Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty

[puszatek]

to fakt........

[lidka02]

Iwoo1 my tego jakiego tego .Mamy dzieci więc jak tego

Można zmienić przecież orientację seksualną

Tak po 40 wszystko można i po 40 człowiek ma trochę z.............

Osła, trochę z lwa

My to mamy z lwa .Toć to taki duży kotek

[iwoo1]

Iwoo1 my tego jakiego tego .Mamy dzieci więc jak tego

Można zmienić przecież orientację seksualną

Tak po 40 wszystko można i po 40 człowiek ma trochę z.............

Osła, trochę z lwa

My to mamy z lwa .Toć to taki duży kotek

O właśnie tak, chociaż osiołek jest uparty, to może też z niego coś mamy ale tylko w dobrym tego słowa znaczeniu

[lidka02]

Ja mam coś z osła na pewno mój mi mówi to ostatni a ja taaaaaaaaaaaaak i jak osioł jestem przy swoim...i zabieram .. .

[iwoo1]

Ja mam coś z osła na pewno mój mi mówi to ostatni a ja taaaaaaaaaaaaak i jak osioł jestem przy swoim...i zabieram .. .

Bo my już tak mamy

[iwoo1]

Wczoraj byłam z Bonią u weta do kontroli. Gardziołko już w porządku ale okazało się, że ząbki w tragicznym stanie. Dziąsła czerwone, kamień na zębach.
Będziemy usuwać kamień, ale może okazać się, że trzeba będzie usunąć trochę ząbków. I z czego? Kotka od maleńkiego w domu, zasadniczo je samo suche, powinna mieć dobre zęby, ma dopiero 7 lat.

[lidka02]

Wczoraj byłam z Bonią u weta do kontroli. Gardziołko już w porządku ale okazało się, że ząbki w tragicznym stanie. Dziąsła czerwone, kamień na zębach.
Będziemy usuwać kamień, ale może okazać się, że trzeba będzie usunąć trochę ząbków. I z czego? Kotka od maleńkiego w domu, zasadniczo je samo suche, powinna mieć dobre zęby, ma dopiero 7 lat.

Te karmy niby dobre ale jednak chyba nie bardzo ..

[iwoo1]

Wczoraj byłam z Bonią u weta do kontroli. Gardziołko już w porządku ale okazało się, że ząbki w tragicznym stanie. Dziąsła czerwone, kamień na zębach.
Będziemy usuwać kamień, ale może okazać się, że trzeba będzie usunąć trochę ząbków. I z czego? Kotka od maleńkiego w domu, zasadniczo je samo suche, powinna mieć dobre zęby, ma dopiero 7 lat.

Te karmy niby dobre ale jednak chyba nie bardzo ..

Kupiłam kiedyś pastę do zębów i specjalną szczoteczkę, ale umyć kotu zęby to mistrzostwo świata.

[wiiwii]

A niektóre lubią, o:
http://www.dentowizja.pl/film-Milusi%C5 ... C4%85.html

[Kaprys2004]

Czytam i włos mi się również zjeżył.. Chwała Bogu, że Miszka już jest z powrotem szczęśliwym kotkiem

Pamiętam dwa odebrane od ludzi koty, na szczęście sami chcieli zwracać..
Jedna z dziewczyn, odebrana po 9 miesiącach!, ciut dłużej dochodziła do siebie po durnym domu (z dzieckiem), który również oszukiwał, ale teraz jest w domu wymarzonym, jest uwielbianą i "rozszczęśliwioną" jedynaczką.
Druga od razu dziękowała za wybawienie, po jednym dniu w obcym domu (ludzie dorośli, ale syn niepełnosprawny umysłowo), swojej opiekunce i mnie - nieznanej osobie - liżąc i miziając się podczas jazdy samochodem do domu.. Wiecie zresztą jak wygląda kocia radość, nie ma nic bardziej cudownego na świecie..

No cóż, może zostane teraz zlinczowana, ale...niestety nie oddałabym kota do domu, gdzie jest małe dziecko.
Chyba, że miałabym pewność, że rodzice sa ludźmi bardzo odpowiedzialnymi.
Dziecko to tylko dziecko, samo z siebie pewnych rzeczy nie rozumie, a zanim się nauczy, też mija troche czasu.
A dzieci mają baaaardzo duża wyobraźnię .

