Iskierka chciała zgasnąć. Ktoś pokochał...

Zaraz będą foty :ok:

Nareszcie poznałam Wszystkie Twoje Śliczne Kotki

Do tej pory oprócz Iskierki i Alusia znałam jedynie Kaya :1luvu:

Cały czas odwiedzam Nikunię i Alusię :ok:

No i? Dzie one?

Kamila,ja też nie mogę patrzeć na te błagalne spojrzenia,jak któreś musi miec głodówkę-wtedy wszystkie solidarnie nie dostaja jeść i molestuja mnie,a ja ze łzami w oczach uciekam ze wzrokiem!

a zdjęcia obiecane gdzie???????

Kamuś, toś nas wczoraj wystawiła! :placz:

Hej Iskierciu! :1luvu:

» Czw lut 04, 2010 20:43 Re: Iskierka chciała zgasnąć.

Ira. pisze:
Cameo pisze:Żeby wszystkie moje koty miały takie domki jak ten... znajomy jest już zakocony, szkoda!

Iskierka, kucharką jestem aaa...

Kuchareczko!!!!!!!

Z każdym dniem piękniejsza :1luvu:

W dobrym domku to chyba każdy kot wypięknieje! :1luvu:

W TAKIM domku to napewno.Gdzie obiecane foty?? czekamy i czekamy, a Cameo gdzieś znikneła.

Kamilka!!! Minęły 24 godzinki! :mrgreen:

Strasznie długie to zaraz!!. :lol:

Wstawaj, szkoda dnia!

Wszystko jest takie interesujące, promienie zimowego słońca wpadające przez okienne rolety wprost na łóżko, w którym się obecnie wylegujesz. Także odgłos radia dobiegającego z kuchni, i zapach smażonej właśnie jajeczniczki mówi Ci że właśnie nadszedł nowy dzień, a z nim nowe nadzieje. Chcesz wstać, ale w pościeli jest tak cieplutko i mięciutko, że nie masz ochoty na cokolwiek, złapałaś przysłowiowego lenia, to normalka. Ty nie musisz wstać rano do pracy, czy szkoły, możesz leżeć w łóżku cały dzień, w przeciwieństwie do twojej dużej, która jak zwykle punkt 7:00 rano musi się wygramolić z łóżka, czy tego chce czy nie. Ciebie to nie dotyczy. Nawet kiedy duża namawia Cię cichutko do wstania, też nie reagujesz. Zakopujesz się w pościeli, licząc na to, że dadzą Ci w końcu święty spokój. Nawet leciutkie mizianie nie zmusi Cie do wstania z cieplutkiego łóżeczka, oj nie. Poranna szamotanina nie pozwala ci spać dalej, wiec leżysz i leżysz... końcem końców wstajesz, bo do twoich uszu, doszła przyjemna nuta, to dźwięk otwieranej lodówki, a Ty kochasz jeść. Nie potrafisz oprzeć się pokusie, walczysz z samym sobą, o to, co masz właśnie zrobić. Ale apetyt bierze górę. Doczłapujesz się do kuchni, wołając jeść i jeść, swoim głosem odstraszasz inne koty, które grzecznie schodzą ci z drogi, bo już wiedzą, że z Iskierką nie ma żartów. Jeden skok i jesteś na blacie, na którym nie powinnaś być, bo to nie jest miejsce dla kotów. Musisz grzecznie poczekać aż duża zapełni miseczki... a to trochę trwa, tym bardziej że do dwóch trzeba dodać gorzkie lekarstwa. Musisz uzbroić się w cierpliwość.

- Poczekać, hmmm... głodna jestem nooo!
- Iskierko, jeszcze chwileczkę.
- Ale ja głodna jestem
- Musisz wytrzymać
- Jeść i jeść, dawaj jeść

Tym zielonym oczom nie można odmówić, tym bardziej jak podpiera się przednimi łapeczkami o kuchenny blat. Wpatrując się w ludzia, z nadzieją że poczęstuje smakołykiem. Ale duża jest nieugięta, nie patrząc na ciekawskie spojrzenie a'la kot w butach (Shrek) nakłada jedzonko do miseczek. Kot coraz bardziej niecierpliwy, duża coraz bardziej zdenerwowana, bo zaraz się spóźni... W końcu kocie jedzonko ląduje tam, gdzie powinno, czyli w kocim brzuszku. I teraz wszyscy są zadowoleni

A... Iskierka się bawi! kawałkiem papierka zwiniętego w kulkę, ale tylko przez chwileczkę, przecież ona się nie bawi, to nie dla niej. Ale jednak się skusiła, z lekką dozą nieśmiałości podrzuciła w górę tę cudowną "zabawkę", olewając sto innych, dostosowanych do potrzeb kotów. Jedynie whiskasową myszka wzbudziła zainteresowanie panny. Ale na krótką chwilkę, bo nie ona jedna w tym domu, jest miłośniczką fioletowych myszek. Zapada cisza, a po niej rozlega się cichy warkot niezadowolonego kota... któremu właśnie brutalnie przerwano zabawę...

Obrazek