Zielonookie Kotołaki i "ludzkie kocię" cz. 7:) i Kotyk :)

Szybko sie przywitam i zmykam do moich futrzaczków

Zyjecie jakos w te upaly?

Dziś w nocy we snie odwiedził mnie Wypłoś :1luvu:

.
Przysniło mi się, szłam do łazienki, albo gdzieś tam byłam w okolicach korytarzowych. I minął mnie rudzielec, ale duuuuży był, miał dużą głowę i w ogóle chyba urósł, taki wyższy mi się wydał. Wyglądał naprawdę fantastycznie, w kwiecie wieku. Potruchtał, tak po swojemu do łazienki i uwalił się na koszu na brudne ubrania. Właściwie to uwalił się na tych brudnych ciuchach, bo my nie mamy pokrywki (po tym, jak kiedyś Kirunia na nią wlazła o jeden raz za dużo :twisted:

). Kucnęłam obok i zaczęłam głaskać. Pięknie chrypiąco mruczał, jak to on i miauknął po swojemu "miiaaaaaahhhh" tak cichutko - no tak jak on :1luvu:

. Cały czas miałam pełną świadomośc tego, że on nie żyje i nie powinno go tu być. Płakałam :cry:

. Do łazienki przyszedł TŻ, a ja we łzach pytam : "Czy ty to widzisz?" On na to, że tak (też :arrow:

). Odetchnęłam z ulgą. "Nie zwariowałam, nie zwariowałam, nie mam halucynacji, on naprawdę tu jest" :1luvu:

. Wszystko było bardzo realistyczne, prawie, jak sen na jawie.
I zadzwonił budzik. 5:45.

Tęczowy Most zdecydowanie istnieje. Kotki tam się mają świetnie. Tylko czasem, kiedy zatęsknią wpadną na chwilę we śnie dać się wygłaskać :1luvu:

.

Mnie też na początku Rychu odwiedzał ...
Teraz nie, bo pewnie już gdzieś czeka na mnie na świecie, tylko jak go znaleźć???

Cześć kochane Kotołaczki!

aż mi łzy stanęły w oczach

cześć, Kotołaczki. Dziś podobno apogeum upału ma być

lepiej nie wstawajcie z podłogi. Wszyscy!

Głaski dla Wypłosia z Tamtej Strony... prawie rykłam :oops:

BarbAnn pisze:aż mi łzy stanęły w oczach

mnie też

Wzruszyłam się. Tak tęsknię za zapachem i mruczeniem Tosieńki...

MarciaMuuu pisze:Dziś w nocy we snie odwiedził mnie Wypłoś .
Przysniło mi się, szłam do łazienki, albo gdzieś tam byłam w okolicach korytarzowych. I minął mnie rudzielec, ale duuuuży był, miał dużą głowę i w ogóle chyba urósł, taki wyższy mi się wydał. Wyglądał naprawdę fantastycznie, w kwiecie wieku. Potruchtał, tak po swojemu do łazienki i uwalił się na koszu na brudne ubrania. Właściwie to uwalił się na tych brudnych ciuchach, bo my nie mamy pokrywki (po tym, jak kiedyś Kirunia na nią wlazła o jeden raz za dużo ). Kucnęłam obok i zaczęłam głaskać. Pięknie chrypiąco mruczał, jak to on i miauknął po swojemu "miiaaaaaahhhh" tak cichutko - no tak jak on . Cały czas miałam pełną świadomośc tego, że on nie żyje i nie powinno go tu być. Płakałam . Do łazienki przyszedł TŻ, a ja we łzach pytam : "Czy ty to widzisz?" On na to, że tak (też ). Odetchnęłam z ulgą. "Nie zwariowałam, nie zwariowałam, nie mam halucynacji, on naprawdę tu jest" . Wszystko było bardzo realistyczne, prawie, jak sen na jawie.
I zadzwonił budzik. 5:45.

Tęczowy Most zdecydowanie istnieje. Kotki tam się mają świetnie. Tylko czasem, kiedy zatęsknią wpadną na chwilę we śnie dać się wygłaskać .