Nie zostaniesz pewnie
Zgadzam się, ale nie do końca
Ale że uważać wyjątkowo bardzo w tej sytuacji trzeba, to niewątpliwie
Ja sama podjęłam decyzję o adopcji zwierzaka, kiedy zauważyłam niespodziewane symptomy okrucieństwa u mojego zawsze łagodnego 6-latka. Może była to decyzja ryzykowna, ale wiedziałam, że nie wolno mi nie zrobić nic. Od 21 lat mamy koty. Ze względu na pracę nie jestem w stanie przygarnąć psa, a szkoda, bo życie byłoby bogatsze (takie jak moje całe dzieciństwo). Teraz ten właśnie syn jest moim największym przyjacielem w opiece nad naszym kociarstwem, kiedy byłam w robocie, to właśnie on karmił co 2 h i masował trzytygodniowe gnojki bez mamy, jest najcudowniejszym, najcieplejszym i najbardziej odpowiedzialnym facetem pod słońcem. A ja najszczęśliwszą mamą

[iwoo1]

A niektóre lubią, o:
http://www.dentowizja.pl/film-Milusi%C5 ... C4%85.html

Ale się uśmiałam

[iwoo1]

Czytam i włos mi się również zjeżył.. Chwała Bogu, że Miszka już jest z powrotem szczęśliwym kotkiem

Pamiętam dwa odebrane od ludzi koty, na szczęście sami chcieli zwracać..
Jedna z dziewczyn, odebrana po 9 miesiącach!, ciut dłużej dochodziła do siebie po durnym domu (z dzieckiem), który również oszukiwał, ale teraz jest w domu wymarzonym, jest uwielbianą i "rozszczęśliwioną" jedynaczką.
Druga od razu dziękowała za wybawienie, po jednym dniu w obcym domu (ludzie dorośli, ale syn niepełnosprawny umysłowo), swojej opiekunce i mnie - nieznanej osobie - liżąc i miziając się podczas jazdy samochodem do domu.. Wiecie zresztą jak wygląda kocia radość, nie ma nic bardziej cudownego na świecie..

No cóż, może zostane teraz zlinczowana, ale...niestety nie oddałabym kota do domu, gdzie jest małe dziecko.
Chyba, że miałabym pewność, że rodzice sa ludźmi bardzo odpowiedzialnymi.
Dziecko to tylko dziecko, samo z siebie pewnych rzeczy nie rozumie, a zanim się nauczy, też mija troche czasu.
A dzieci mają baaaardzo duża wyobraźnię .

Nie zostaniesz pewnie
Zgadzam się, ale nie do końca
Ale że uważać wyjątkowo bardzo w tej sytuacji trzeba, to niewątpliwie
Ja sama podjęłam decyzję o adopcji zwierzaka, kiedy zauważyłam niespodziewane symptomy okrucieństwa u mojego zawsze łagodnego 6-latka. Może była to decyzja ryzykowna, ale wiedziałam, że nie wolno mi nie zrobić nic. Od 21 lat mamy koty. Ze względu na pracę nie jestem w stanie przygarnąć psa, a szkoda, bo życie byłoby bogatsze (takie jak moje całe dzieciństwo). Teraz ten właśnie syn jest moim największym przyjacielem w opiece nad naszym kociarstwem, kiedy byłam w robocie, to właśnie on karmił co 2 h i masował trzytygodniowe gnojki bez mamy, jest najcudowniejszym, najcieplejszym i najbardziej odpowiedzialnym facetem pod słońcem. A ja najszczęśliwszą mamą

Tak , tylko u Ciebie sytuacja była zupełnie inna. Zrobiłaś to świadomie i myślę, że synek był pod Twoją kontrolą. Nie wzięłaś kota po to, aby na nim wyładowywał swoje emocje, targając kota z okrucieństwem. Była to z pewnością kontrolowana psychoterapia, która przyniosła rewelacyjne efekty. Z pewnością ryzykowna, ale sądzę, że gdyby synek np. znęcał się nad kotem, Twoja reakcja byłaby natychmiastowa i odpowiednia.
U mnie sprawa wyglądała inaczej. Dwuletnie rozwrzeszczane dziecko i cała rodzinka litująca się nie nad kotem, ale nad dzieckiem, któremu zabrano zabawkę.

[iwoo1]

Dzisiaj koleżanka przyjechała ze wsi z trzema kociętami.
Tragedia, kotki z mamą śpią w szopie, gdzie wiatr dmucha i zimno z każdej dziury. Gospodarze twierdzą, że koty mają się dobrze, dostają mleko, ssają matkę i zjadają resztki ziemniaków z obiadu. Wszystkie są chore, kk a jeden ma bardzo duży brzuszek i ciągle płacze. Jeszcze kilka dni i nie byłoby kotków
Taki jest szacunek na wsiach dla zwierząt, których nie da się sprzedać na mięso.

[MIKUŚ]

Polecam, fajny konkurs na miau

viewtopic.php?f=20&t=146793

[iwoo1]

Właśnie przyniosłam z mojej piwnicy kota.
Piwnica cała zapaprana rzadkimi kupkami, w budzie gdzie dałam do środka pod koce poduszkę elektryczną siedzi skulone kocisko
Zabrałam do domu i teraz siedzi w klatce w mojej łazience, nie protestuje, wtulony w posłanko. Kiedy brałam go do ręki, był bardzo spokojny, gdy go pogłaskałam wyczułam każdy kręg kręgosłupa i każde żeberko. Straszna bidula. Jutro rano do weta.