bawi ich chyba straszenie ludziczasem słyszałam, jak chodziłam po Stołowych, że jakiś szurnięty grasuje z siekierą i zabija młode panny (wtedy jeszcze byłam młodą panną)
Na pewno w mieście jest tego więcej -wiec człowiek się przyzwyczaja w jakimś sensie (co pewnie nie jest mądre
)jak mieszkałam w Warszawie na Pradze dużo rzeczy widziałam i słyszałam - chodziłam nocami ze znajomymi po Pradze -bo czasem nocny nie jechał, albo się z dworca wracało, albo z Teatru -czasem potrafili kolesie jacyś podejść z dziwnym tekstem, duże psy się włóczyły i faceci z siekierami tez czasem -szczególnie na Targówku -tam były takie slumsy, albo przy Bazarze Różyckiego -tam trzeba było szybko mówić że się tez mieszka na Pradze i tak zaciągać troszku i lepiej nie mieć torebki przy sobie.
Więc na odludziu zdecydowanie czuję się bezpieczniej.
To normalni ludzie byli a nie tak zwane "urban legend" M. in. moja mam miała bardzo nieprzyjemne zdarzenie. I ja miałam w zamierzchłej przeszłości - może dlatego jestem ostrożna, uraz pozostał. Miałam kilometry od autobusu do domu po odludziu czasami. No, nieufna jestem i już. Koleżanka z pracy niejedna. To nie żadne sensacyjne ciotki, wierz mi.
Chociaż Ferdek to był pies zaczepno - obronny (najpierw zaczepiał a potem go trzeba było bronić 
