Wąt (cz. II) Emma odeszła, ale znów E M M M!

szylkretka :roll:

nie wiem co mogłoby pomóc
bo widzę że jej się to raczej nasila, niż słabnie, w miarę wtapiania w stado
a Kalm Aid wcale nie działa i nie kazdy kot chce to przełknąć (to karmelowy syrop z dodatkiem tryptofanu)
Nie wiem czy RC Calm (też ma tryptofan w składzie) mogłoby wyciszyć Majkę, skoro to taki charakter zaborczy
Pewnie czasowe izolowanie tez niewiele by pomogło?
A może?
Tylko jak to logistycznie rozegrać, żeby znowu Majka nie spędzała życia w zamknięciu

kciuki trzymam za jakies pomysły

A może jakiś leciuteńki psychotrop wyciszający, też się sprawdzają podobno ...
Ale to już dobry wet musi pomóc w wyborze i dawkowaniu ...

Spróbujemy z behawiorystką.Może coś wymyśli.
W akcie desperacji myślałam o izolowaniu, ale przecież Maja nie spędzi reszty życia w zamknięciu.
Ech.
Poczytałam sobie trochę tu (fajne) http://kociki-abigail.blogspot.com/p/ko ... a-nie.html

Mania to mieszanka przytulanki i komika. Z odrobiną worka fasoli

Melisa to czysty nerwusek, a w stosunku do obcych ludzi panikarz pełną gębą.
Maja to dr Jekyll i mr Hyde plus schizol. Myślę, że z domieszką wiecznego wędrowca (jej człowiekiem był Młody Duży, który się niestety wyprowadził). Gdyby była wychodząca, to byłaby bardziej wędrowcem.
Emma to Emma. Trochę lokator, trochę sfinks, trochę worek fasoli.

No i konflikty gotowe.

To jednak jest kłopot z Majką.
Ja też bałam się jak moje kotki dwie zaakceptują Kiciunię parkingową. Kiciunia jest bardzo pogodna, Pusia lubi pogonić a Sisi wyjątkowo dumna, początkowo przechodziła obok Kiciuni z podniesioną głową i ogonkiem do góry. Teraz codziennie się witają nosek w nosek. A Pusia też się uspokoiła i już nie straszy Kiciuni. Udały mi się wszystkie trzy bo są bardzo zgodne. Oczywiście początki takie nie były. :201461

Nie było mnie trochę na forum, nie mogłam też wejść i zginął mi nowy banerek z Kiciunią. Rety co się stało?

A czy takie zachowania Mai nie nasiliły się wraz z wyprowadzką Młodego Dużego? Może tak próbuje uporać się z tęsknotą za "jej człowiekiem"?

też tak sobie pomyślałam
że może jej ostoja zniknęła, więc odreagowuje na innych

tak czy tak, trudna sytuacja dla wszystkich

a Młody Duży nie tęskni za swoim kotem?

Wiesz, ja się nad tym zastanawiam. Chyba trochę jej się nasiliło, tzn zawsze była terytorialna i zaborcza, ale teraz jest bardziej. Chodzi pewnie m.in. o spanie - ona najczęściej z nim spała. Teraz śpi z nami, ale wtedy dla odmiany Melka się boi spać ze swoim Dużym, czyli z TŻ-tem i też jest dym. Pewnie ma to wpływ.

Młody Duży tęskni i wielokrotnie mówił, że chciałby ją zabrać, ale jego dziewczyna nie chce mieć kota

Twierdzi, że je lubi, ale żeby mieszkać z nimi, to niekoniecznie. A Majka dostaje amoku, jak on przychodzi - zachowuje się jak pies, merda ogonem, ociera się o jego twarz, biega dookoła i cała aż podskakuje ze szczęścia.

Najbardziej na rozładowanie negatywnych emocji pomaga ich ukochana zabawa w polowanie na chrupki, jak jestem, to stosuję (rzucam im w różnych kierunkach, Maja i Mela wtedy nie wchodzą sobie w drogę - każda już wie, gdzie ma biec i ustawiają się na swoich pozycjach). Gorzej, jak nie ma nas w domu, żeby interweniować i po powrocie zastaję wkurzone koty i powyrywaną sierść :roll:

szkoda strasznie
szkoda Majki, pewnie Młody Duży jest mężczyzną jej życia
a tu się okazuje, że nie tylko jej

i jeszcze inne dziewczyny cierpią na tym

eh
miłość i te inne skomplikowane hitorie

Conchita pisze:Poczytałam sobie trochę tu (fajne) http://kociki-abigail.blogspot.com/p/ko ... a-nie.html

Mania to mieszanka przytulanki i komika. Z odrobiną worka fasoli
Melisa to czysty nerwusek, a w stosunku do obcych ludzi panikarz pełną gębą.
Maja to dr Jekyll i mr Hyde plus schizol. Myślę, że z domieszką wiecznego wędrowca (jej człowiekiem był Młody Duży, który się niestety wyprowadził). Gdyby była wychodząca, to byłaby bardziej wędrowcem.
Emma to Emma. Trochę lokator, trochę sfinks, trochę worek fasoli.

