min.):
https://my.mail.ru/video/embed/9220220475752317021
7. Uno - tango z 1943 r., muzyka - Mariano Mores (argentyński dyrygent, pianista i kompozytor, autor wielu tang), słowa - Enrique Santos Discépolo (też Argentyńczyk; kompozytor i dramaturg). Uno to jedno z klasycznych tang argentyńskich.
8. Maria - tango skomponowane w 1945 r. przez Aníbala Troilo do słów Cátulo Castillo, pierwszym wykonawcą utworu był Alberto Marino.
9. Alma de Bohemio (cygańska dusza) - to tango z 1914 r. skomponował Roberto Firpo, a autorem tekstu jest Juan A. Caruso. Firpo był jednym z pierwszych muzyków, który przyczynił się do ewolucji tanga, nadając pierwotnym kształtom formę orkiestrową. Alma de Bohemio skomponował do sztuki pod tym samym tytułem, w której wystąpił jako pianista, na prośbę swego przyjaciela, aktora i pisarza, Florencio Parravicini'ego. Utwór bardzo się podobał i został potem opublikowany jako "tango koncertowe". Domingo śpiewa je podczas koncertu w Avery Fisher Hall, 1987.
10. Questa abajo (droga w górę) - kolejne tango Carlosa Gardel'a do tekstu Alfredo Le Pera, zostało napisane w 1934 r. do filmu pod tym samym tytułem (bohater wspomina w nim przeszłość i kobietę, którą kochał). Tango od razu odniosło wielki sukces. Słuchamy ponownie sesji nagraniowej z 1981 r. w Buenos Aires. Domingo śpiewał wtedy Otella w argentyńskiej stolicy. Gdy kończył się spektakl w teatrze i wszystko, co towarzyszy później każdemu przedstawieniu Dominga - wszystkie autografy, uściski, pocałunki, zdjęcia, życzenia, kwiaty - ludzie zadowoleni szli do domu, a Placido pędził do studia, aby nagrywać tanga i - przy okazji - udzielać wywiadu telewizji, przygotowującej o nim program w ramach serii pt. "300 milionów".