Nasza kocia... maluszki, jeden niewidomy, prośba o wsparcie.

Bardzo dziękuję cioteczki :1luvu:

My żyjemy nadal, bo tak trzeba, choć najchętniej też bym odeszła.................
To wszystko jest dla mnie zbyt bolesne, tak kocha się te koty, że gdy odchodzą chciałoby się pójść za nimi.
Kot dla mnie to nie rzecz, to przyjaciel, a także moja miłość, miłość warta każdej sumy pieniędzy dla ratowania życia.
Niestety okrutny los z nas drwi, bo niestety życia nie kupimy za pieniądze, a przecież ich sobie do grobu nie zabierzemy.
Dla mnie nie ważne jest wystój wnętrz mojego mieszkania, dla mnie jest ważne życie tych najbiedniejszych z biednych.

Wituś pochowany razem z pozostałymi moimi skarbami które odeszły wcześniej.

Ostatnie dni Witusia :cry:

ze swoją kocią rodzinką

Żegnaj mój pieszczoszku najukochańszy :cry:

Z Misią też razem pochowane :cry:

michalinadzordz pisze:Strasznie mi przykro... tak bym chciała przeczytać na tym wątku w końcu jakąś dobrą informację. Aniu trzymaj się

Michalinko, optymistyczne to to, że żyje pozostałe stado.
Odeszły najbardziej chore koty, koty które od lat chorowały na nerki a Wiciu dodatkowo białaczka.
Żyje też 15-Lusia z astmą, ze zmianami w kręgosłupie, żyje, wyniki biochemiczne idealne jak na taki wiek, ale jest ze mną od początku praktycznie a Misia żywiła się tym co zjadła na śmietniku przez parę lat, a Wiciu tym co dostał w schronisku przez ponad 6 lat.

Dbam o swoje koty, ale pewnych rzeczy nie ''przeskoczę'' choć naprawdę bym chciała, przepraszam, ale nie mogę przejść obok tego wszystkiego tak ot sobie i lecieć dalej, mój ból jest tylko moim bólem, nie wiem, może i ktoś inny też zapłacze nad Ich losem.

Aniu już pisałam, że Cię podziwia za upór i wytrwałość.

A twoje koty wiedzą, że mają w Tobie Przyjaciela przez ogromne P

Widać po nim, że cierpiał :cry:

Już szczęśliwie bryka

Miraclle pisze:Widać po nim, że cierpiał
Już szczęśliwie bryka

Wiem Basiu, dlatego musiałam zrobić to co zrobiłam. :cry:

Na otarcie łez Tolcia zwinięta w kłębuszek

i na drapaczkach

z braciszkiem

Boluś i niewidoma Bisia :1luvu:

Anna61 pisze:
michalinadzordz pisze:Strasznie mi przykro... tak bym chciała przeczytać na tym wątku w końcu jakąś dobrą informację. Aniu trzymaj się

Michalinko, optymistyczne to to, że żyje pozostałe stado.
Odeszły najbardziej chore koty, koty które od lat chorowały na nerki a Wiciu dodatkowo białaczka.
Żyje też 15-Lusia z astmą, ze zmianami w kręgosłupie, żyje, wyniki biochemiczne idealne jak na taki wiek, ale jest ze mną od początku praktycznie a Misia żywiła się tym co zjadła na śmietniku przez parę lat, a Wiciu tym co dostał w schronisku przez ponad 6 lat.

Cieszę się Aniu, że mimo tych wszystkich złych zdarzeń potrafisz też patrzeć na dobre rzeczy i zachować choćby odrobinę optymizmu i bardzo zazdroszczę tej umiejętności.

Przesyłam buziaki i głaski dla tych łaciatych precelków ze zdjęć, są przepiękne

michalinadzordz pisze:Cieszę się Aniu, że mimo tych wszystkich złych zdarzeń potrafisz też patrzeć na dobre rzeczy i zachować choćby odrobinę optymizmu i bardzo zazdroszczę tej umiejętności.

Michalinko, gdybym nie miała jeszcze 12 kotów to pewnie bym się załamała, ale tym które są, trzeba dać jeść, zadbać o nie, posprzątać kuwety itd.
One potrzebują mojej opieki a ja ich nigdy nie zawiodę.

