już niechby ta idiota lepiej razem z Duńką i Maćkiem otwierała szafkę w kuchni i wywlekała z niej ciastka, suszone owoce, a nawet serwetki
bo w sumie co to dla mnie za różnica - czy tym samym przedmiotem destrukcji zabawiają się dwa obwiesie czy więcej
ale nie, ona od półtora roku (od czasu tamtej nieszczęsnej gumki nr 1) z uporem maniaka wyszukuje sobie wyłącznie zabawki skrajnie wysokiego ryzyka 
podobało jej się wtedy na stole operacyjnym i potem - czy co ...?
moja teoria od dawna jest taka, że Nori zakochała się na zabój i bezkrytycznie w naszym Nadwornym
a ponieważ 'sama z siebie' od dawna nie choruje - stara się jak może żeby tylko wreszcie Doktora zobaczyć bo czy z jakiejkolwiek innej przyczyny mogłaby z takim wyrafinowaniem ryzykować swoje nędzne krowie życie ...? miłość to beznadziejny stan duszy, z każdego zrobi pajaca 
a co mi tam, odpocznę, należy mi się...
7. Maciuś, czyli Don Juan de Śmietnik
Maciek, Maciejek, Maciej, Maciejka, Macieja Kota, Koczur, Koczurus...
Przedstawiam Wam Macieja Kota, ach spontaniczny z niego faaaacet...
Doprawdy spontaniczny
Maciejek potrafi (i lubi;)) mruczeć godzinami niemalże bez przerwy... Mruczy kiedy bawi się z resztą Draństwa, mruczy kiedy chodzi za mną przy nogach albo siedzi obok, mruczy tuż przed i tuż po jedzeniu, mruczy kiedy go wyczesuję, mruczy na jawie i przez sen, mruczy nawet podczas wizyt w kuwecie 
Jest boski. Dorodny, czarujący koczur o długich łapach i smukłej sylwetce - nieco tej smukłości zachowało się u niego do dziś, pomimo sporego spasienia Ma lśniące cudne futerko, wielkie wymowne oczy i prawdziwie męski wyraz pyszczka - ideał kocurzej urody o zniewalającym sposobie bycia... Prawie każda z przedstawicielek płci pięknej, które bywały u mnie w domu i miały okazję poznać tego don juana, natychmiast padała ofiarą jego uroku - i co za tym idzie, natychmiast zaczynała oddawać mu zasłużone hołdy W nagrodę za hołdy Maciejek oczywiście jeszcze głośniej zaczyna mrukolić - coby zasłużyć na kolejne i kolejne...
Mruczał tak od pierwszych chwil, kiedy go poznałam.
Jest drugim moim miauowym nabytkiem i drugim (nie licząc biednej, spacyfikowanej przez Lilaka Plamki, której musiałam chcąc nie chcąc znaleźć inny dom
) chybionym tymczasem - i pierwszym bezapelacyjnym przegięciem w tej dziedzinie Przepiękny, przemiły, młody, zdrowy... Idealny do adopcji
Zimą 2007 wchodziłam jeszcze na Kociarnię znacznie częściej niż teraz. Jak to ja, zakochiwałam się po kolei we wszystkich czarnych kotach (koczurach zaś przede wszystkim;), hopsałam je do góry... i powstrzymywałam się jak mogłam przed oferowaniem któremukolwiek DT - zdając sobie sprawę z faktu, jak może się to skończyć
Ale kiedy zobaczyłam złotookiego Maćka i przeczytałam jego smutną historię, przepadłam.
Piękny i miły domowy kot, przywieziony przez 'właścicieli' samochodem na stację benzynową i walnięty tam przez nich prosto do kontenera na śmieci
, akurat w jeden z najbardziej mroźnych lutowych dni... Zabrany przez kogoś i umieszczony w klatce w szpitaliku na SGGW, pilnie potrzebował tymczasu... Zaoferowałam się, skontaktowalam z wolontariuszką z dogo, która miala Maciejka pod opieką, umówiłyśmy się w Klinice... Zeszłyśmy do szpitalika, zobaczyłam Maćka, usłyszałam... i wpadłam Na amen Mruczące cudo miało w dodatku przytwierdzoną do klatki tabliczkę z napisem "bezdomny". Chyba już wtedy coś w moim chorym łbie postanowiło, że co jak co, ale bezdomny to ten kot nie ma prawa być - ani chwili dłużej
Nie pozwoliłam nikomu zrobić ogłoszeń... Na początku próbowalam jeszcze wkleić Maćka moim rodzicom albo którejś ze znajomych - no ale skoro nikt specjalnie się o niego nie zabijał... to ich strata
Maciejek miał odmrożone oba uszka: ich czubki łuszczyły się i byłam pewna, że po zagojeniu pozostanie już na zawsze kotem strzępouchym
- ale wcale tak się nie stało, futerko pięknie odrosło. Co najdziwniejsze: przy oględzinach Pan Doktor stwierdził, że kot jest najdalej z tydzień po kastracji Nie wiem, co za *%#:[& mógł wyrzucić z domu na mróz takiego kochanego, pięknego i superzadbanego kota - być może rozeszło się o to, że kocur przez ileś dni po kastracji jeszcze śmierdzi, a jakiś ciołek o tym nie wiedział i postanowił w swojej ignorancji od razu się Maciusia pozbyć ...? A może coś stało się jego osobistemu Dużemu, a wyrok wykonał ktoś inny...? Tak czy inaczej, na swoje szczęście koczur nie zdążył wpaść w depresję, mruczał jak głupi do sera;) od samego początku i mruczy do dziś 
Niestety nie należy do zwierzątek spokojnych, opanowanych i specjalnie rozsądnych
Często to on, zaraz po Lisiu, jest inicjatorem szalonych gonitw po mieszkaniu w środku nocy, to on szatkuje w drobny mak każdy karton jaki nieopatrznie zostawię w jego zasięgu, on wskakuje do mokrej wanny, a potem robi stemple wzdłuż i wszerz całej umytej podłogi To on rozkochał w sobie dziką Duńkę, gumkojada Norcię... no i mnie. Co ja poradzę, że mam do jemu podobnych indywiduów niczym niepohamowaną słabość
kilka ładnych zdjęć M. mam jeszcze w aparacie, w najbliższym czasie wrzucę
CDN., czyli dwa ostatnie okazy: Bidonka i długo oczekiwany przez fanki Posiadacz Paluszków
- zapewne dopiero w środę 
tymczasem Dranie mówią DOBRANOC:)
