Broszka & Company cz.3

[Beasia]

A na co jest dobry olejek dziurawcowy?

[Broszka]

A na co jest dobry olejek dziurawcowy?

Zajrzyj np tu: http://www.cyberbaba.pl/leczenie-ziolam ... ia?start=6
Jesienią zrobiłam pierwszy olejek i stosowałam na trudnogojące się rany i rzeczywiście wspaniale działa
Tu na forum olejek jest bardzo popularny - wrzuć w wyszukiwarkę hasło to zobaczysz
Fajnie w skrócie napisała kiedyś Iweta

O "dziurawcowym" oleju na forum było już chyba wszystko powiedziane ale dla przypomnienia podam kilka własciwosci tego cudownego leku
Taki olej nie tylko działa na oparzenia słoneczne, dermatozy, liszaje i przewlekłe egzemy jest tez doskonały w leczeniu m. in. trudno gojących się: ran, ropni, odparzeń i oparzeń. ale także „odpędza” depresję, która podczas mglistej, deszczowej pogody i w porze ubogiej w słońce występuje znacznie częściej niż w słoneczne dni. Sprawia to takie wrażenie jakby dziurawiec był nośnikiem i pośrednikiem światła słonecznego. W stanach depresyjnych warto zatem nacierać skórę olejem dziurawcowym, albo po prostu, dla poprawy nastroju, dodać kilka kropli oleju do normalnego balsamu po kąpieli. Za pomocą gorących okładów z oleju dziurawca można leczyć stwardnienie mięśni, rwę kulszową i lumbago, zapalenie nerwów i zesztywnienie szyi, odczuwane podczas rannego wstawania. W tym celu ogrzewa się kilka łyżek stołowych oleju dziurawcowego w małym garnuszku (nie gotować!), nasącza płaski kawałek waty i przykłada na bolące miejsce (sprawdzić wcześniej czy nie za gorące!). Watę przykrywa się małym ręcznikiem i owija chore miejsce ogrzaną chustą a na kark i barki naciąga ściśle przylegający podkoszulek, świetny na zmiany trądzikowe (moja córka twierdzi, ze nie ma nic lepszego )

[Beasia]

Bardzo dziękuję za informację
W takim razie byłabym zainteresowana nabyciem olejku

[felin]

U nas chwilowo tylko 29 stopni

Ja może też wypróbuję ten olejek. Tylko, że w tym lub przyszlym tygodniu wyjeżdżamy z chlopakami na letnisko. Znaczy, poczta tam jest, jakby co.

[Broszka]

Ale olejek musi dojrzeć na słoneczku - maceruje się ok 3 tyg
Kwiaty dopiero zaczynają kwitnąć i też będę je zbierać przez kilka dni - pierwszy olejek będzie gotowy dopiero za miesiąc

felin a kiedy wracacie z wakacji? będziesz miała tam dostęp do neta czy znikasz na ten czas?
To się chłopaki wybiegają na łonie natury i dotlenią świeżym powietrzem

Ja Wam bardzo współczuję takich upałów w mieście w oparach asfaltu i betonu a szczególnie temperatur w blokach z płyty... Pamiętam jeszcze jak to było mieszkać mieście - masakra
Teraz u mnie w pokoju jest 21 stopni mimo że na dworze 30 - kamienny mur szerokości półtora metra jednak robi fajną izolację Zresztą i na zewnątrz mimo upału tutaj jakoś daje się oddychać - w przeciwieństwie do poruszania się po ulicach miasta

[olafen]

Ja jestem chętna na olejek z dziurawca

[felin]

Aktualnie już 31
Będzie "lepiej", bo u mnie wszystkie okna na zachód, a nad nami czarny dach

Wracamy pewnie we wrześniu - zależy od pogody generalnie. I nie wykluczam, że od zdrowia mojej mamy, bo coś jej w zeszlym tygodniu dziwnego na usg serca wyszlo (ma rozrusznik od kilku lat, ale czegoś takiego żaden z kardiologów jeszcze w życiu nie widzial , więc chwilowo zalatwiamy konsultacje na miejscu i w Zabrzu).

Net będę mieć, bo to kocury jadą na wakacje, a ja tradycyjnie 2w1 Tylko na forum zamierzam zdecydowanie rzadziej zaglądać. Raz, że obslugując czterech chlopa i pracując nie ma się zbyt dużo czasu, a dwa, mając wybór, wolę sluchać jak trawa rośnie niż gapić się w ekran
Poza tym, mamy tam ogród i drzewka owocowe, więc kompociki i inne bajery produkuję. A i na grzybki lubię skoczyć, jeśli jest kiedy; a potem się inhaluję jak schną
Kocury zachwycone będą, choć i tam tylko na smyczy spacerki, ale za to dwa razy dziennie. No i myszki jakieś na lące upolować można, a samego korytarza 7 metrów, więc jest się gdzie rozpędzić przy okazji wieczornej glupawki

[Broszka]

Mieszkałam w mieście w bloku gdzie wszystkie okna wychodziły na zachód - w upalny słoneczny dzień całe mieszkanie zamieniało się w piekarnik
Teraz jest dużo lepiej
Fajnie że masz taką możliwość letniskowania się z futrami aż do września

A co wyszło na usg serca mamy?
Mojej mamie kilka lat temu znaleźli dziurę między komorami serca i stwierdzili że z taką wadą nie może żyć i muszą operować - zaznaczę że wada okazała się wrodzona
Mama nie godzi się na operację... Mówi że skoro 70 lat przeżyła z tą dziurą to dożyje z nią swoich dni - nie chce umrzeć na stole operacyjnym
Ale z upływem lat dziura coraz bardziej osłabia serce a krew coraz bardziej się cofa tam gdzie nie powinna...

