Stara Szafa i Mała Sowa II - Loki i Caillou pod palmą

Jozefino

no, za młoda jestem :mrgreen:

nie za młoda, tylko leń
cudowne czarne czasy PRL-u dobrze pamiętam i blok czekoladowy robiłam na kuchence gazowej i farbowałam poskręcana nitką flanelę na spódnicę i tetrę też (ach te bajecznie farbowane spódnice z pieluch młodszego rodzeństwa

) i inne wynalazki, w tym kolczyki z oporników - jeden mam do dziś - koleżanka wyrabiała - przepięknej urody, czarne krzyżyki ze srebrnym orłem w koronie, balerinki ze zrzutów, bransoletki z wygiętych starych platerowanych widelców :roll:

ale jakoś mi sie nie chciało się "wyszykować".
No, stara koszula Taty z francuskich wojaży, za duzy sweter też taty, jakieś wory bezkształtne i płaskie buciki ze sklepu dla dzieci - tak jakoś mi się kojarzą lata '81 - '85
Duzo łażenia po górach, zero łażenia po mieście

jozefina1970 pisze:Jezus Maria, w pierwszej chwili myślałam, że ta kurteczka to za dupę

spadłam pod biurko
:ryk:

sunshine pisze:Jozefino

No przepraszam, sama się wystraszyłam

jak przeczytałam :oops:

ale to dobre było :ryk:

no co ja na to poradzę :lol:

Wiem, ze dobre. Ale zaskoczył mnie tok myśli Jozefiny

sunshine, to były ciężkie czasy, za coś trzeba było kupowac te luksusowe kreacje :wink:

AYO, to nie do ciebie, kochaneńka

Józefina dobrze kombinowała, dlatego tak się przeraziła, że to AYO napisała :ryk:

Aaaaaaaaaaaa
Ja w tym czasie dopiero szkołę zaczynałam. Ja pamiętam jak płakałam, że pani w sklepie nie chciała mi sprzedać cukierków czekoladowych bo nie miałam jakichś kartek :roll:

jesoooo, jakie młodziaki :mrgreen:

Ja to nie znam tego świata o którym piszecie :roll:

Samolotem nigdy nie leciałam :oops:

a boję się na samą myśl, bo mi mój umysł wygenerował że może mniej jest wypadków lotniczych, ale stosunkowo też mniej jest lotów, wiec tych wypadków wcale tak mało nie jest, a jak już jakiś jest to się leci z bradzo wysoka i raczej nie przeżywa. Samochodem jest jeszcze jakaś szansa mimo wszystko :twisted:

A ja mam 175 cm

W tym rzecz właśnie, że jak któraś miała taką kurteczkę to mówiła, że za dupę ze słodkim uśmiechem - czyli skojarzenie Dżozefiny było prawidłowe :mrgreen:

A były to najcześciej jakies przerabiane stare fiutra po babciach albo ciotkach, uszyte na nowo i zadawało sie szyku :twisted:

Potem przerzuciłam się na underground - łatwiej było wiać i schować to i owo

Dzień dobry.
Ale wam fajnie, "kurduple". Ja mam 176 cm, a kocham obcasy i koturny, zwłaszcza koturny...Ale wtedy znaczną część społeczeństwa przerastam o głowę. A zawsze chciałam być filigranowa

o przypomniało mi się - miałam kurteczkę za dupę przecież

Futerko przerobione (króliki, czy cuś - teraz mi włos staje dęba na samą myśl, wtedy też mnie ciarki przechodziły, ale Mamuś kazali, to się chodziło) - zimno w tyłek, bo krótkie, a rękawy były dorabiane z bardzo grubej wełny - podwójnym ryżem.
Podszewkę miało satynową, ciemnozieloną i nawet wewnętrzną kieszonkę wszytą
Co to się człowiekowi nie przypomni, jak tak w głowie podłubie

Conchita-witaj w klubie :piwa:

Ja pamiętam swoją ukochaną spódniczkę z pieluch, farbowaną przez mamę w wielkim garze na czerwono, uwielbiałam ją

Stara Szafa i Mała Sowa II - Loki i Caillou pod palmą

Kto przegląda forum