Zoe i spółka, wszystkie maluchy już w DS

Dużo zdrówka Beatko :ok:

no to za zdrowie i za postępy dużo :ok:

Zaglądamy i pozdrawiamy :lol:

Dzień dobry Beatko

Miłego dnia i wspaniałego weekendu życzę :ok:

Co tam Beatko???

Petka pisze:Zaglądamy i pozdrawiamy

Witam cichego podczytywacza :wink:

kaja555 pisze:no to za zdrowie i za postępy dużo

bulba pisze:Dużo zdrówka Beatko

Kciuki wreszcie zadziałały. Po kolejnej wizycie u lekarza, zmianie antybiotyku nastąpiła poprawa, jutro wybieram się do pracy. :ok:

kalair pisze:Co tam Beatko???

Co tam to nie wiem :mrgreen:

A u maluchów żadnych postępów. Zostały ponownie zamkniete w klatce, ale zaraz na następny dzień zwiały podczas sprzątania. Nie było sensu ich stresować kolejnym łapaniem i zamykaniem w klatce. Gucio czasami da się pogłaskać, ale Maja za żadne skarby świata. Mozna im podać jakiś smakołyk i wezmą z ręki, ale jakakolwiek próba głaskania kończy się ucieczką. Tak więc zażywają wolności i można nawet powiedzieć, że przestrzeń im do głowy uderzyła, bo są bardziej dzikawe niż u mnie.

Jest wciąż nadzieja, że Gucio stanie się proludzki, ale Maja to ciężki przypadek. I dlatego szanse na to, że będzie mogła zostać tu na stałe stopniały do zera.

Muszę znaleźć jej doświadczony dom, który lubi wyzwania. I jak sie do tego zabrać?

szkoda że uciekły z klatki

druga sprawa, że jak zjadają z ręki, to trzeba to ćwiczyć codziennie, a zaczną się dawać głaskać, potrzeba czasu i codziennego poświęcenia im np. pół godzinki

dla mnie onie nie są dzikie, ale to może tylko punkt widzenia, dla kogoś, kto nie ma doświadczenia z kotami, może to być trudny przypadek

Oj, jednak moze sie uda z Maija. Buziaczki i kciuki Beatko!

Beatko kochana witaj! :1luvu:

Oby oba kotecki jednak zostały w tym samym domeczku-może Majeczka jednak przemyśli sprawę i się obłaskawi? :ok:

Dzień dobry Beatko :1luvu:

Witajcie!
Po dłuższej nieobecności (moje choróbsko

) odwiedziłam maluchy. Reagują na mnie lepiej niż na domowników

Gucio dał się pomiziać, Majka bawiła się piórkiem i podczas karmienia z ręki dała się pogłaskać po policzku. W trakcie odwiedzin był telefon w sprawie adopcji Majki (uczciwie powiedziałam o jej "problemach" i pan się już nie odezwał), mina młodszej pani na wieść o innym domu dla Maji bezcenna. :wink:

Ona wciąż powtarza, że Majka jest taka piękna i po cichu bardzo chciałaby ją zatrzymać. Niestety małżonek jest twardo na nie i gdyby ktokolwiek chętny się nawinął oddałby ją w minutę. Majkę, nie żonę... chociaż kto wie :mrgreen: