Przylepka i s-ka - i Magiczne Koty

Witam
W cały moim życiu towarzyszą mi zwierzeta.
Również koty nerkowe. Dwa razy walka o zycie kota została przegrana - odeszli Kacperek [*] (ona) i Nepomucen [*]. Walczylismy o koty do końca, a kiedy stan był beznadziejny i niewyobrażalne cierpienie - pozostało już tylko pomóc przejść na drugą stronę tęczy. Tylko to mogliśmy zrobić.
Dwa razy wygraliśmy. I warto było walczyć o każdy dzień - ale też i koty miały niesamowitą wolę życia.
A więc ( moim zdaniem ) ratować kota za wszelką cenę i uważnie obserwować, aby nie było cierpienia ponad wszelką miarę. Łatwo nie będzie.
Przytulam bardzo mocno i trzymam kciuki za Minutkę.

Gdyby nie to, że Minnie ma opiekę niemal 24h/doba, nie wiem, czy odważyłabym się ją zostawić na 8 godzin pracy samą. Za duzy strach, że w tym czasie, bez kroplówek i nikogo obok, mogłoby dojść do niefajnego, rzutu mocznika na mózg, bo na to żaden kot nie zasłużył.
I dobrze, ze wychodzę z domu, zajmuję się nie tylko Minnie - błogosławiony dystans i oddech - bardzo polecam wszystkim przemęczonym

Dzięki, Irysku, za Twoje obserwacje. Minnie to pierwszy przypadek nerkowca, z jakim mam do czynienia w domu. Nie pierwszy kot w tragicznym stanie, którym się opiekuję. Łatwiej jest, gdy nie jest się związanym emocjonalnie, dla opiekuna łatwiej.

Dziękuję, że jesteście.

Dotychczasowe leczenie „na fundację”: 67 + 156 = 223zł.

Sprzedanych cegiełek na allegro: 60zł

Wpłaty bezpośrednie: 50zł

dziękuję…

Ale… Jesteśmy na minusie. Jeśli w skarpecie Minnie nie będzie finansów, nie będę mogła o nią walczyć. Z ogólnej puli fundacji nie wezmę nawet złotówki. Ratowanie mojego kota nie może być kosztem tych bid, którym staram się pomóc.

Mam nadzieję, że się uda. Trzymajcie kciuki.

Jakie są szanse na cud - jakie na agonię w cierpieniu
to Ty byłaś ważna, najważniejsza,
i TŻtowa miłość do Ciebie
przepraszam, Malutka
pękło mi serce

Bardzo współczuję, Sis :cry:

Bardzo mi przykro

[*]

Bardzo mi przykro :cry:

Śpij spokojnie malutka

Tak mi przykro, Asiu.

Minnie [']

Dostała laserek i swój kocyk. Żaden kot tak nie szalał za laserkiem jak ona.
Dołączyła do Irci, Fila, Kiciula, Inki i Szeli. TŻ tłamsi w sobie, jest mu zajebiście ciężko. To była jego decyzja. Może pod naciskiem chwili, bo on zawsze widział jasne, nadzieję, nadzieją była wizyta u dr Neski. Mówi, że cos obiecał Minusi, i że ją zawiódł, zabił. Mówię, że jej pomógł, że mogła umrzeć w każdej chwili w takich cierpieniach, na jakie nikt nie zasłużył, w imię żadnej miłości. W nocy, w dzień, w drodze daleko, z rąk obcego przypadkowego weta albo samej Neski w najlepszym układzie.
Biorę prochy, żeby coś tam robić, działać. albo śpię. i wyję. Teraz już mogę powiedzieć, przez ten tydzien byłam nie tylko z Minnie ale i z gasnącą Ircią. Przeżywałam tamten jeden koszmarny dzien sprzed trzech lat, każdego dnia przez ostatni tydzień. Dla Minusi, dla TŻta. Walczyłam o nią, czytałam, pytałam, konsultowałam, marudziłam wetom i niewetom. Czas odmierzany kroplówkami, karmieniem, zastrzykami, wizytami w lecznicy, rozmowami. Od przedwczoraj wieczór nie było jaśniejszych chwil. Dr Neska poprosiła by dać małej jeszcze jeden antybiotyk. I napisała, czy ona dożyje do wizyty?

Nie będę tutaj się wywnętrzniać, nie o to chodzi.
Trzeba żyć.

Minusiu, wybacz...

Przylepka i s-ka - i Magiczne Koty

Kto przegląda forum