[olafen]

Jeden z moich uczniów miał taką operację.
O ile dobrze pamiętam, to ja myślałam, że to bardzo poważna operacja, a okazało się, ze nawet nie i szybko wrócił do szkoły. I nie jestem pewna, czy dobrze pamiętam, ale miła chyba robioną operację laparoskopowo.

[Broszka]

Pomogło mu?
Ale to pewnie młody człowiek - mama by się może zdecydowała ze 20 lat temu... teraz się boi że nie przeżyje narkozy. Tym bardziej że ona nigdy nie miała żadnej operacj i ani zabiegu, jedynie dwa porody (siłami natury i bez komlikacji)...

[olafen]

Z tego co pamiętam, to tak.
To było kilka lat temu, ale fakt, ze po operacji mógł ćwiczyć na wuefie. Chyba wydolność oddechowa mu się poprawiła.

[felin]

32 stopnie

To się nazywa przetrwaly otwór Botalla i faktycznie diagnozuje się to zwykle u malych dzieci. Zoperowany odpowiednio szybko nie pozostawia praktycznie żadnych następstw. U Twojej mamy tego nie zdiagnozowano, bo najprawdopodobniej byl niewielki i nie powodowal specjalnych sensacji. No i poziom ówczesnej diagnostyki też byl inny. Kardiochirurgii zaś w zasadzie nie bylo, więc gdyby nawet, to i tak pewnie nic by z tym nie zrobiono.

U mojej mamy natomiast najwyraźniej na końcówce elektrody rozrusznika urosla kolonia jakichś bakcyli (kilka lat temu mlody kardiolog twierdzil, że coś na ksztalt widzi, ale szef już nie widzial, więc w opisie usg się nie znalazlo), które od czasu do czasu powodowaly dość nieswoiste objawy, których nikt nie potrafil do niczego dopasować (a ponieważ mama jest lekarzem, to finalnie stosowala się do hasla "lekarzu lecz się sam" i przechodzilo) i najwyraźniej tam zdechly i zwapnialy. W efekcie teraz w sercu siedzi elektroda obrośnięta "koralowcami" o grubości 8mm i dlugości 2,5 cm, na której mogą się osadzać plytki, inne krwinki oraz ew. bakcyle oraz usztywniać serce i zmniejszać jego pojemność wyrzutową (o wyżej wspomnianych sensacjach nie mówiąc); mogą się też urwać i spowodować np. zator tętnicy plucnej (czego raczej nikt nie przeżywa). W każdym razie, musimy to dobrze skonsultować, bo hgw czy nie skończy się operacją na otwartym sercu. Problem w tym, że mama ma 75 lat i pewnie wszyscy będą mieć miękko w gaciach na taki prospekt. Ale żyć i funkcjonować z taką bombą zegarową raczej się nie da, a mama wciąż pracuje i chce pracować. (Poniekąd, bogu dzięki, bo inaczej trudno by bylo z nią wytrzymać )

[olafen]

Ja jestem po 6 operacjach i każda następna mi nie straszna dlatego bym się zdecydowała na tą , jeśli ta poprawiłaby mi się jakość życia.

Jeśli mama jest lekarzem. to na pewno zrobią wszystko aby zabieg się udał.

[Broszka]

felin, brzmi bardzo poważnie
W życiu bym nie pomyślała że coś takiego jest możliwe
Ale skoro jest lekarzem to chyba łatwiej jej będzie konsultować się z lekarzami i rozważyć wszystkie za i przeciw ew. operacji...
Trzymam kciuki

Bo moja mam miesiąc temu znów przeszła badania i znów ją namawiali na operację i odmówila...

[felin]

Ja jestem po 6 operacjach i każda następna mi nie straszna dlatego bym się zdecydowała na tą , jeśli ta poprawiłaby mi się jakość życia.

Jeśli mama jest lekarzem. to na pewno zrobią wszystko aby zabieg się udał.

Moja mama jest po pierdylionie operacji różnych, miękkich i twardych i ona sama nie będzie mieć żadnych wątpliwości.
Co do tego drugiego, to lekarze zawsze się starają, żeby zabieg się udal tylko, że medycyna to nie matematyka i nie da się wszystkiego przewidzieć.
Szacunek do kolegów po fachu zaś, to niestety już historia. W zeszlym roku mama (którą na sygnale przywiozlo na sor pogotowie prosto z pracy) spędzila potem 6 godzin na smętnym krzeselku w korytarzu czekając na wynik badania i opis, który można bylo zrobić w godzinę maks. Żaden dyżurujący mlodszy kolega po fachu nie spytal czy wypilaby choćby szklankę wody. Malo brakowalo, a zrobilibyśmy tam z bratem dym podniebny - w szczególności, że sama w tym szpitalu nie tak dawno temu pracowala.