Nie wiem jak Ty ale ja mam czasami wrażenie, że tylko konieczność opieki nad moimi zwierzakami trzyma mnie na tym popapranym świecie

Modjeska pisze:Nie wiem jak Ty ale ja mam czasami wrażenie, że tylko konieczność opieki nad moimi zwierzakami trzyma mnie na tym popapranym świecie

Dokładnie to ujęłaś.

Ja wczoraj musiałam wziąć się za malowanie,(przypomnę, że się przeprowadzam) pomalowałam na jeden raz pokoik, wyczyściłam całą kuchnię i reszty już nie dałam rady malować, a potem nie mogłam spać w nocy z powodu astmy oraz bólu brzucha, a od rana praktycznie płakać mi się chce bo mnie ''wszystko'' boli a trzeba będzie dalej malować czy przenosić wszystko.
Moja córka z przyszłym zięciem mi dużo pomagają, a to przewożą rzeczy autem, a to wczoraj mi obczyścili ściany i objechali unigruntem ale za dużo czasu też nie mają, bo pracują a mój mąż niestety przy takich rzeczach nie może pomagać bo ledwo co nogi wlecze.

Także jak dwie chore osoby to jest ciężko, ale wiem, że trzeba wstać, bo moje ślepka czekają na mnie, i nie ma, że coś boli, bo trzeba dać jeść, posprzątać kuwety, a w razie choroby iść do lecznicy co dzisiaj muszę zrobić, choć nie wiem jak udźwignę kontenerek.
Kasia znowu sika krwią, a 2 lata temu miała usuwane kamyszki. Nic mi nie da, że będę pisać że mam dosyć itd, bo kot cierpi i on nic nie winien sytuacji jaką mam, trzeba pomóc teraz, nie jak przyjdą lepsze czasy w które już nie wierzę.

Anna61 pisze:trzeba pomóc teraz, nie jak przyjdą lepsze czasy w które już nie wierzę.

Aniu przy tylu kotach nie przychodzą lepsze czasy - jednego naprawisz, to drugi się "zepsuje", widzę co się dzieje u Pani Jadwigi i to bardzo podobnie wygląda, tylko Ty chodzisz do lecznicy, walczysz o każdego, Pani Jadwiga już na to nie ma ani siły ani pieniędzy... Są takie dni, w których paradoksalnie motywacją do wstania z łóżka jest posprzątanie kuweta

Ale przecież każde kociątko jest tak wdzięczne za to co robisz. W ich oczach jesteś herosem i wybawicielem. W naszych dzielną kobietą, która walczy z przeciwnościami losu i jest silna, bo nie poddaje się nawet kiedy przegra bitwę. Poradzisz sobie jak zawsze, bo jesteś silna, tylko choroba ogranicza...

Bardzo mi przykro... :cry:

Witusiu... [*] :cry:

Anna61 pisze:(...)Choć najchętniej też bym odeszła

Wiem, jak to boli, ale pozostałe kotki cały czas Cię potrzebują... Musisz być dla nich silna :cry:

A Wituś na pewno spogląda na Ciebie z kociego nieba i czeka ze swoimi towarzyszami...
Trzymaj się

Dzięki Cioteczki :1luvu:

Kasia dostała antybiotyk na 3 dni i tak jeszcze 2 razy co 3 dni.
W czwartek też będzie miała zrobione usg czy nie ma tam znowu kamienia.
Zapłaciłam tylko 38 złotych bo część leków mam w domu na szczęście, i karmę też urinary choć ta się już kończy, ale został renal to też może ją zjeść bo bardzo ją lubi. :wink:

Poszukam gdzieś promocji bo muszę kupić karmę i urinodol bo parę tabletek mam, ale muszę być przygotowana na zaś.
Mam też spróbować złapać jej mocz do badania choć to może okazać się nadzwyczaj trudne, ale sposób mam wypróbowany z łyżką do sosów :ok:

(na wątku Michalinki wyczytałam i Jasieńkowi[']tak go łapałam z powodzeniem).
Mam też kupić na stres dla niewidomej Bisi i innych bojatek reagujących zapaleniem pęcherza na wszelkie zmiany w domu Zylkene 75mg http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=& ... GQ&cad=rja ale to niestety nie na moją kieszeń i chyba trzeba poszukać czegoś innego.

Ja do tego wszystkiego skręciłam sobie prawą nogę-stopę i już śmiać mi się chce z tego wszystkiego bo płacz nic nie pomoże. :lol: