Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

jest strasznie drogie...i faktycznie wyjdzie na tym wszystko...

też czuję się zupełnie bezradna :cry:

Ja najbardziej martwię się o to, aby Ogrynia przetrwała zimę jeśli chodzi o jedzenie. Bo przecież teraz nikt jej nie podsunie oddzielnego talerzyka tylko dla niej i nie dopilnuje aby żaden inny kot do niego nie podszedł. Bo gdyby podszedł, to ona odejdzie i nie zje.

Nie sądzę abyśmy ją znalazły w zimie. Pamiętam tutaj, na Narbutta. W zimie widywałam ją gdy czekała na jedzenie, to było zawsze o 6:40 i o 23:00, nie wiem nawet czy ona jeszcze te godziny pamięta.
Również wtedy, gdy wjeżdżałam lub wyjeżdżałam z garażu. Pozostały czas spędzała schowana w nieogrzewanej piwnicy w domu, który był pusty i opuszczony przez lokatorów, tak jak to widać na filmie na stronie Faunaplanet TV.
Nie widywałam jej chodzącej ani po ogrodzie ani po ulicy. Podobnie innych kotów.
Za to wiosną, gdy wychodziło słońce, plażowała się razem z Justynką i Babunią na dachu wiaty śmietnikowej, albo na daszku pobliskiego wjazdu do podziemnych garaży, oczywiście dopóki nie wycięto drzew po których koteczki mogły się tam dostać.
No i jeszcze cały czas myślę o tym chorym oku, o którym mówiła pani z Dantyszka. O ile to była Ogrynia oczywiście.

Iwonka, cały czas jestem z Tobą, mimo że ostatnio nie miałam głowy, żeby coś wpisać.

Ja też jestem cały czas z Tobą, Iwonko. Nie piszę, bo po prostu nie chce zaśmiecać wątku
swoim zbędnym gadaniem. Cały czas próbuję coś dobrego wymyślić.

Poza tym sam miałem dziś kryzys, właściwie to od wczoraj, bo przez większość
wczorajszego dnia popuszczałem mimowolnie potok łez. Zaś dziś to już była kulminacja,
nie obeszło się bez zażycia 50mg Sertraliny, od której chciałem się
tak bardzo uwolnić i którą odstawiłem 3 miesiące temu. A tu masz...

No ale nic, teraz przynajmniej już tak nie boli, jak wcześniej,
można się skupić na chłodnym, obiektywnym działaniu.

Spokojnie nie zaśmiecasz wątku
a oba wątki Ogryni i Twojej kotki łączą te same emocje,bezsilność i ból

Najgorsza jest pracująca wyobraźnia, zwłaszcza gdy jest zimno, gdy pada, gdy jest pora karmienia Ogryni..... Do tego okropny żal w sercu, że to wszystko stało się bez mojej winy, że tamta strona uznała sprawą za zamkniętą.. To bardzo boli.
Ja nie mogę mówić o tym, że mam kryzys, bo mam go na okrągło. Budzę się i zasypiam zrozpaczona, zastanawiam się, czy to wszystko to nie jest czasem sen.

Ja wierzę, że któregoś dnia odezwie się telefon i Ogrynia się odnajdzie.

mziel52 pisze:Ja wierzę, że któregoś dnia odezwie się telefon i Ogrynia się odnajdzie.

Chcę i ja bardzo w to wierzyć, bardzo...

Iwonko...nie zadręczaj się tak, to nic nie pomoże...
wiem co powiesz, że mi łatwo tak mówić ale w pewnym sensie moja wyobraźnia też pracuje
i zastanawiam się jak sobie radzi a najgorsza jest bezradność

Basiu, to jest ode mnie niezależne. Mieszkam i żyję tu gdzie ta kocina żyła przez 10 lat, nawyk wypatrywania jej gdy wychodzę z domu nie chce minąć. Mimo 2 miesięcy to wszystko wydaje się być ciągle świeże, tak jakby się wydarzyło wczoraj

Ja Ciebie doskonale rozumiem, Iwonko.

Gdyby nie te prochy, już byłbym bliski głębokiej depresji
i być może jeszcze jakiejś innej poważnej choroby.

Moim zdaniem nie obejdzie się bez nich i u Ciebie.

Odczuwam co prawda efekt uboczny w postaci sztywnych mięśni rąk i nóg,
ledwo dziś się podniosłem z łóżka, ale to minie, wcześniej też to odczuwalem
po pierwszych 3 tabletkach.

Najważniejsze jest to, że ból bardzo osłabł i już nie mam tego natłoku czarnych myśli,
które w niczym tutaj nie pomogą.

myślę, że prochy...to nie jest najlepsze wyjście :cry:

akurat o tym coś wiem
a problem po nich nie zniknie...

i tu zgodzę się z puszatkiem
problem zostaje prochy go przytłumiają a nie rozwiązują
a jak prochy przymulą to zabraknie siły na działanie
Iwona nie może sobie pozwolić na takie przymulenie za dużo obowiązków ma na głowie

A ja się nie zgodzę.

Myślicie, że jak Iwonka czuje ten ból to tryska siłą do działania,
tak jak ja wcześniej?

Szczerze wątpię. On jest zbędny, jest jak kula u nogi.
Tylko przeszkadza i utrudnia.

Nikt tutaj nie mówi o całkowitym przymuleniu i staniu się
warzywkiem, bo to byłoby oczywiście bez sensu.

Ja za Iwonę nie wypowiem się
swoje zdanie tylko napisałam

Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

Kto przegląda forum