No i konflikty gotowe.

Wykałaczka to treserka - machnie ogonkiem, a ja staję na baczność

Kleks to chyba Dr Jekyll i Mr Hyde

resztę jeszcze musżę zaklasyfikować

u mnie też wczoraj był wrzask i awantura, może jakaś kometa się zbliża... ?

jasia0245 pisze:Nie było mnie trochę na forum, nie mogłam też wejść i zginął mi nowy banerek z Kiciunią. Rety co się stało?

Już wszystko OK.

Miałam w pracy męczący tydzień i nie miałam czasu napisać o wizycie behawiorystki.
No więc była u nas przemiła Pani, która spędziła z nami i z kotami dużo czasu

W sumie stanęło na tym, żeby Maję odizolować co najmniej na dwa tygodnie i od nowa zaprzyjaźniać ze stadem. Więc od razu powiem wam - miałam to zrobić, ale nie mam po prostu serca. Zostawiamy to jako ostateczną ostateczność.
Natomiast wdrażamy kilka innych rad. Np. ograniczamy Majce miejsca, w których może się schować i polować na inne koty. To jest bardzo skuteczne, np. zlikwidowanie "namiotów" z koca, którym przykryta jest kanapa od razu zmniejszyło liczbę napadów na babcię Emmę. Usiłujemy tez jak najwięcej się z nią bawić, chociaż trzeba uważać - ona uwielbia się bawić, ale w pewnym momencie zaczyna się robić zbyt pobudzona, piszczy, nie można jej uspokoić, może wtedy porządnie pacnąć - również człowieka.
Stanowczo nie pozwalamy jej napadać na inne koty. Rzucam w nią małą, lekką poduszką - wiem, że to nie brzmi fajnie, ale jej przechodzi.
Kupimy jeszcze więcej drapaków, koszyków itd.
No i jakoś próbujemy krok po kroku poukładać ich relacje.

Problem z Mają polega na tym, że ona jest po pierwsze nadpobudliwa, a po drugie - bardzo, bardzo dominująca i terytorialna. Pobudzenie polega na tym, że ona nigdy nie leży całkiem spokojnie. Wszystkie znacie widok zrelaksowanego w pełni kota, po prostu kwintesencja relaksu. Więc Majka tak nie miewa prawie nigdy. Niby leży wyciągnięta swobodnie lub przytulona do człowieka, ale jej ogon cały czas chodzi i łypie spod oka. Wciąż jest gotowa, żeby gdzieś skoczyć i komuś dołożyć znienacka.

Drugi problem, który bardzo doskwiera zwłaszcza Melce (poza atakami z przyczajki) to zajmowanie przez Majkę miejsc, należących do innych kotów. Mela zawsze była strachulcem i musiała mieć azyl. Natomiast Maja, jak tylko zobaczy, że jakiś kot przywiązał się do drapaka, koszyka, poduszki, poddupnika - zaczyna zajmować to miejsce. Przez kilka dni, aż dotychczasowy posiadacz się podda.
Jakiś czas temu zrezygnowana Melka, pozbawiona wszystkich dotychczasowych miejsc, postanowiła zamieszkać w kuchennym koszyku na warzywa. Usunęliśmy stamtąd warzywa i pozwoliliśmy jej zająć koszyk na stałe. Oczywiście kilka dni temu patrzę, a Majka się tam już pakuje i rozgląda zwycięsko

Ale udało nam się jej to wyperswadować i na razie Mela pozostaje wyłączną mieszkanką koszyka na pomidory.

Kolejny problem jest taki, że Majkę trzeba powstrzymywać od jej dominatorskich zapędów, ale spokojnie, a przede wszystkim po cichu, podniesiony głos nie wchodzi w grę. Bo w momencie gdy Mela słyszy, że ktoś krzyknie na Majkę, uznaje, że jej wróg jest teraz słabszy i sama się na nią rzuca :twisted:

Poza tym jeszcze weźmiemy wszystkie koty na porządny przegląd do weta.

o, jaka super relacja!

dobre te sposoby
i rzut lekką poduszką wcale nie brzmi strasznie;
ja drapię paznokciami w coś, co daje się drapać i to odwraca uwagę i daje czas, żeby podejść i jeszcze bardziej rozproszyć koty

ale moi są bardzo wrażliwi na skrobanie paznokciami, a na przykład koty babajagi w ogóle nie reagowały na ten dźwięk
jak się zna swoje koty, to można wyczaić, co je rozprasza

Wcale się nie dziwię, że nie macie serca izolować Mai, chociaż pierwsze co przychodzi do głowy, to takie właśnie rozwiązanie

A czy jeszcze jakaś sesja foto będzie w najbliższym czasie?

Cieszę się, że są postępy.
Trzymam, żeby było jeszcze lepiej :ok:

Terapia pomaga?

Wąt (cz. II) Emma odeszła, ale znów E M M M!

Kto przegląda forum