Kardamon i przyjaciele, Tymczasy...

[Broszka]

Też jestem z kciukami

A te guzy w uszach były badane? wiadomo co to?
Chudnięcie przy dużym apetycie jest mocno niepokojące...

[zuzzik]

[hanelka]

Też jestem z kciukami

A te guzy w uszach były badane? wiadomo co to?
Chudnięcie przy dużym apetycie jest mocno niepokojące...

Nie da się zbadać. Nie wiadomo co. Może tylko polipy, a może całkiem inne świństwo. Są tak umiejscowione, że nic nie można z nimi zrobić...

Spytaj wetki, czy mozesz podac Lusi hydroksyzyne. Uspokaja, i dziala przeciwswiadowo, znajoma podawala fretce, ktora okaleczala sie na tle nerwowym. Tez wlasnie wylizywal sobie brzuszek i siusiaka do krwi. U nich pomoglo.

Hydroksyzynę wetka kazała podawać Chajce przy alergii pokarmowej, potem zmieniła to na amitryptylinę. Lusi nie kazała podawać

[alab108]

Ale Hydroksyzyna jest na uspokojenie, a przy alergii pokarmowej jakie ma zadanie?

[tajdzi]

Przy alergii pokarmowej, przy pojawiających się zmianach na skórze (które są mocno swędzące) leki przeciwhistaminowe są stosowane ze względu na silne działanie uspokajające i przeciwświądowe.

[alab108]

Mój wet zapisał Gajce Depo medrol

[zuzzik]

pozdrowionka Kochani

[Beata]

kciuki

[hanelka]

ewagrz - dziękuję

Wczoraj miałam być u weta z Gremlinami i Helenką, ale Helenka wyskoczyła z kolejki na rzecz Barbarki.
Jako że w łapach jestem namolna, ciągle miętolę, głaszczę i macam... To się domacałam... guzków przy sutkach u Barbarki...
Poleciałam galopem do weta, mimo że Barbarka i tak miała termin na 29 listopada, w nadziei, że mi odbija.
Niestety, nie odbija mi
Basiek przez dwa tygodnie będzie teraz na encortolonie, szóstego grudnia jedziemy do wetki zastanawiać się co dalej... Czy na tej kocinie wisi jakieś przeklęcie?...

Gremliny były planowo. Po otwarciu transportera, wetka stwierdziła uderzające podobieństwo Gremlinów do kotów. Postawiła kolejno na wadze: Ludwiczek - 1500 g, Franuś 1700...
Tyłki zaszczepione.
Za dziesięć dni mogą opuścić klatkę

Helenka przepisała się do weta na dzisiaj, wykopując z kolejki wujka Mańka, który pójdzie 29 listopada w miejsce Barbarki (jeszcze ogarniam )
Poza tym dziś zabierają się jeszcze Piotrusie. Planowo.

[alab108]

O rany, Aniu podziwiam, że jeszcze ogarniasz

[tajdzi]

ja też jestem pełna podziwu. Ja już dawno nie ogarniam

Kciuki za kociaste, niech wszystko co złe minie sobie i niech będzie już tylko dobrze.

[hanelka]

A my byliśmy dziś u pani wetki z Piotrusiem. Pani wetka bardzo nas chwaliła i uśmiechała się do nas. I mówiła, że prawie nie może uwierzyć, że to te same kotki, co kilka dni temu. I przyszły inne panie wetki. I się nami zachwycały. I nasza pani powiedziała, że kawał dobrej roboty. Ale nam nie dała. Tego kawała. Pewnie zapomniała. Ale nas ukłuła w pupy i powiedziała że jesteśmy już zaszczepieni. I pozwoliła nam biegać. I się bawić. I wszędzie wchodzić też. I fajnie było.
A potem pojechaliśmy do domu. Z mamą. Ona jest takim trochę dziwnym kotkiem. Chodzi na dwóch łapkach. Ale na czterech też potrafi. Wpycha się wtedy w takie różne miejsca. Ale się nie mieści i pupa jej wystaje. I mruczy wtedy o urywaniu tyłków przebrzydłym strażakom. Bo my mamy dużo wujków i cioć i niektórzy nie potrafią korzystać z kuwetki. I chyba się bardzo tego wstydzą, bo siusiają w różnych takich dziwnych miejscach. My potrafimy. Chociaż jesteśmy mali.

I mamy jeszcze takiego dużego wujka Sosera. On jest bardzo fajny, ale też nie umie korzystać z kuwetki. I robi takie wielkie kałuże. Ale mama się na niego nie gniewa, tylko go przytula i głaszcze. A kiedyś wujek Soser usiadł koło swojej kałuży z taką bardzo smutną i nieszczęśliwą miną, że mama aż się rozpłakała i mówiła do niego „mój ty biedny, kochany gamoniu”. A wujek się przytulał do mamy czółkiem. A czasem mama robi temu wujkowi dziurki w uchu taką igłą i wujek wtedy płacze. A potem mu przykłada taką rzecz i patrzy na nią, a jak ta rzecz zapiszczy, to się bardzo martwi. I łapie się za głowę. I pyta się wujka czy już całkiem zwariował. Ale wujek nie jest całkiem zwariowany. Tylko czasami.

Wszystkie ciocie i wujkowie nas lubią. I niektórzy się z nami bawią. Tylko wujek Bodzio się złości, jak mu przebiegamy po głowie, ale my to robimy niechcący. Jak nam się spieszy. I jeszcze wujek Kardamon bardzo na nas syczy. I warczy. I brzydko do nas mówi. Ale jak kiedyś zasnął na stole, to się po cichutku do niego przytuliliśmy i objął nas łapkami, i nas utulił. I dobrze nam się spało. Ale potem wujek się obudził i zrobił taką upiorną minę i wybałuszył oczy, że mało się nie posikaliśmy ze śmiechu. I syczał na nas okropnie. I zrzucił nas z siebie. I uciekł ze stołu, krzycząc coś po drodze. Mama mówiła, żebyśmy nie słuchali, bo wujek bardzo brzydko się wyraża. To pobiegliśmy szybko za wujkiem, żeby lepiej usłyszeć.

Najfajniej to się bawi ciocia Antosia. Ona bardzo szybko biega, chociaż ma tylko trzy nóżki. I fajnie bawi się z nią w berka. I w inne zabawy też. I do cioci można się przytulać. A jak się stanie na głowie, to można ogonkiem klepać po głowie ciocię Chajeczkę. Ona nas wtedy obłapia i skubie po brzuszkach. I nas to łaskocze. I wujek Wojtuś też się fajnie bawi. A wujek Kastor, to nas przytula i czasem nas kołysze do snu. I bawi się z nami też. Tylko nam zaraz myje głowy.

A mama czasem zamyka nas w klatce, żebyśmy mogli sobie więcej jeść. Bardzo to lubimy. Sami wbiegamy do tej klateczki, jak tylko mama bierze jedzonko.

Paulinka

[tajdzi]

tak, to Paulinka
Hanelko, uratowałaś kilka(naście) wspaniałych istnień
Dziękuję!

[ASK@]

Anusiu, ty wiesz

[zuzzik]

brak mi słów; pięknie